یکشنبه, ۱۳ خرداد, ۱۴۰۳ / 2 June, 2024
مجله ویستا

اولین گام در طراحی صفحات شخصی توسط HTML


اولین گام در طراحی صفحات شخصی توسط HTML

در سال ۱۹۹۵ میلادی, اگر كسی می گفت World Wide Web با سرعتی برق آسا, در تمام اینترنت ریشه دوانده است« , این گفته تا حدی اغراق آمیز به نظر می رسید

در سال ۱۹۹۵ میلادی، اگر كسی می‌‌گفت World Wide Web با سرعتی برق‌‌آسا، در تمام اینترنت ریشه دوانده است« ، این گفته تا حدی اغراق‌آمیز به نظر می‌‌رسید. در آن زمان وب (Web ) در اول راه بود و تا تكامل، فاصله‌‌ی زیادی در پیش رو داشت.

در طی دو سال بعد، یعنی تا اواخر ۱۹۹۷، وب بیش از انتظار پیشرفت نمود. میزان این پیشرفت آنقدر وسیع بود كه هیچ كس نمی‌‌توانست چنین گسترشی را برای وب، آن هم در طی دو سال پیش‌‌بینی كند.

در حال حاضر، در دنیای رایانه، بسیاری از شركت‌‌ها در زمینه‌‌ی تولید نرم‌‌افزارهای تحت وب فعالیت می‌‌كنند و برخی دیگر از شركت‌‌ها نیز ارایه سرویس‌‌های تحت وب را سرلوحه‌‌ی فعالیت‌‌های خود قرار داده‌‌اند. از این رو است كه شركت‌‌هایی مثل Netscape، كه حتی تا ۴ سال قبل اصلا" تأسیس نشده بودند، امروزه به شكل معجزه‌‌آسایی پیشرفت كرده‌‌اند. در واقع در این دوران، با پیدایش وب، ما تنها شاهد ظهور یك تكنولوژی جدید نیستیم، بلكه آنچه پیش روی ماست، آمیخته‌‌ای از یك فرهنگ و روش ارتباطی جدید است.

علّت این گسترش چشمگیر در بین تمام سطوح جامعه نیز واضح است. مدل World Wide Web، عمل توزیع و یا جمع‌‌آوری هرگونه اطلاعات دیجیتالی را بسیار سهل ساخته و در كنار این سهولت، سود سرشاری را نیز برای بسیاری از مشاغل و جوامع و فرهنگ‌‌ها به همراه داشته است. بنابراین، برخورد با انبوه افرادی كه تمایل دارند تا با روش تولید صفحات شخصی آشنا شوند و از این طریق به این دنیای جدید الكترونیكی بپیوندند، چندان هم عجیب نخواهد بود.

● مدل وب:

HTML، یكی از وسایل تولید صفحات شخصی بر روی اینترنت می‌‌باشد. با وجود آنكه زبان HTML بسیار ساده است، ولیكن برای استفادهٔ بهینه از آن، باید آموزش اولیه‌‌ای سپری گردد. اینترنت در ساده‌‌ترین حالت، چیزی جز وسیله‌‌ای برای ارسال اطلاعات دیجیتالی از یك محل به محل دیگر نمی‌‌باشد.

▪ برای به‌‌دست آوردن احساس اولیه‌‌ای درمورد اینترنت كه زیر بنای كار ما را تشكیل می‌‌دهد، باید با ۴ مفهوم زیر آشنا شوید:

۱) (Uniform Resource Locators) : URL

URL ها، چیزهایی هستند كه توسط آنها می‌‌توان به منابع موجود روی اینترنت اشاره كرد. در واقع URL ها، آدرس منابع گوناگون بر روی اینترنت می‌‌باشند. بنابراین، اگر بخواهید یك منبع خاص بر روی اینترنت را مشخص كنید، از URL آن استفاده می‌‌كنید.

۲) HTML: (Hyper Text Markup Language)

زبانHTML، زبانی است كه توسط آن، متن‌‌های Hyper Text موجود بر رویWWW را می‌‌نویسند. همچنین این زبان امكان برقراری اتصال بین متون Hyper Text را به ما می‌‌دهد. این اتصالات به گونه‌‌ای هستند كه با یك كلیك كردن بر روی كلمات خاصی در یك متن Hyper Text، متن Hyper Text دیگری كه به متن اول متصل است، پیش روی شما قرار می‌‌گیرد. امكان پر كردن فرم‌‌ها بر روی صفحات اینترنت، یكی دیگر از قابلیت‌‌های زبان HTML است.

بسیاری از اوقات برای عضویت در یك گروه بر روی اینترنت، خرید یك كتاب خاص از طریق اینترنت، درخواست شغل، شركت در یك نظر خواهی و...، فرم‌‌هایی از طریق اینترنت بر روی صفحه‌ی نمایشگر رایانه‌‌ی شما قرار می‌‌گیرد. چیزی كه این فرم‌‌ها را ایجاد می‌‌كند و به شما امكان تكمیل این فرم را می‌‌دهد، همان زبان HTML است.

نوشتن متن‌‌های خوب HTML، علاوه بر قدرت طراحی، به اطلاعات تكنیكی نیز وابسته است. قدرت طراحی، از آن جهت مدنظر است كه باید متن ما از ساختار خوبی برخوردار باشد و اطلاعات تكنیكی نیز باعث می‌‌شود تا اطلاعات موجود در آن متن، به شكل كاملا" واضح به كاربر ارایه شود.

۳) (Hyper Text Transfer Protocol):HTTP

صفحات شخصی به منظور عرضه به كاربران، بر روی سِرورهای HTTP قرار می‌‌گیرند. این سرورها به طور خاص، برای توزیع متن‌‌های Hyper Text طراحی شده‌‌اند. حتما" می‌‌دانید كه وظیفه‌‌ی سرورها، ارایه‌‌ی خدمات به كاربران است. حال اگر سرور، یك سرور فایل باشد، فایل‌‌های گوناگون را دراختیار كاربران می‌‌گذارد و اگر سرور، یك سرور HTTP باشد، صفحات متن را در اختیار كاربران قرار می‌‌دهد. مفهوم HTTPو ارتباطات بین سرورها و كاربران HTTP در این قسمت مطرح می‌‌گردد. اگر می‌‌خواهید از ویژگی‌‌های برجسته HTTP استفاده كنید، باید با نحوهٔ عمل‌‌كرد آن آشنا شوید.

۴) پردازش منابع در سرورها:

این عامل به كاربر، امكان برقراری ارتباط با یك سرور HTTP و استفاده از منابع آن از طریق یك جستجوگر Web را می‌‌دهد. این عمل از طریق ایجاد یك تونل مجازی از میان سرور به این منابع، انجام می‌‌گیرد. یك سرو HTTPدر ساده‌‌ترین شكل، عمل توزیع پرونده را مطابق خواسته‌‌های كاربران انجام می‌‌دهد. یعنی كاربر، پرونده‌ای را از این سرور درخواست كرده و این سرور در پاسخ، آن پرونده را برایش ارسال می‌‌كند.

▪ با این وجود ، سرور HTTP وظایف مهّم دیگری را نیز بر عهده دارد:

۱) اطلاعاتی كه توسط برنامه‌‌های موجود بر روی سرور تولید شده‌‌اند، توسط این سرور به كاربران برگشت داده می‌‌شوند.

۲) اطلاعاتی كه از سوی كاربران ارسال شده است، توسط این سرور دریافت شده و این اطلاعات به برنامه‌‌های دیگر موجود بر روی سرور تحویل داده می‌‌شوند، تا برای پردازش مورد استفاده قرار گیرند.

شاید به جا باشد تا با مثالی، این ۴ مفهوم را واضح‌‌تر بیان كنیم. فرض كنید در یك مجله، تبلیغی مبنی بر فروش كتاب از طریق اینترنت، نظر شما را جلب كرده است. شما از طریق آدرسی كه در مجله مشخص شده به پایگاه رایانه‌‌ای مورد نظر متصل شده و كلمه»درخواست خرید كتاب« را كلیك می‌‌كنید. سپس یك فرم بر روی نمایشگر ظاهر می‌‌شود كه باید درآن، نام ، آدرس و نام كتاب درخواستی خود را وارد كنید.

سپس رایانه‌‌ای كه در سمت دیگر قرار دارد، فرم شما را دریافت می‌‌كند و نام و آدرس و نام كتاب شما را به انتهای بانك اطلاعاتی متقاضیان كتاب اضافه می‌‌كند. بعد از مدتی، از طریق این بانك اطلاعاتی، اطلاعات شما پردازش شده و كتاب مورد نظر به دست شما می‌‌رسد. در این مثال، آدرس محل فروش كتاب بر روی اینترنت، همان URL است، كه آدرس محل خاصی بر روی اینترنت می‌‌باشد. چیزی كه فرم درخواست را ایجاد كرده و به شما امكان تكمیل آن را می‌‌دهد، همان زبان HTML است. HTTP نیز آن چیزی است كه روش ارسال فرم برای شما و در نهایت نحوهٔ دریافت فرم تكمیل شده را مشخص می‌‌كند.

بانك اطلاعاتی متقاضیان كتاب نیز، یكی از منابع رایانه‌‌ی آن‌‌سوی خط می‌‌باشد. در این حالت رایانه‌‌ای كه در آن‌‌سوی خط می‌‌باشد، بعد از دریافت فرم تكمیل شده توسط شما، نام، آدرس و نام كتاب شما را از درون این فرم استخراج نموده و به انتهای بانك اطلاعاتی خود اضافه می‌‌كند. این موضوع نیز، در واقع عمل پردازش منابع بر روی سرور را به نمایش می‌‌‌‌گذارد.

بعد از این مقدمه‌‌ی نسبتا" طولانی، خوب است تا به دنیای دستورات HTML نیز سری بزنیم. HTML یا زبان نشانه‌‌گذاری متن، روشی است كه موجب می‌‌شود تا متن به شكل خاصی نمایش داده شود. به همین دلیل است كه به آن زبان نشانه‌‌گذاری متن می‌‌گویند. به عبارت دیگر، شما متنی را نشانه‌‌گذاری می‌‌كنید تا به شكل خاصی نمایش داده شود. فرض كنید می‌‌خواهید كلمه”albatross” به شكل پر رنگ(bold)نمایش داده شود.

▪ یك زبان نشانه‌گذاری برای این كار ممكن است به شكل زیر عمل نماید:

[beg-bold] albatross [end -bold]

▪ مفهوم این برنامه‌‌ی یك خطی چنین است:

با دستور[beg-bold] از این به بعد تمام متن‌‌ها به شكل پر رنگ نمایش داده خواهد شد. از آنجا كه كلمه‌‌ی albatross بعد از این دستور آمده، بنابراین به شكل پررنگ نمایش داده می‌‌شود. در نهایت نیز، دستور [end -bold] باعث می‌‌شود تا مجددا" متن‌‌ها به شكل عادی نمایش داده شوند.

در این مثال، دو رشته‌‌ی [beg-bold] و [end -bold] جزو دستورات زبان نشانه‌‌گذاری متن هستند و باعث می‌‌شوند تا حالت »پررنگ نوشتن متن« فعال و غیر فعال گردد. در مثال ذكر شده، ما با استفاده از دستورات بالا باعث ایجاد تغییری در متن شدیم و آن را به شكل پر رنگ نمایش دادیم. گاهی نیز دستورات باعث تغییر در متن نمی‌‌شوند، بلكه نقش خاصی را به متن نسبت می‌‌دهند. فرض كنید كه می‌‌خواهیم متن Frozen Albatross به عنوان یك تیتر در نظر گرفته شود.

▪ برای این منظور از دستور زیر استفاده خواهیم كرد:

[beg-heading] Frozen Albatross [end- heading]

در اینجا، عبارت Frozen Albatross از لحاظ فیزیكی، تغییری نمی‌‌كند ولی از لحاظ منطقی، از این به بعد، نقش تیتر را ایفا خواهد كرد. حال می‌‌خواهیم بدانیم یك متن واقعی HTML چگونه است؟ یك مثال ساده در زیر آورده شده است:

<HTML>

< HEAD>

</TITLE>

< TITLE> This is the title of the Document

< /HEAD>

< BODY>

< H۱> This is a Heading </H۱>

< /BODY>

</HTML>