بیا از هم جدا شیم!!!

بر خلاف آنچه در ابتدای بروز اختلاف و ناسازگاری به نظر می رسد، طلاق ، تنها راه حل نیست .
طلاق ، شاید آسانترین راه باشد، ولی هرگز بهترین و عاقلانه ترین راه حل برای ناسازگاری ها نیست …

بر خلاف آنچه در ابتدای بروز اختلاف و ناسازگاری به نظر می رسد، طلاق ، تنها راه حل نیست .

طلاق ، شاید آسانترین راه باشد، ولی هرگز بهترین و عاقلانه ترین راه حل برای ناسازگاری ها نیست ، به خصوص اگر در شرایط عصبانیت و خشم به آن اقدام شود.

از این رو، طلاق ، از منفور ترین حلال های الهی به شمار آمده است .هر چند جایز است ، ولی بسیار ناپسند است

امام صادق (علیه السلام ) فرمود: هیچ چیز، از آنچه خداوند متعال آنها را حلال قرار داده است ، نزد او از طلاق ، منفورتر و ناپسندیده تر نیست

ما من شی مما احله الله عزوجل ابغض الیه من الطلاق ...(۱)

و در سخنی دیگر فرموده است : هیچ چیز نزد خداوند ، مبغوض تر و نکوهیده تر از خانه ای نیست که در اسلام ، با جدایی (و طلاق ) خراب شود.(۲)

کودکانی که بی سرپرست ، یا محروم از محبت پدری یا مادری می مانند ، از نظر تربیتی مشکل پیدا می کنند و از نظر عاطفی دچار کمبود می شوند . در اغلب موارد نیز نامادری یا ناپدری نمی تواند خلاء عاطفی فقدان مادر را در کودکان بی پناهی که سایه ی شوم طلاق بر سرشان افتاده است ، پر کند.خود زن و شوهری هم که از هم جدا می شوند ، اغلب گرفتار بحرانها و مشکلات عجیب و فراوانی می شوند که قبلا هرگز فکر آن را هم نمی کردند.

طلاق ، نوعی آوار است که بر سر افراد خانواده فرو می ریزد و بنیان خانواده را ویران می سازد .

طلاق به خاطر ناسازگاری اخلاقی و عدم تفاهم ، یک مساله است ، طلاق از سر هوس و تمایلات نفسانی ، مساله ای دیگر که زشت تر و ضد اخلاقی تر است .

رسول خدا (صلی الله علیه و آله ) به مردی گذر کرد و از او پرسید: زنت را چه کردی ؟ گفت : یا رسول الله ! طلاق دادم .فرمود: بی آنکه بدی و بد رفتاری داشته باشد؟ گفت : آری ، بدون بد رفتاری و بدی .سپس آن مرد ، زن دیگری گرفت . پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله ) او را دید. پرسید : چه کردی ؟ گفت : ازدواج کردم .سپس ، بعد از مدتی او را دید و پرسید: با زنت چه کردی ؟ گفت : طلاقش دادم .حضرت پرسید: بی آنکه بدی و اشکالی داشته باشد؟ گفت : آری .

بار دیگر رسول خدا (صلی الله علیه و آله ) او را دید و او از ازدواجی دیگر و طلاقی دیگر خبر داد. رسول خدا (صلی الله علیه و آله ) فرمود:

خداوند ، دشمن می دارد (یا لعنت می کند) هر زن یا مردی را که ذواق و چشنده باشند

ان الله عز و جل یبغض (او یلعن ) کل ذواق من الرجال و کل ذواقهٔ من النساء(۳).

یعنی ازدواج نه بر اساس بنیان نهادن یک قانون مستحکم و بی خلل ، و طلاق نه از سر ناسازگاری و عدم امکان ادامه زندگی مشترک و به عنوان آخرین راه حل ، بلکه بر اساس هوسرانی و تجربه کردن زنهای مختلف و شوهرهای متعدد.این گونه نگاه به زندگی ، به بازیچه گرفتن زندگی است .

خیمه عفافی که به نام کانون خانواده ، با هزار رنج و امید و آرزو بر پا می شود ، باید سر پا نگاه داشت و از وزیدن تند بادهایی که این خیمه را بر هم می زند جلوگیری کرد و اگر هم طوفانی وزیدن آغاز کرد ، باید چنان با تدبیر و دور اندیشی و متانت عمل کرد که این خیمه از هم نگسلد و این کانون از هم نپاشد.

زندگی های تلخ ‌تر و شکننده تر پس از طلاق ، عبرت خوبی برای کسانی است که با بروز کوچک ترین ناهماهنگی در زندگی ، پای طلاق را به میان می کشند.

باید - تا می توان ، با حسن نیت و به کمک داور بی طرف و داوران خانوادگی - اختلافات را ریشه یابی و ریشه کن کرد، چرا سخن از طلاق و جدایی ؟

ابتدای آتش فساد، یا طلاق یک جرقه است .این جرقه ، رفته رفته شعله می شود.

بدین سبب ، باید از بروز این جرقه بیم داشت.

ورنه ، شعله ساقه های خشک را

می کشد به کام خویش

می دهد به دست باد

می رود هر آنچه بوده ... هرگز این چنین مباد،

هرگز این چنین مباد!

می توان ، باز در کمین صبح روشنی نشست

می توان ستاره وار

روشنای شب شد و رهی به خانه ها گشود

می توان

ظلمت طلاق را از چهره حیات خویشتن زدود

می توان ،

خوب بود و خوب بود.

پی نوشت ها :

۱- فروغ کافی ، ج ۶،ص ۵۴.

۲- وسائل الشیعه ، ج ۱۵،ص ۲۶۶.

۳- میزان الحکمه ، ج ۵، ص ۵۴۷، (به نقل از فروع کافی ، ج ۶، ص ۵۴).

منبع : تلخیص شده از کتاب " الفبای زندگی (آشنایی با اصول و عوامل تحکیم خانواده ) "

نویسنده : جواد محدثی