۲۳ سپتامبر ۲۰۰۴ ـ نشست تکراری مجمع عمومی بدون اختیار سازمان ملل - حرفها و پیشنهادهای تازه

مجمع عمومی بدون اختیار سازمان جهانی که ۱۹۲ کشور عضو آنند و فلسطینی ها و واتیکان در آن نماینده ناظر دارند، طبق معمول سنواتی در سومین سه شنبه سپتامبر ۲۰۰۴ نشست سالانه خود را …

مجمع عمومی بدون اختیار سازمان جهانی که ۱۹۲ کشور عضو آنند و فلسطینی ها و واتیکان در آن نماینده ناظر دارند، طبق معمول سنواتی در سومین سه شنبه سپتامبر ۲۰۰۴ نشست سالانه خود را که در جلساتش ۶۴ رئیس کشور، ۲۵ نخست وزیر و ۸۶ وزیر امور خارجه شرکت کرده بودند آغاز کرد و دبیرکل وقت این سازمان که مردی محتاط بود از کشوهای عضو خواست که توجه خود را به رعایت قانون و بسط عدالت جهانی معطوف دارند!.

توصیه رعایت قانون و بسط عدالت چیز تازه ای نیست، در قوانین اساسی همه کشورها، و در اصول متعدد مورد تاکید قرار گرفته و اندیشمندان و مصلحان از عهد باستان تاکنون تحقق آن را آرزو کرده اند. دبیرکل وقت سازمان ملل که پیش از تشکیل نخستین جلسه آن نشست، جورج بوش رئیس جمهور آمریکا وی را «کوفی عزیز» خطاب کرده بود در نطق افتتاحیه مجمع همچنین خواست که به خاطر مبارزه ضروری با تروریسم؛ به آزادی های مدنی تجاوز غیر ضروری نشود.

پس از انتشار درخواست دبیرکل سازمان ملل، طولی نکشید که خبر رسید که به دستور وزارت امنیت آمریکا پرواز شماره ۹۱۹ شرکت «یونایتد» از لندن به واشنگتن، در نیمه راه (خارج از برنامه) در یک فرودگاه ایالت شمال شرقی «مین» بر زمین نشسته تا یک مسافر انگلیسی ۵۶ ساله آن را به نام «استیفن جیورجیو»، خواننده سابق که پس از تمایل به اسلام و دست کشیدن از خوانندگی، نامش را به «یوسف اسلام» تغییر داده از آن پیاده کنند و به انگلستان باز گردانند زیرا که نام او در «واچ لیست» آن وزارتخانه بوده و به حال آمریکا خطرناک تشخیص داده شده است.

کوفی عنان در نطق رسمی خود با احتیاط تمام و با جملاتی که با دقت انتخاب شده بودند گفته بود: کسانی که از قانونی بودن و مشروعیت کارها سخن به میان می آورند باید کار خودشان را بر پایه قانون قرار دهند، و آنان که خواستار رعایت قوانین بین المللی اند نخست خودشان باید به این قوانین احترام بگذارند. رعایت قوانین در داخل هر کشور مستلزم رعایت قوانین بین المللی و بالعکس است و قوانین از هم جدا نیستند (قانون درجه یک و درجه ۲ وجود ندارد و همه یکسانند، داخلی و بین المللی) و .... وی از تحقیر و شکنجه عراقی ها در زندان ابوغریب نیز انتقاد کرد.

در حاشیه جلسات مجمع، چهار دولت هند، برزیل، آلمان و ژاپن با استفاده از انتقادهایی که در سالهای اخیر از سازمان ملل شده است که منشور و ارکان (ساختار کلی اش) که دهها سال پیش در جو پس از جنگ جهانی دوم تدوین شده است پاسخگوی مسائل جهان قرن ۲۱ نیست استفاده کرده و به تبلیغ برای خود پرداخته بودند که عضو دائمی شورای امنیت شوند. به اظهار مفسران، اگر این تلاش در دوره های بعدی مجمع هم تحقق یابد مشکلی را حل نخواهد کرد و برکارآیی سازمان به عنوان پاسدار صلح و امنیت جهان نخواهد افزود. مسئله هنگامی حل خواهد شد که حق رد «وتو» لغو شود، آفریقا در شورای امنیت نماینده دائمی داشته باشد و اختیارات به مجمع عمومی داده شود که نماینده همه کشورهاست نه شورای امنیت که در حد یک کمیسیون پارلمان جهان است. باید تصمیمات شورای امنیت به تصویب مجمع برسد و سپس به اجرا درآید. جلسات سالانه مجمع عمومی سازمان ملل اینک چیزی جز یک تریبون آزاد برای ایراد نطق نیستند.