مسوولان واقعیت گریز, عامل بی اعتمادی مردم به دولت

اولین باری نیست که یک مقام ارشد, به این سادگی و صراحت قلب واقعیت می کند و احتمالاً آخرین بار نیز نخواهد بود

به این دو خبر دقت کنید:

۱) "مدیر عامل شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران (هما) از زیان ۲۰ میلیاردی این شرکت در سال ۱۳۸۶ خبر داد و گفت: تا زمانی که شرایط سوددهی و کاهش زیان دهی "هما" فراهم نشود، نمی توان زمان دقیقی برای آغاز واگذاری سهام آن اعلام کرد.

سعید حسامی در جمع خبرنگاران گفت: زیان هما در سال ۸۴ حدود ۴۰ میلیارد تومان، در سال ۸۵ حدود ۲۶ میلیارد تومان و در سال گذشته نیز ۲۰ میلیارد تومان بود که این کاهش، دستاورد بزرگی است." ۸۷/۵/۶ رسانه ها

۲) "وزیر راه و ترابری گفت: ما فروشنده "هما" در راستای اجرای اصل ۴۴ هستیم و در صورتی که خریدار وجود داشته باشد، آمادگی فروش سهام آن نیز در کشور وجود دارد.

محمد رحمتی افزود: هما یک شرکت سودده به لحاظ اقتصادی محسوب می شود و کسی نمی تواند بگوید این شرکت سودده نیست.

وی تصریح کرد: شرکت های هواپیمایی در حال حاضر در شرایط سوددهی قرار دارند. ۸۷/۲/۸ رسانه ها (فقط ۳ ماه قبل)

همانطور که ملاحظه می کنید، وزیر مستعفی (و به قولی معزول راه و ترابری) در آخرین ایام وزارتش از سوددهی "هما" سخن گفته و در همان حال، مدیر عامل "هما" از ضرردهی این شرکت، آن هم ۲۰ میلیارد تومان در یک سال، خبر داده است!

حال این سوال مطرح است که کدام یک از این دو مقام راست می گویند! و البته ترازهای مالی سال های گذشته هما، حکایت از آن دارد که سخن مدیر عامل هما، مقرون صحت است و وزیر سابق، راست نگفته است.

این، البته اولین باری نیست که یک مقام ارشد، به این سادگی و صراحت قلب واقعیت می کند و احتمالاً (!) آخرین بار نیز نخواهد بود.

هر چند نویسنده این سطور و بخش بزرگی از مخاطبان آن، نه تنها توانایی خرید "هما" را ندارند بلکه هزینه حتی یک سفر با "هما" نیز گاه در دخل و خرج ماهانه شان نمی گنجد، ولی این مقایسه از آن باب اهمیت دارد که دیوار بی اعتمادی بین مردم و مسوولان را بلندتر و بلندتر می کند.

مردم، وقتی این تناقضات و راستی گریزی ها را می بینند، با خود می گویند وقتی درباره مساله واضحی مثل زیان دهی شرکت هواپیمایی هما- که بارها مسوولان مختلف بدان پرداخته اند- بدین صراحت و روشنی، قلب واقعیت می شود و شرکتی که به اذعان مدیر عامل اش، در سه سال گذشته، ۸۶ میلیارد تومان زیان داده است، "سودده" معرفی می شود، درباره باقی مسایل که افکار عمومی اطلاعات چندانی درباره آنها ندارند، با مردم و شعور آنها چگونه رفتار می شود؟!

براستی آیا وزیر مملکت نمی دانسته که هما زیان می دهد؟! اگر نمی دانسته که عذر بدتر از گناه است و اگر می دانسته و برغم آن، چنین گفته است که تاسفی دیرپا بر چنین ملکی باید ... و شاید هم ۲۰ میلیارد تومان، عدد چندان قابلی در قاموس آقایان نیست که بخواهند به خاطر آن شرکت زیر مجموعه خود را بی اعتبار کنند!

نکته جالب اینکه وزیر وقت راه و ترابری، سخن از سوددهی هما را زمانی مطرح کرده که خبر از فروش آن داده است غافل از اینکه اگر شخصی یا اشخاصی بخواهند میلیاردها برای خرید هما هزینه کنند، نه به سخنان شعاری و غیر واقعی وزیر، که به ترازنامه ها و واقعیت های حسابداری نگاه می کنند و در نهایت هم پی به واقعیت می برند.

حرف های غیرمنطقی، قلب واقعیت های برخی مسوولان، هر چند ممکن است در برخی مقاطع، بروز هیجاناتی را سبب شود ولی در دراز مدت، آثار تخریبی آن، در روابط دولت و ملت ظاهر می شود و بدین ترتیب، حتی سخنان راست و منطبق با واقعیت مسوولان نیز نزد افکار عمومی به دیده تردید و انکار نگریسته می شود و این، آفت سهمگینی برای یک نظام سیاسی به شمار می رود و آنچه در صدر این نوشتار آمد، تنها مشتی از خروار و بهانه ای برای پرداختن بدین سهم بود والا « "هما" را کی فروخته و کی خریده؟!»

بعد از تحریر:

رسانه های دولتی نیز از افزایش بی اعتمادی ها، دستکمی از برخی مقامات دولتی ندارند. چندی پیش که به دعوت شبکه های ماهواره تجمعی در پارک ملت تهران برگزار شد، خبرگزاری فارس، خبر داد که تنها ۱۰۰ الی ۱۵۰ نفر از اراذل و اوباش در این تجمع شرکت کردند ولی همین خبرگزاری، فردای آن روز از دستگیری ۲۰۰ نفر در این تجمع خبر داد تا نام ایران به عنوان اولین کشوری در دنیا ثبت شود که در آن از یک تجمع ۱۵۰ نفری ، می شود ۲۰۰ نفر را دستگیر کرد!

مرتضی مونسی