امروز با سعدی ـ یکشنبه ۱۷ مهر

ز هر چه هست، گزیر است و ناگزیر از دوست
به قول هر که جهان مهر بر مگیر از دوست
به بندگیّ و صغیری گرت قبول کند
سپاس دار که فضلی بود کبیر از دوست
به جای دوست گرت هر چه در جهان بخشد
رضا …

ز هر چه هست، گزیر است و ناگزیر از دوست

به قول هر که جهان مهر بر مگیر از دوست

به بندگیّ و صغیری گرت قبول کند

سپاس دار که فضلی بود کبیر از دوست

به جای دوست گرت هر چه در جهان بخشد

رضا مده که متاعی بود حقیر از دوست

جهان و هر چه در او هست با نعیم بهشت

نه نعمتی است که باز آورد فقیر از دوست

نه گر قبول کنندت، سپاس داری و بس

که گر هلاک شوی، منّتی پذیر از دوست

مرا که دیده به دیدار دوست بر کردم

حلال نیست که بر هم نهم به تیر از دوست

وگر چنان که مصوّر شود گزیر از عشق

کجا روم که نمی‌باشدم گزیر از دوست؟

به هر طریق که باشد اسیر دشمن را

توان خرید و نشاید خرید اسیر از دوست

که در ضمیر من آید ز هر که در عالم؟

که من هنوز نپرداختم ضمیر از دوست

تو خود نظیر نداری و گر بود به مثل

من آن نیم که به دل گیرم و نظیر از دوست

رضای دوست نگه دار و صبر کن سعدی

که دوستی نبود ناله و نفیر از دوست