دین و مهارت‌های زندگی ‌ راه تبدیل ناکامی به کامیابی

زندگی در اندیشه دینی، مزرعه آخرت و خاستگاه رسیدن به کمال اُخروی است . گروهی به غلط، دین را ‌‌"زندگی ستیز" می دانند و گروهی به اشتباه، "زندگی پرست" می شوند و ممکن است آنانی که از …

زندگی در اندیشه دینی، مزرعه آخرت و خاستگاه رسیدن به کمال اُخروی است . گروهی به غلط، دین را ‌‌"زندگی ستیز" می دانند و گروهی به اشتباه، "زندگی پرست" می شوند و ممکن است آنانی که از تفکر ‌زندگی ستیزی جدا می شوند، به دامان زندگی پرستی درافتند. دین، نه زندگی ستیز است ونه زندگی پرست ‌بلکه دین، زندگی را بستر تکامل و مقدمه آخرت می داند . ازا ین رو، زندگی موفق از آن کسی است که هنر ‌زندگی کردن را داشته باشد. کسانی می توانند به تکامل بیندیشند که< با زندگی خود مشکل نداشته باشند. میان ‌‌"مشکل داشتن در زندگی" با "مشکل داشتن با زندگی" تفاوت وجود دارد. ‌همه انسان ها در زندگی مشکل دارند اما انسان موفق کسی است که < با زندگی خود مشکل نداشته باشد> و این ‌مهارت خاص خود را می طلبد. ‌زندگی را نباید دست کم و ساده انگاشت. زندگی پرستی مطرود است اما بی خیالی و بی برنامگی در زندگی ‌نیز مطرود است . زندگی پیچیده وپر رمز و راز است لذا برای موفقیت در زندگی باید "مهارت زندگی ‌کردن" را آموخت. راز بسیاری از ناکامی ها، ناکامی در مهارت های زندگی است. کسانی که مهارت زندگی ‌کردن را نمی دانند از زندگی خود نالان و ناراضی هستند. ‌

‌ دین و مهارت های زندگی

خوشبختانه و البته بر خلاف تصور برخی افراد ، دین ، آموزه های فراوانی در حوزه مهارت های زندگی دارد. ‌آموزه هایی که یا دیده نشدند و یا به درستی فهم نشدند. به جهت جایگاه مهمی که رضامندی از زندگی در ‌تکامل معنوی دارد ، اولیای دین آموزه های فراوانی را به پیروان خود آموخته اند. رسول خدا در کنار تعالیم ‌قدسی و ملکوتی خود، مهارت های زندگی را به پیروان خود و حتی کسانی همانند امام علی(ع)، ابوذر غفاری ‌و دیگران می آموزد. امام علی (ع) نیز مهارت های زندگی را به یاران خود میآموختند. از بقیه معصومین ‌نیز همین مسئله ثبت است. حتی فراتر از این، قرآن کریم نیز در این زمینه آموزه های مهمی دارد. بنابراین ‌یکی از دغدغه های دین، رضامندی از زندگی است و یکی از رسالت های آن آموزش مهارت های زندگی ‌کردن به پیروان خویش است. متأسفانه این بخش از آموزه های دینی کمتر مورد توجه واقع شده و یا مورد توجه قرار نگرفته اند. ‌

عوامل رضایت از زندگی

احــســاس کـامیــابـی عـامـل اســاسـی در شـــادکــــامــــی و رضامندی است. شادکامی و خرسندی هنگامی پدید می آید که ‌انسان تصور کند هر آنچه را می خواسته به دست آورده و هر آنچه را باید داشته باشد ، دارد (کامیابی.) در ‌طرف مقابل، احساس ناکامی عامل اساسی در ناخرسندی و نارضایتی است. وقتی انسان احساس کند که آنچه ‌را می خواسته به دست نیاورده (ناکامی در دست یابی) و یا آنچه را داشته،از دست داده (فقدان) و یا به آنچه ‌نمی خواسته دچار شده است (حادثه)، نالان و بی تاب می گردد، لب به شکایت می‌گشاید، در تنگنا قرار می‌گیرد، ناتوان گشته و ناامید می‌گردد. مجموعه این ویژگی ها، نشانگر نارضایتی فرد از زندگی است. ‌ناکامی مالی را به وسیله "درک داشته ها"، ناکامی معنایی را به وسیله "معنایابی" و ناکامی انتظارات را به ‌وسیله "هماهنگی انتظارات با واقعیت ها" می توان به احساس کامیابی تبدیل کرد.بنابر آنچه گفته شد یکی از مهم ترین عوامل نارضایتی از زندگی، "احساس ناکامی" است. ریشه احساس ‌ناکامی چیست؟ منشأ احساس ناکامی امور متعددی می تواند باشد که در این بحث به چند مورد آن اشاره می‌کنیم: ‌

الف) محرومیت مالی ‌: گاهی انسان به خاطر نداری و محرومیت، دچار احساس ناکامی می گردد. وقتی انسان احساس کند که چیزی ‌ندارد تا با آن زندگی کند، بهاحساس ناکامی دچار می شود. این قسم، "ناکامی مالی دارایی" نامیده می شود. ‌

ب) بی معنایی زندگی ‌: گاهی ناکامی به این دلیل است که <زندگی معنایی ندارد.> کسانی که معنایی برای زندگی نمی یابند و نمی‌دانند ‌که چرا باید زندگی کنند ، دچار احساس ناکامی می شوند . هر چند ثروتمند و دارا باشند. این قسم را " ناکامی ‌معنایی " می نامند. ‌

ج) برآورده نشدن انتظارات ‌: در پاره ای موارد، احساس ناکامی به دلیل برآورده نشدن انتظارات است. اگر انسان از زندگی دنیا انتظاراتی ‌داشته باشد و این انتظارات برآورده نشوند، دچار احساس ناکامی می‌گردد. این قسم، "ناکامی انتظارات" ‌نامیده می شود. چگونه می توان به احساس کامیابی دست یافت؟ عوامل کامیابی به تناسب عوامل ناکامی شکل ‌می گیرند. ناکامی مالی را به وسیله "درک داشته ها"، ناکامی معنایی را به وسیله "معنایابی" و ناکامی ‌انتظارات را به وسیله "هماهنگی انتظارات با واقعیت ها" می توان به احساس کامیابی تبدیل کرد و از این ‌طریق به احساس رضامندی دست یافت.‌