خیرخواه خود باشید

قرآن کلامی است محکم و استوار. قرآن کتابی است که آب می‌دهد و آبش تمامی ندارد. چشمه‌اش تمام شدنی نیست، همه را سیراب می‌کند. هر کس از آن آب بخورد فوری سیراب می‌شود.
یعنی به او علم و …

قرآن کلامی است محکم و استوار. قرآن کتابی است که آب می‌دهد و آبش تمامی ندارد. چشمه‌اش تمام شدنی نیست، همه را سیراب می‌کند. هر کس از آن آب بخورد فوری سیراب می‌شود.

یعنی به او علم و معرفت می‌دهد. قرآن خیلی نیازمند تعمق و تفکر است: "لعلهم یتذکرون"؛ یعنی صرف خواندن نیست، اینها برای تذکر است. تذکر و تعمق در قرآن قیمت دارد. لازمه تعمق و تفقه در قرآن، دوستی است. دوست، کلام دوست را خوب گوش داده و به آن دل می‌دهد. در این گوش دادن تذکر و تعقل و تفقه است. بعضی وقتها کسی می‌گوید: فهمیدم، اگر بگوییم: چه گفت؟ نمی‌تواند بگوید، اما می‌گوید: فهمیدم. دوستی این چنین است. می‌گوید: صدای دوست آمد، فهمیدم چه گفت. امیدوارم همه شما به مقصد خود محبت داشته باشید. دستکم ذات خود را دوست داشته باشید. خیرخواه خود باشید.‏

اگر انسان خود را فراموش کند و خیرخواه خود نباشد، چه قیمتی می‌تواند داشته باشد. خدا درباره کفار می‌فرماید: "نسوا الله فانساهم انفسهم". در روز عاشورا وقتی امام زین العابدین (ع) از حضرت اباعبدالله (ع) سوال کرد که پدر جان کارتان با این قوم به کجا کشید، حضرت فرمود: "نسوا الله فانساهم انفسهم" خدا را فراموش کردند، خودشان را هم فراموش کردند. یعنی خیرخواه خودشان هم نیستند، خیرخودشان را نمی‌خواهند. کسی که خودش را بشناسد، باید دقت کند و تفکر کند تا بشناسد خدا چه آفریده است، آن‌گاه خدا را هم می‌شناسد.‏