ناچو فیگراس, ستاره موفق دنیای چوگان و مدلینگ

هر ورزشی در دنیای خودش ستارگانی دارند که این ستارگان هستند که به آن ورزش شخصیت و هویت می بخشند در ورزش چوگان یا همان پولو نیز ورزشکارانی مانند ایگناسیو ناچو فیگراس هستند که آن ورزش را در چشم مردم مهمتر و جذابتر می کنند

هر ورزشی در دنیای خودش ستارگانی دارند که این ستارگان هستند که به آن ورزش شخصیت و هویت می بخشند. در ورزش چوگان (یا همان پولو) نیز ورزشکارانی مانند ایگناسیو "ناچو" فیگراس هستند که آن ورزش را در چشم مردم مهمتر و جذابتر می کنند.

ناچو فیگراس یکی از ورزشکاران پیشرو دنیا در این رشته است و در حال حاضر مشهورترین ورزشکار چوگان در دنیا و ورزشکار برتر چوگان در آرژانتین محسوب می شود و حتی به او لقب "دیوید بکهام چوگان" داده اند.

فیگراس متولد سال ۱۹۷۷ در بوئنوس آیرس است. پدر او کشاورز و مادرش خانه دار بود. ناچو در نه سالگی چوگان را آغاز کرد. در آرژانتین اسب سواری بسیار رایج است و سواری برای او کار سختی نبود. ناچو در ۱۷ سالگی در این ورزش حرفه ای شد و از سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶ در پاریس بازی می کرد. بعد از پاریس در ایالات متحده بازی کرد. او در سال ۱۹۹۹ برای اولین بار به همپتونز رفت و در باشگاه چوگان بریج همتون بازی کرد و همان زمان بود که مورد توجه رسانه ها و مردم قرار گرفت.

فیگراس در سال ۲۰۰۰ با بروس وبر عکاس در ضیافتی به میزبانی کلی کلاین (همسر کلوین کلاین) در همپتونز ملاقات کرد و پس از آن بود که او شروع به کار مدلینگ برای رالف لورن کرد. وبر فیگراس را به لورن معرفی کرد و از سال ۲۰۰۵ به بعد فیگراس برای لورن کار مدلینگ انجام داد.

تصویر یک ستاره چوگان روی اسب برای لوگوی رالف لورن ایده آل بود و یک استراتژی بازاریابی هوشمندانه تلقی می شد. او از آن پس سفیر این برند و چهره چند عطر و ادکلن کمپانی های دیگر شد.

در ماه ژوئن ۲۰۰۹، در نظرسنجی از خوانندگان مجله Fair، او بعد از رابرت پتینسون، جذابترین مرد دنیا شناخته شد و بالاتر از برد پیت قرار گرفت. با آنکه فیگراس به اندازه دیوید بکهام شهرت ندارد، ولی این دو نقاط مشترک زیادی دارند. هر دو آنها در رشته خود ورزشکار درجه یک هستند. هر دوی آنها همسران برجسته و موفقی دارند (همسر فیگراس، دلفینا بلاکیه نام دارد که یک عکاس و مدل عطر رمانس رالف لورن است). هر دو چهار فرزند دارند و با ستاره ها و چهره های معروف دنیا معاشرت دارند. و هر دوی آنها تلاش کرده اند تا وجهه ورزش خاص خود را بالا ببرند.

فیگراس خودش در مورد رشته اش اینطور می گوید: «بعد از خانواده، چوگان تمام زندگی منه. کل روز بهش فکر می کنم. صبح که از خواب بیدار میشم به چوگان فکر می کنم. در مورد چوگان مطالعه می کنم. اسب ها کجان؟ فردا مسابقه هست؟ همسرم و چهارتا بچه م کجا هستن؟ و بقیه چیزای مهم برام، فقط اسب ها و چوگان هستن.»

نام هتل ها و گردشگاه های سنت رجیس و مؤسس آنها ینی جان جیکوب استور، مدتهاست که با دنیای چوگان گره خورده است. خانم استور در این امر نقش مهمی ایفا کرده است. او یکی از بانوان مشهور جامعه ثروتمند آمریکا است و بخاطر برگزاری مهمانی های پر ریخت و پاش با حضور بازیکنان و تماشاگران چوگان مشهور است.

به گفته فیگراس: «ورزش چوگان یا همان پولو به یک دلیل با ورزش های دیگر تفاوت زیادی دارد: هر تیم هشت بازیکن دارد که چهارتا از آنها نمی توانند به زبان چهار بازیکن دیگر حرف بزنند، با این حال باید به توانایی های یکدیگر اعتماد کامل داشته باشند. این یک مهارت طبیعی است، ولی با ساعت ها تمرین، آموزش و مداومت این مهارت بهتر می شود. این در مورد سوارکار و اسب صادق است. سوارکار باید از همه چیز اسب مطلع باشد و آنقدر با آن سواری کرده باشد که اسب هم او و مهارت هایش را کاملاً بشناسد. سوارکار باید بداند که اسبش چه می خورد، کی می خوابد، چقدر تمرین می کند، چقدر کشش دارد و کی باید تمرینش را متوقف کند.

پس از آن فیتنس مهم است. بعضی از بازیکنان چوگان خوب توپ می زنند و بعضی دیگر بینایی قوی تری دارند، بعضی ها هم خوب ضربه نمی زنند، ولی در دفاع قوی هستند، ولی همه باید سوارکارهای خوبی باشند. فیتنس و آمادگی شما هر چقدر خوب باشد، اگر سوارکار خوبی نباشید در چوگان شانسی ندارید.»

«تجربه سرعت و جذابیت این ورزش بسیار هیجان انگیز است. تماشاگر شما حرفه ای باشد یا آماتور، همان لحظه ای که صدای کوبش سم های اسب ها به زمین و برخورد چوگان با توپ را می شنود، مسحور این بازی می شود. جذابیت این ورزش بی نظیر و عمیق است.»

ناچو فیگراس تابحال دو بار بینی اش را شکسته و یک بار کمر و یک بار قوزک پایش را شکسته است. او دو بار بخاطر سقوط از اسب بیهوش شده و بخاطر برخورد توپ به چشمش جای چند بخیه روی صورتش وجود دارد و در ماه مه گذشته بخاطر آسیب به کاسه رانش، ۱۲ هفته مجبور شد استراحت کند. او می گوید: «اگر بخواهید به اینطور حوادث فکر کنید نمی توانید چوگان بازی کنید. نمی توانید، چون به هر حال این حوادث رخ می دهند. هر لحظه ممکن است اتفاقی برایتان بیفتد.»

البته این حرف تاحدودی صحت دارد که در مورد چوگان دو راه بیشتر وجود ندارد: مرگ یا ورشکستگی. تیم ها از سوی رؤسای ثروتمند حمایت مالی می شوند، زیرا هزینه های یک سری اسب و نگهداری از آنها، نعلبندها، هزینه های دامپزشک و اصطبل و غیره، همه به سرعت ثروت های بزرگ را نیز به باد می دهند.

این ورزش بیش از هر ورزش دیگری – حتی دنیای مسابقات فرمولا وان – برای خودش عنوان "ورزش پادشاهان" را کسب کرده است. پرنس ویلیام و پرنس هری در این رشته بازیکنان خوبی هستند. موسسه خیریه سنتی بیل که متعلق به پرنس هری است، برای کمک به کودکان و یتیمان کشور لزوتو پایه گذاری شده است. رابطه بین فیگراس و پرنس هری پس از بازی های متعدد در مقابل یکدیگر صمیمی شده تا جائیکه پرنس هری به فیگراس لقب پرنس پولو داده است. تیم چوگان فیگراس که Black Watch نام دارد با تیم سلطنتی Sentebale پرنس هری مسابقه داد.

فیگراس که مزرعه ای در نزدیکی بوئنوس آیرس دارد که در آن حدود ۴۵۰ اسب نگهداری می کند. او می گوید: «وقتی جوانتر بودم، فقط به بردن و مبارزه فکر می کردم. وقتی آدم بزرگتر میشه به جمع آوری و خریدن اسب هایی که دوست داره می پردازه. اتفاق بعدی که میفته اینه که اسب های عالی ای که جمع کردی کم کم پیر میشن و اون موقع است که دوره جفت گیری و تولیدمثل باید شروع بشه.»

فیگراس معتقد است که مدلینگ باعث می شود که توجه مردم بیشتر به چوگان جلب شود، حتی با آنکه زیاد با این ایده که او یک مدل است موافق نیست. او معتقد است که باید چوگان را مانند گلف به ورزشی مردمی تبدیل کرد. او می گوید: «باید وجهه این ورزش مانند گلف عوض شود. گلف نیز در گذشته فقط به ثروتمندان دستکش سفیدی تعلق داشت که پشت درهای کلوب های خصوصی بازی می شد. پنجاه شصت سال پیش گلف فقط مخصوص نخبه ها بود. اگر می خواستی گلف بازی کنی، باید عضو کلوب می شدی و لباس مناسب و گران قیمتی می پوشیدی. ولی حالا زمین های عمومی برای گلف وجود دارد و همه می توانند فقط با ۹ دلار یک چوب گلف ارزان بخرند.»

در تلاش برای عمومی سازی چوگان برای نسل جوان، او با فرزندان خودش آغاز می کند. هیلاریو، پسر ۱۳ ساله فیگراس در این ورزش از خودش استعداد زیادی نشان می دهد. فیگراس از اینکه پسرش به چوگان و اسب ها علاقه دارد و می تواند با پسرش چوگان بازی کند، بسیار خوشحال است. فرزندان دیگر او اورورا، آرتمیا و آلبا نام دارند.

شاید ناچو در آغوش یک کشاورز بزرگ شده باشد، ولی امروز او با پرنس ها مسابقه می دهد و علاقه و فداکاری و تلاش او برای چوگان خستگی ناپذیر و ستودنی است. علیرغم موفقیت ناچو در دنیای مدلینگ، هنوز هم چوگان دغدغه اصلی اوست و خودش می گوید که هدف او در زندگی این است که بیشتر چوگان را به دنیا بشناساند و نهایت تلاشش را می کند تا وجهه این ورزش را در حد توانش بالا ببرد.

در مورد حضور او در رسانه های آمریکایی باید گفت که ناچو فیگراس در سال ۲۰۰۹ مهمان برنامه اوپرا وینفری در شیکاگو شد. همچنین او در یکی از اپیزودهای سریال Gossip Girl در کانال CW در نقش خودش بازی کرد.