علایم و درمان پارکینسون

بیماری پارکینسون بر اساس چهار علامت مخصوص آن مشخص می‌شود:
- لرزش دائمی‌دست و پا در حالت استراحت
- کند شدن حرکت فرد
- سختی حرکت دست و پا یا کل بدن
- نداشتن تعادل
معمولا علایم پارکینسون …

بیماری پارکینسون بر اساس چهار علامت مخصوص آن مشخص می‌شود:

- لرزش دائمی‌دست و پا در حالت استراحت

- کند شدن حرکت فرد

- سختی حرکت دست و پا یا کل بدن

- نداشتن تعادل

معمولا علایم پارکینسون ابتدا در یک سمت بدن پدیدار می‌شوند و با گذشت زمان به سمت دیگر هم می‌رسد. سپس تغییراتی در حالت صورت و چهره روی می‌دهد،از جمله ثابت شدن حالت صورت و یا حالت خیرگی چشم علاوه بر این‌ها، خشک شدن شانه یا لنگیدن پا در سمت هم از نشانه‌های این بیماری است.افراد مسن ممکن است نمایان شدن یک به یک این نشانه‌های پارکینسون را به تغییرات افزایش سن ربط بدهند، ارتعاش را به عنوان «لرزش عادی بدن» بدانند، و سفت شدن عضلات را به «آرتروز» ربط بدهند و حالت قوز این بیماری را هم خیلی از این افراد به سن یا پوکی استخوان ربط می‌دهند. بیماران مسن و هم بیماران جوان ممکن است بعد از یک سال که با این عوارض روبه‌رو بوده‌اند برای تشخیص به پزشک مراجعه کنند. اگر ۸۰ درصد سلول‌های ترشح کننده دوپامین از بین بروند، علامت‌های پارکینسون پدیدار می‌شوند. با مرور زمان علایم اولیه بدتر و وخیم‌تر می‌شوند. که رعشه ملایم تبدیل به یک ارتعاش مزاحم و ملموس می‌شود.

ممکن است تکه کردن غذا و استفاده از دست مرتعش به مرور زمان سخت‌تر شود.آرام شدن حرکت عضلات به مشکلی کاملا مشخص بدل می‌شود که محدود کننده‌ترین علامت و اثر پارکینسون است. آرام شدن حرکت می‌تواند مانع انجام عادات روزانه شود: لباس پوشیدن، ریش زدن و یا حمام کردن ممکن است وقت بسیار زیادی از فرد بگیرند.

مهم است که بیماران پارکینسون در حال پیشرفت علایم با پزشک خود صحبت و مشورت کنند تا پزشک بتواند درمان را برای بیمارشروع کند زیرا بدن هر بیمار به طوری متفاوت به داروهای گوناگون واکنش نشان می‌دهد. هدف از درمان برای بیماران از بین بردن علایم نیست بلکه تحت کنترل درآوردن عوارض است. این امر می‌تواند به بیمار کمک کند تا مستقل زندگی کند و یک کنترل مناسب برای این بیماری مزمن بوجود آورد. این بیماری از بین نخواهد رفت ولی کنترل عوارض آن می‌تواند تا حد زیادی جلوی ناتوانی و از کار افتادگی را بگیرد.