نحوه برخورد معلم با دانش‌آموز مبتلا به صرع

بی‌شک هم‌چنان که انسان‌ها وجود دارند، بیماری‌ها یا مسایل و مشکلات (جسمانی، عاطفی و یا اجتماعی) نیز به همراه انسان‌ها در تمامی جوامع و سطوح سنی می‌تواند وجود داشته باشد. یکی …

بی‌شک هم‌چنان که انسان‌ها وجود دارند، بیماری‌ها یا مسایل و مشکلات (جسمانی، عاطفی و یا اجتماعی) نیز به همراه انسان‌ها در تمامی جوامع و سطوح سنی می‌تواند وجود داشته باشد. یکی از مشکلات جسمانی که ممکن است در هر فردی بروز کند صرع است که از کودکی تا پیری دیده می‌شود.

صرع یک نوع اختلال در سیستم عصبی (مغز) است که علت آن به طور ساده، اختلال در کارکرد نورون‌ها (سلول‌های) مغز است.

بدیهی است که در مدارس نیز همواره ممکن است دانش‌آموزانی با این مشکل وجود داشته باشند و گاهی اتفاقی می‌افتد که معلم نیز از وجود این مشکل بی‌اطلاع است ولی در هر صورت چه معلم از این مشکل اطلاع داشته باشد یا نداشته باشد انجام یک‌سری اقدامات در این مورد ضروری به نظر می‌رسد.

نکته: دانش‌آموز ممکن است مبتلا به صرع بزرگ یا صرع کوچک باشد ما در این مقاله سعی کرده‌ایم اقدامات نگهدارنده را بسته به علامتی که دانش‌آموز از خود بروز می‌دهد، به زبان بسیار ساده و روان بیان کنیم.

در برخورد با دانش‌آموز مبتلا به صرع چه کنیم:

در این‌گونه موارد باید سعی کنیم که بهترین اقدامات را در راستای جلوگیری از بروز صدمات احتمالی به دانش‌آموز انجام دهیم:

١) حفظ خونسردی هنگام بروز حملات.

٢) برخورد درست و منطقی با دانش‌آموز در طول سال تحصیلی.

٣) از وارد کردن استرس در هنگام پرسش و امتحان کتبی و... به دانش‌آموز خودداری کنیم ولی این‌گونه نباشد که دانش‌آموز متوجه این مسئله شود چون او باید مانند همه در جامعه زندگی کند.

٤) محل نشستن دانش‌آموز در کلاس مناسب باشد، در محلی بنشیند که خطر سقوط یا ضربه هنگام بروز حمله وجود نداشته باشد.

٥) باید مراقب بود که سر دانش‌آموز هنگام حمله به جایی اصابت نکند، بهتر است یک بالش نرم و کوچک آماده باشد تا هنگام حمله زیر سر بیمار گذاشته شود.

٦) فرد به پهلو خوابانده شود و سر حتماً به پهلو باشد تا ترشحات حلق خارج شود. (اگر ترشحات به حلق برود، باعث خفگی می‌شود)

٧) هرگز مانع تشنج و انقباض اندام فرد نشده و برای اقدام درمانی تا پایان حمله منتظر بمانید.

٨) اگر زمان مصرف داروهای او بین زمان درس است، همکاری لازم را در جهت مصرف داروهای او انجام دهید.

٩) با خانواده او در ارتباط بوده و از طریق خانواده اطلاعاتی از بیماری او به دست آورید.

١٠) هرگز در هنگام تشنج چیزی در دهان بیمار قرار ندهید.

١١) دقت شود در حین حمله و یا قبل از حمله چیزی به فرد خورانده نشود (شاید باعث خفگی شود).

١٢) معمولاً بعد از حمله صرع بزرگ دانش‌آموز (فرد مصروع) به خواب می‌رود، اجازه دهیم در مدرسه این کار انجام شود، چرا که خواب به دنبال حمله صرع طبیعی است.

١٣) هنگام حمله دکمه‌های فرد را باز کرده و وسایلی را که ممکن است به او آسیب برساند از اطراف او دور کنیم.

١٤) بعد از اتمام حمله و به هوش آمدن فرد ممکن است هیچ اطلاعی از اطرافش نداشته باشد. بهتر است نسبت به آگاهی او از موقعیت اقدام کرد.

گاهی ممکن است که فرد دارای صرع کوچک باشد که حملات این صرع می‌تواند به صورت خیره شدن، پلک زدن و... تظاهر کند که مدت این حملات کوتاه است، دقت کنیم که در این‌گونه مواقع رفتار درستی با دانش‌آموز داشته باشیم و شرایط او را در نظر داشته باشیم.

بتول اینچه درگاهی – کارشناس پرستاری، آموزش و پرورش