تولد دوباره هافبک تهاجمی استقلال

با ورود کارلوس کرش به کادر فنی تیم ملی ایران, طی ماه های گذشته شاهد بروز اتفاقات خوب و امیدوارکننده در سطح فوتبال ملی و بالطبع باشگاهی بوده ایم

با ورود کارلوس کرش به کادر فنی تیم ملی ایران، طی ماه‌های گذشته شاهد بروز اتفاقات خوب و امیدوارکننده‌ در سطح فوتبال ملی و بالطبع باشگاهی بوده‌ایم. از ۱۵ فروردین امسال که قرارداد کرش با ایران قطعی و رسما اعلام شد به خودی خود تاثیر مثبتی در روند عملکرد تمام فوتبالیست‌های ما ایجاد شد تا آنجا که از همان اواخر فصل پیش، شاهد رقابت تنگاتنگ بازیکنان لیگ برتری برای هر چه بیشتر درخشیدن در سطح مسابقات باشگاهی بودیم و نمونه بارز آن رقابت نزدیک میان تیم‌های اصفهانی با استقلال بود و در پایان سپاهان با یک امتیاز اختلاف موفق به کسب سومین جام قهرمانی‌اش در رقابت تنگاتنگ با استقلال شد. استقلالی که با درخشش دوباره مجتبی جباری در ماه‌های نخست سال ۹۰ توانست کمک‌حال پرویز مظلومی و دیگر نفرات تیمش باشد. جباری اما طی سال‌های گذشته کجا بود؟

این سوال همواره پس از سال‌های درخشش این فوتبالیست خوشفکر و بازیساز در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ ذهن علاقه‌مندان به فوتبال را می‌آزرد. سوالی که خود او چنین پاسخ آن را بیان می‌کند: «متاسفانه از زمانی که آن مصدومیت بی‌موقع پیش از شروع رقابت‌های جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان نصیبم شد یک روز خوش در فوتبالم ندیدم و هر چه بود موقت و مقطعی به نظر می‌رسید.»

مجتبی جباری در همان سال‌ها از سوی خبرنگاران شرق آسیا لقب زیدان آسیا را دریافت کرده بود ولی پس از آن هر بار که می‌آمد تا لقبش را به اثبات برساند، مصدوم می‌شد. مصدومیت‌های زانوی جباری به قدری تکراری و خسته‌کننده شده بود که برخی آن را بهانه‌های این فوتبالیست برای فرار از تمرینات بدنسازی و تنبلی قلمداد می‌کردند؛ موردی که خودش در رابطه با آن می‌گوید: «هرگز چنین نبوده و آنهایی که بی‌دلیل مرا متهم به چنین رفتارهای ناپسندی می‌کردند هرگز نخواهم بخشید. گرچه برایم اهمیت ندارد که دیگران چه تصوری در مورد اعتقاداتم دارند و من برای خودم و خانواده‌ام تلاش می‌کنم.» اما آیا جباری این موضوع را برای فرار از اتهامات رسانه‌ها بیان می‌کند یا حقیقتا او ترسی از تمرین‌کردن در فصل سنگین بدنسازی ندارد. باید این سوال را از بدنساز اختصاصی او پرسید.

کسی که همین حالا هم مربی بدنساز استقلال است. «من بلافاصله پس از پایان تحصیلاتم در دانشگاه و خداحافظی از دوران قهرمانی و ورزش حرفه‌ای (دوومیدانی)‌ به سمت مربی بدنساز تیم فوتبال ابومسلم منصوب شدم و آن زمان بود که با مجتبی جباری آشنا شدم.» محمدرضا مولایی اما حرف‌هایی می‌زند که برای مخاطبان استقلالی‌اش تا حدی عجیب است و حتی تازگی هم دارد.

«مجتبی جزو نفرات برتر تمرینات بدنسازی ابومسلم در آن دوران بود و حتی گاهی اوقات پس از اتمام تمرینات از من تقاضا می‌کرد تا اضافه بر سازمان تمرین کند. آن زمان «آندرانیک تیموریان» هم در ابومسلم بود و این دو نفر با چنین روحیه‌ای حتی گاهی اوقات مرا هم خسته می‌کردند، اما خودشان با واژه‌ای به نام خستگی آشنایی نداشتند.» شنیدن چنین اظهاراتی از کسی که پس از جداشدن جباری از ابومسلم باز هم به شکل تخصصی و جدا از تیم تمرینات بدنسازی این فوتبالیست را تحت نظر داشته تا حد زیادی عکس آنچه در مورد جباری گفته می‌شود را ثابت می‌کند. برای پی بردن هر چه بیشتر به صدق گفتار جباری در مورد اتفاقات این فصل هم از مولایی سوال کردیم و او مطالبی را بیان کرد که مطمئن شدیم جباری چه می‌گفت.

نکته: نگاهی به آمار گلزنی جباری در استقلال و تیم ملی ظرف ماه‌های گذشته این نکته را به اثبات می‌رساند که جباری توانسته بار دیگر با همت خودش همان زیدان آسیا باشد که هواداران فوتبال انتظارش را دارند

«وقتی جباری در تعطیلات پایان فصل راهی هلند شده بود قصد داشت مدتی در اروپا بماند، اما وقتی فهمید که من مربی بدنساز استقلال شده‌ام از آنجا با من تماس گرفت و برای حصول اطمینان بیشتر با خودم حرف زد و وقتی مطمئن شد ۲ روز بعد درتهران و در تمرینات استقلال حاضر شد و از آن روز تا امروز با تمام قدرت در تمرینات تیم حضوری پررنگ دارد و همین حالا هم جزو آماده‌ترین نفرات استقلال است.»، اما زانوی جباری چه شد؟

این سوالی بود که با رجوع به آخرین جراحی زانوی این فوتبالیست می‌شد به آن پاسخ داد. این بازیکن پس از جراحی چند باره زانوهایش در نهایت سال گذشته زیر نظر مسوول کادر پزشکی وقت استقلال یعنی دکتر نوروزی توسط یک جراح متخصص تحت عمل جراحی بر روی هر دو زانوی خود قرار گرفت و بخشی از زانوی قوی‌تر جباری طی یک جراحی سنگین چند ساعته به زانوی ضعیف‌ترش پیوند خورد تا مشکلش یکبار برای همیشه حل شود.

او پس از آن ماه‌ها زیر نظر دکتر نوروزی فیزیوتراپی کرد و حالا شاهد هستیم که این بازیکن ارزشمند تیم‌های ملی و استقلال را چطور با حضور موفق خود منتفع ساخته است. گرچه طی روزهای گذشته نکته‌ای تازه‌تر هم در مورد جباری و تمهیدات مثبتی که برای بهبود هرچه بیشتر شرایط جسمانی‌اش در نظر گرفته را کشف کردیم و آن اختیارکردن یک پزشک تغذیه اختصاصی از سوی این بازیکن برای خودش است.

منصور پورحیدری این راز را افشا کرد. «جباری برای تقویت قوای جسمانی‌اش به تمرینات بدنسازی صرف اکتفا نکرده است. او از فصل تمرینات بدنسازی یک دکتر تغذیه هم دارد و زیر نظر آن پزشک برای تقویت عضلات و بافت‌های ماهیچه‌ای خود تغذیه‌ای مدون و با برنامه را انجام می‌دهد تا اینچنین با قدرت در میدان حاضر شود.»

نگاهی به آمار گلزنی جباری در استقلال و تیم ملی ظرف ماه‌های گذشته این نکته را به اثبات می‌رساند که جباری توانسته بار دیگر با همت خودش همان زیدان آسیا باشد که هواداران فوتبال انتظارش را دارند. شاید این هم یکی دیگر از اثرات مثبت کارلوس کرش باشد که با حضورش در راس کادر فنی تیم ملی ایران چنین انگیزه‌ای را میان این قشر از ورزشکاران ایران ایجاد کرد. چنانچه پیش از جباری هم شاهد آشتی مجدد علی کریمی با تیم ملی و همین‌طور فرهاد مجیدی بودیم. از همه مهم‌تر و شاید بزرگ‌ترین دستاورد این ۸ ماه که از زمان حضور کارلوس کرش در ایران می‌گذرد همان آشتی دوباره مردم با تیم ملی بوده است.

فارغ از تمام این اتفاقات مثبت باید تولد دوباره مجتبی جباری را جشن گرفت. فوتبالیستی خونسرد، خوشفکر و سربالا که حتی هنگام زدن گل به حریفش در حساس‌ترین بازی ایران یا حتی منطقه غرب آسیا که همان داربی حساس استقلال ـ پرسپولیس در تهران و پیش چشم یکصد هزار تماشاگر است هم سربالا و آرام تصمیم می‌گیرد و سپس کارش را با دقت تمام می‌کند. جباری مقابل اندونزی نیز یک گل زد، ۲ پاس گل داد و یک پنالتی ساخت.

محمدرضا مدنی