افغانستان چالش بعدی پترائوس

سرلشکر دیوید پترائوس در کمتر از دو سال به مهم ترین افسر ارشد ارتش آمریکا تبدیل شد

سرلشکر دیوید پترائوس در کمتر از دو سال به مهم‌ترین افسر ارشد ارتش آمریکا تبدیل شد. پیش‌بینی وی در مورد نتیجه بخش‌بودن استراتژی افزایش نیروهای آمریکایی در عراق درست از کار درآمد و تصمیم‌های وی به عنوان فرمانده نیروهای آمریکایی در عراق باعث کاهش خشونت‌ها در این کشور شد.

پترائوس که فرماندهی مرکزی نیروهای آمریکایی در خاورمیانه را بر عهده گرفته است‌ از سوی جان مک‌کین و باراک اوباما، کاندیداهای جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۰۸ آمریکا مورد تحسین قرار گرفته است.

مک‌کین از پترائوس به عنوان «ژنرال بزرگ» یاد کرده و اوباما نیز او را «ژنرالی با دستاوردهای بزرگ» نامیده است حتی بعضی‌ها نیز گفته‌اند پترائوس به خاطرهوش، ذکاوت و جاه طلبی‌اش در آینده می‌تواند کاندیدای ریاست‌جمهوری آمریکا شود.

حال پرسش‌هایی مطرح است که پترائوس پس از حضور در سمت فرمانده نیروهای مرکزی، آمریکا در خاورمیانه و آسیای مرکزی می‌تواند تا این حد موفق باشد؟ آیا افکار او می‌تواند در راستای سیاست‌های رئیس‌جمهور بعدی آمریکا به خصوص در مورد مبارزه با تروریسم باشد؟ آیا دست‌آورد‌های پترائوس در عراق، می‌تواند در افغانستان دست یافتنی باشد؟

‌مواضع آینده پترائوس از این لحاظ اهمیت دارند که او در چارچوب برنامه‌های رئیس‌جمهور آمریکا نقش بسیار مهمی را ایفا خواهد کرد و انتظارات از او هم بسیار زیاد است. همزمان با این‌که اوضاع امنیتی در عراق بهبود یافته، اوضاع در افغانستان بسیار پرتنش شده و با توجه به پایان موضوع افزایش نیروها در عراق به نظر می‌رسد موضوع افزایش نیروها در افغانستان یک امر ضروری محسوب می‌شود.

جورج بوش که روزهای آخر خود را در کاخ سفید سپری می‌کند خواهان تجدیدنظر در رویکرد واشنگتن در افغانستان شده و پترائوس هم اخیرا مذاکرات مهمی در لندن و پاریس با مقامات اروپایی داشته است. وی در ماه اوت با مقامات پاکستان نیز گفتگو کرده تا تصمیم‌های جدیدی برای سیاست آمریکا در اقیانوس هند اتخاذ کند.

این ژنرال موفق آمریکایی به درستی به این موضوع پی برده که تاکتیک‌های بکار گرفته ؛ در عراق را نمی‌توان به سادگی در افغانستان به کار گرفت. چون عراق و افغانستان دو کشور متفاوت هستند.

عراق کشوری است با منابع غنی، نیروهای خارجی و نیروهای داخلی که تعلیم دیده و مجهز هستند و می‌توان راحت‌تر آنها را مدیریت کرد. از سوی دیگر نیروهای شبه‌نظامی دردسر آفرین در عراق نمی‌توانند مانند همتایان خود در افغانستان به دلیل عدم آشفتگی مرزها در خاک کشورهای همسایه حضور یابند و به همین جهت مقابله با آنها آسانتر است.

در مقابل شبه نظامیانی که در افغانستان فعالیت دارند، می‌توانند به راحتی در مناطق مرزی با پاکستان پنهان شوند و حتی خود را در میان قبایل منطقه‌ای قرار بدهند.

افزایش شمار نیروهای آمریکایی در افغانستان به طور مستقیم به روند خروج نیروهای آمریکایی از عراق بستگی دارد و بر اساس این، گروهی از نظامیان آمریکایی که قرار بود سال آینده به عراق اعزام شوند، عازم افغانستان می‌شوند و حتی فرماندهان آمریکایی در افغانستان خواهان اعزام سه گروه دیگر از این نیروها به افغانستان نیز شده‌اند.

این در حالی است که ژنرال پترائوس با توجه به موفقیتی که در عراق به دست آورده با خروج بخش بزرگی از نیروهای آمریکایی تا اواخر سال ۲۰۱۰ در عراق موافق است.

در حال حاضر فرماندهان آمریکایی تلاش می‌کنند به هر وسیله‌ای بهترین استفاده را از نیروهای خود در افغانستان ببرند و همزمان نیروهای افغان را هم تربیت و مجهز کنند اما مشکلی که در این راستا وجود دارد فعالیت نیروهای ویژه آمریکا ست که عملیات آنها معمولا تلفات غیر نظامی زیادی داشته و اخیرا نیز انتقاد‌های فراوانی را به همراه آورده است.

طبیعت برنامه‌ای که پترائوس در عراق اجرا کرده چندین اصل مهم داشته که وی قصد دارد آن را در افغانستان پیاده کند. این ژنرال به نیروهای آمریکایی در عراق دستور داده بود تا به جای گشت زنی به میان مردم بروند و اعتماد آنها را به دست آورند. اگر پترائوس بخواهد مبنای استراتژی آمریکا در افغانستان را نیز بر همین مساله قرار بدهد قطعا با شرایط متفاوتی از عراق روبرو خواهد شد.

منبع: اکونومیست