تب کفش طبی بالا گرفته

راهنمای خرید کفش های دوستدار پا

می‌گویند بیشتر مردم دنیا با پاهایی سالم و طبیعی به دنیا می‌آیند اما در طول زمان و بر اثر استفاده از کفش‌های نامناسب پاها که حکم قلب دوم را دارند، تغییر شکل می‌دهند...

گاهی این تغییر شکل باعث ناراحتی‌هایی هم می‌شود که یکی از راه‌‌های برطرف کردن آنها، پوشیدن کفش طبی است. هر چند بسیاری از افراد به دلیل راحتی این کفش‌ها بدون اینکه مشکلی داشته باشند، از آنها استفاده می‌کنند. در صفحه «مد و سلامت» این هفته به این موضوع پرداخته‌ایم.

● کفش پرستاری

شاید بتوان گفت راحت‌ترین مدل کفش طبی هستند و از آنجا که بیشتر پرستارها و پزشکان از این مدل استفاده می‌کنند، به کفش‌های پرستاری معروف شده‌اند. ممکن‌است به نظر خیلی زیبا نیایند اما از آرامش‌بخش‌ترین کفش‌ها هستند. مناسب برای کسانی که مدت زمان زیادی در یک محیط بسته کار می‌کنند و راه می‌روند.

● کفش دوچرخه‌سواری

- یک کفش راحت و تابستانی و مطابق مطابق آناتومی پاست.

- بندهایی که دارد، این کفش خنک و تابستانی را بیشتر از آنچه باید در پای شما مستحکم نگه‌می‌دارد و به‌همین‌دلیل به «کفش دوچرخه‌سواری» معروف است و اتفاقا مناسب دوچرخه‌سوارها هم است.

- به راحتی تمیز می‌شود.

▪ ساق‌کوتاه رویه‌کنفی

- این مدل هم تمام خصوصیات مدل ساق کوتاه مردانه را دارد.

- به دلیل رویه کنفی، خنک‌تر است.

- پاشنه آن کمی انعطاف دارد و در راه رفتن طولانی به پا فشار نمی‌آورد.

▪ کلاسیک و کاربردی

- مدلش تکراری است اما تکراری شدنش به علت کاربردی بودن آن و جواب دادن به نیازهای خریداران است.

- برای کسانی که مدام در حال رفت و آمد در محیط‌های باز هستند، بسیار مناسب است و کاملا پا‌ها را پوشش می‌دهد و انتقال آلودگی را به پا به حداقل می‌رساند.

- رویه چرمی‌اش به راحتی با یک پارچه نمدار قابل شستشو است.

▪ کفش ساق‌کوتاه

- رویه بسیار نرم و راحتی دارد.

- ساق کوتاه است.

- به راحتی می‌توانید آن را بپوشید و از پایتان بیرون بیاورید.

- مطابق آناتومی پا است و وزن به راحتی در آن پخش می‌شود و به نقطه خاصی فشار نمی‌آید.

- سال‌های سال می‌توانید از آن استفاده کنید.

- پاشنه کوتاهی دارد.

▪ ورزشی و سبک

- کاملا شبیه کفش‌های ورزشی است اما از آنها بسیار سبک‌تر و انعطاف‌پذیرتر است.

- به راحتی می‌توانید آن را بپوشید و از پایتان بیرون بیاورید.

- رویه بلند آن کاملا پای شما را می‌پوشاند و هنگام راه رفتن از پا محافظت می‌کند.

▪ طبی و شیک

-نرم و سبک است.

- در عین حال که یک کفش طبی است، طوری طراحی شده که می‌توانید در مکان‌های رسمی هم آن را بپوشید.

- سوراخ‌هایی برای تهویه هوا دارد.

- می‌توانید به تناسب اندازه رویه پاهایتان بند آن را باز و بسته کنید.

● سه سؤالی که درباره کفش طبی می‌پرسند

دکتر احمد باقری مقدم

متخصص پزشکی ورزشی، عضو هیات علمی

دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

این روزها تعداد مغازه‌هایی که کفش طبی می‌فروشند یا داروخانه‌هایی که این کفش‌ها را عرضه می‌کنند، بسیار زیاد شده است. برخی افراد گمان می‌کنند پوشیدن کفش‌های طبی در هر شرایطی برای آنها بهتر از کفش‌ معمولی است و باید به هر قیمتی که شده، حتما کفش طبی به پا داشته باشند در حالی که ساختار پای افراد با یکدیگر متفاوت است و هر فردی باید با توجه به شرایط پای خود، کفش مناسبی انتخاب کند. راستای پا، خصوصیات کف پا، خصوصیات انگشتان و اندازه کف پا از عواملی هستند که باید هنگام خرید کفش مناسب به آنها توجه کرد. با توجه به روند رو به رشد تولید و عرضه کفش‌های طبی و افزایش تعداد طرفداران این کفش‌ها، در ادامه ۳ پرسش متداول در مورد این محصول را بررسی می‌کنیم.

۱. کفش طبی چیست؟

کفش طبی، کفشی است که بتواند نیرو را از زمین به کف پا و در نهایت به زنجیره حرکتی بدن، به راحتی و متوازن انتقال دهد. این کفش‌ها می‌توانند قوس کف پا را پر کنند. محافظت خوبی از محل‌های خاص (مانند پاشنه، قسمت‌های بین انگشتان و به خصوص ناحیه بین انگشت شست با انگشت کناری‌اش) که امکان ضربه دیدن آنها وجود دارد، داشته باشند و باعث شوند کمترین فشار ممکن به این نواحی پا وارد آید.

۲. آیا لازم است همه افراد کفش طبی بپوشند؟

این روزها تعداد مغازه‌های فروش کفش‌های طبی در سطح شهرها افزایش یافته است. معمولا بارزترین ویژگی این کفش‌های طبی این است که قوس کف پا را پر می‌کنند. پس اگر فردی قوس کف پا داشته و پاهایش هم جزو پاهای سخت باشد، اصلا نیازی به پوشیدن این کفش‌های طبی نخواهد داشت. استفاده از چنین کفش‌هایی برای افرادی با کف پای نرم و کف پای صاف خوب است زیرا قوس کف پای آنها باید با کمک چنین کفش‌هایی پر شود. از سوی دیگر، برخی افراد زانوهای پرانتزی دارند و کفی کفش آنها باید به گونه‌ای طراحی شود که بیشتر به سمت بیرون باشد. به همین دلیل نمی‌توان یک نسخه واحد برای تمام افراد پیچید و گفت همه باید برای حفظ سلامت پاهایشان، کفش طبی بپوشند. ضمن اینکه اگر کفش غیرطبی هم ویژگی‌های یک کفش خوب (که به آنها اشاره می‌کنیم) و حدود ۲ سانتی‌متر لژ داشته باشد، می‌تواند به عنوان کفشی مناسب برای افرادی که مشکل کف پا یا زانو ندارند، محسوب شود. پس می‌توان اینطور نتیجه گرفت که خریدن و پوشیدن کفش‌های طبی تجویزی به‌وسیله پزشک برای تمام افراد ضرورت نیست ولی استفاده از کفش‌های طبی مناسب موجود در داروخانه‌ها یا مغازه‌ها هم برای افراد عادی مشکلی ایجاد نمی‌کند فقط ممکن است استفاده از همین کفش‌های موجود در بازار برای برخی افراد مانند پاپرانتزی‌ها یا افرادی با پای سخت، دردسرساز بشود. این روزها برای تولید کفش و کفی مناسب برای افرادی که مشکلات خاص مربوط به پا دارند (مانند افرادی با پاهای نرم، سخت یا کف پای صاف)، دستگاه‌های پیشرفته‌ای وارد بازار شده که می‌توانند با اندازه‌گیری و محاسبه دقیق ساختار پای هر فرد، کفشی با کفی مناسب برای او طراحی و تولید کنند. در گذشته این کار با قالب گرفتن پا به وسیله گچ انجام می‌شد.

۳. کفش طبی را از کجا بخریم؟

اگر پای فردی مشکل داشته باشد و پزشک هم برای او کفش طبی تجویز کند، باید آن را از مراکز ارتوپدی فنی تهیه کند. معمولا می‌توان کفش‌های طبی را از کلینیک‌های توانبخشی، مراکز دانشگاهی (البته مراکز دانشگاهی در تهران)، هلال‌احمر، مراکز دانشکده‌های توانبخشی و برخی مراکز فیزیوتراپی‌ در بیمارستان‌ها هم تهیه کرد. برخی مراکز خصوصی که دارای مجوز تولید و عرضه کفش‌های طبی هستند هم این کفش‌ها را عرضه می‌کنند. معمولا کفش‌هایی که با عنوان طبی در بازار وجود دارند، ممکن است ویژگی یک کفش خوب را هم داشته باشند اما این کفش‌ها از نظر فنی و پزشکی یک کفش طبی تمام عیار محسوب نمی‌شوند.

● نکته درباره کفش طبی استاندارد

در انتخاب کفش طبی باید دقت لازم داشته باشید تا از حفظ سلامت پاهایتان مطمئن شوید. در ادامه این بخش، به ۶ نمونه از ویژگی‌های یک کفش طبی خوب و مناسب اشاره می‌کنیم:

۱. کفی کفش مناسب یا طبی هم باید از استحکام کافی برخوردار باشد و هم بتواند شوک وارده به کف پا را جذب کند. به طور کلی، نیرویی که در حالت راه رفتن از زمین و کف پا به بدن منتقل می‌شود، معمولا حدود ۲ برابر وزن بدن است. این نیرو در حالت دویدن حتی تا ۱۰ برابر وزن بدن هم به اندام‌ها منتقل خواهد شد بنابراین‌ کفی کفش می‌تواند نقش مهمی در انتقال و پخش نیرو از زمین به کف پا و در نهایت به بدن داشته باشد.

۲. کفی کفش طبی باید کاملا متناسب با ویژگی‌های کف و قوس کف باشد. ضمن اینکه باید سبک، ضخیم و جاذب ضربه (دارای خاصیت الاستیکی)، به‌خصوص در ناحیه پاشنه هم باشد.

۳. پوشیدن کفش‌هایی با پاشنه یا کفی‌ای از جنس چوب یا MDF، به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود؛ حتی اگر چنین کفش‌هایی با ادعای طبی بودن به فروش برسند. جنس چوب و MDF می‌تواند به سرعت پاشنه پا را آزار دهد و باعث ایجاد درد در این ناحیه شود. در حالی که پوشیدن کفش‌هایی با پاشنه و کفی‌هایی با خاصیت الاستیکی، به هیچ‌وجه پاشنه و کف پا را آزار نمی‌دهد.

۴. کفش طبی مناسب باید کاملا اندازه پا باشد؛ نه تنگ‌تر و نه گشادتر. اگر کفش شما بیش از حد تنگ باشد یا پاهایتان را فشار دهد، خونرسانی در ناحیه پا مختل خواهد شد. ایجاد نقاط فشاری و زخم ناشی از آن هم می‌تواند از دیگر عوارض پوشیدن کفش‌های طبی یا غیرطبی تنگ باشد. گشاد بودن کفش طبی و بازی کردن پا درون آن هم باعث ساییدگی و ایجاد اختلال در انتقال نیرو می‌شود پس حواستان باشد فروشنده به بهانه تمام کردن کفشی با سایز متناسب پاهایتان،‌ کفش بزرگ‌تر یا کوچک‌تری را به شما تحمیل نکند و قول بهبود سایز با قالب زدن یا کفی گذاشتن را ندهد.

۵. معمولا قسمت جلویی کفش طبی مناسب باید فضای مناسب برای انگشتان پا را داشته باشد. یعنی انگشتان شما باید در فضایی قرار گیرند که نه آنقدر تنگ باشد که روی هم بیفتند و فشرده شوند و نه آنقدر فضای قرار گرفتنشان در پنجه کفش گشاد و باز باشد که محافظت خوبی از آنها در برابر ضربه‌های احتمالی انجام نشود. ضمن اینکه باید حدود یک سانتی‌متر فضای خالی بین نوک انگشت شست و نوک کفش طبی فضای خالی وجود داشته باشد تا فشاری به انگشت‌ها هنگام راه رفتن وارد نشود.

۶. رویه کفش طبی باید انعطاف‌پذیر و چرم باشد تا بتواند سرما و گرما را به خوبی به پا منتقل کند. البته در حال حاضر، جنس‌های ترکیبی مختلف و با قیمت مناسب‌تری برای رویه کفش‌های طبی طراحی شده‌اند که چنین خاصیت‌هایی هم دارند.

فاطمه افروغ