روزنه‌ای به حرف‌های نمناک

همیشه احساس می‌کنیم
آخرین حرف را نگفته‌ایم
و هربار قسمتی از ما
با پرنده‌ای از شاخه برمی‌خیزد
به همین سادگی
جای کسی پشت شیشه ها خالی می‌ماند
و اشیا به شکستن عادت می‌کنند
بی‌آنکه …

همیشه احساس می‌کنیم

آخرین حرف را نگفته‌ایم

و هربار قسمتی از ما

با پرنده‌ای از شاخه برمی‌خیزد

به همین سادگی

جای کسی پشت شیشه ها خالی می‌ماند

و اشیا به شکستن عادت می‌کنند

بی‌آنکه ارتباط ماهی

که در تنگ کوچکی می‌میرد

با آفتابگردان هایی که از هم رو می‌گردانند

روشن شده باشد

همیشه چاره‌ای نیست

آدم‌ها بی‌آنکه جدا شده باشند، از هم دور می‌شوند

و رودخانه‌ای که شاخه شاخه منشعب شده است

ناگزیر زودتر خشک خواهد شد

باید حرف تازه‌ای زد

به رودخانه‌ها، آدم‌ها

درختان و ماهی‌ها

دهان که باز می‌کنی

ابرها به شانه هایم نزدیک می‌شوند

و سر که می‌گذاری

جهان از روزنه‌ای به حرف‌های نمناک تکیه می‌کند

علیرضا عباسی