جنایت علیه بشریت

برعکس ادعای مسخره شورای حقوق بشر سازمان ملل که نماینده آن اجازه ورود به این منطقه را در این هفته پیدا نکرده است, نوار غزه هولوکاستی کشتار جمعی را که به دست اسرائیل صورت بگیرد, تجربه نمی کند

چند هفته قبل وقتی که شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در گزارش خود محاصره ۱.۵ میلیون فلسطینی ساکن نوار غزه به دست اسرائیل را آغاز یک فاجعه انسانی خواند، مجله به اصطلاح لیبرال «اکونومیست» لندن (۲۰ دسامبر ۲۰۰۸ مطابق با ۳۰ آذر ۱۳۸۷) که همیشه پشتیبان و حامی رژیم صهیونیستی بوده است نوشت: «برعکس ادعای مسخره شورای حقوق بشر سازمان ملل که نماینده آن اجازه ورود به این منطقه را در این هفته پیدا نکرده است، نوار غزه هولوکاستی (کشتار جمعی) را که به دست اسرائیل صورت بگیرد، تجربه نمی کند» نشریه اکونومیست سال هاست که به عنوان انجیل خبری و تحلیلی مورد توجه نخبگان غرب و «روشنفکران غرب نمای» شرق و به ویژه کشورهای اسلامی بوده است.

این هفته در کمتر از ۲۴ ساعت بیش از ۳۵۰ کودک و زن و مرد بی گناه نوار غزه زیر بمباران شدید اسرائیل شهید شده و بیش از ۱۶۰۰ نفر مجروح و هزاران نفر بی خانمان شده اند. وزیر دفاع و مقامات اسرائیل رسماً اعلام کرده اند که حمله هوائی و زمینی به نوار غزه «تا انهدام حماس» ادامه خواهد داشت. دقیقاً یکماه و نیم قبل بود (۳۰آبان۱۳۸۷) که در این ستون نوشتم «نوار غزه در فلسطین در آستانه یک فاجعه قرار گرفته است و سازمان ها و مجامع بین المللی با نادیده گرفتن بدیهی ترین موازین حقوق بشر در مقابل تجاوزات رژیم اسرائیل سکوت اختیار کرده اند.» بی توجهی شبکه های رسانه ای دنیا، به ویژه تلویزیون، به وضع ناگوار نوار غزه در این چند ماه بسیار شگفت انگیز و در حقیقت خجالت آور بود. در حالی که رسانه های بین المللی حمله گروهی از تروریست ها را به مؤسسات توریستی شهر بمبئی در هند به مدت سه روز به طور زنده پوشش دادند، هیچ کدام از این شبکه ها با نوع سیاستگذاری و انتخاب مطالب خبری خود نخواستند به مصیبت وارده به مردم فلسطین در نوار غزه توجه داشته و افکار عمومی دنیا را از عواقب آن مطلع سازند. در قضیه بمبئی در هند یک گروه کوچک تروریستی بودند که با مقامات انتظامی و امنیتی آن کشور درگیر بودند، در حالی که در نوار غزه این ارتش دولتی مانند اسرائیل است که با عضویت در سازمان ملل متحد گروه عظیمی از مردم بیگناه و ساکنان غیرنظامی فلسطینی را مورد حمله قرار داده است.

چگونه می توان این عملیات جنایتکارانه و ضد انسانی را که هم اکنون در نوار غزه جریان دارد، توجیه کرد؟ آیا اسرائیل به دنبال جبران شکست خود به دست حزب الله در لبنان است؟ یا اینکه این خود نشانه ضعف و ریخت وپاش داخلی رژیم صهیونیستی است؟ محاصره نوار غزه و حمله به مردم این منطقه موقعی صورت می گیرد که دولت بوش، متنفرترین دولت آمریکا درنیم قرن اخیر در حال خروج بوده و باراک اوباما رئیس جمهور منتخب هنوز قدرت را به دست نگرفته و تحت فشار لابی صهیونیست های آمریکاست. از طرفی عمر نخست وزیر کنونی اسرائیل به سر آمده و تا چند ماه دیگر او باید مقام خود را ترک کرده و انتخابات جدید در آن نظام صورت گیرد. دوره ریاست دولت خودگردان فلسطین که گروه سکولار آن سرزمین را تشکیل می دهند نیز به زودی به پایان خواهد رسید. نقشه به اصطلاح صلح آمریکا برای این منطقه نیز که دهه ها تکرار گردیده همچنان بی نتیجه مانده است. آنچه مسلم است این است که صلح و آرامش بدون رضایت و مشارکت مستقیم خود مردم فلسطین نمی تواند مستقر و پابرجا باشد. صهیونیسم که باعث غصب فلسطین و آوارگی میلیون ها نفر شده است از طرف غرب به ویژه آمریکا حمایت شده است. امروز آمریکا و اسرائیل در روابط خود با دنیای موجود، مانند قدرت های بزرگ قرون گذشته، برای تهیه دستور جلسه اصرار می ورزند و از موقعیت کشوری که برتری نظامی و اقتصادی آن مشهود است اقدام می کنند. ولی در همین چند سال هم قدرت آمریکا و هم قدرت اسرائیل در حال افول بوده است. ترازوی قدرت در مذاکرات به اصطلاح صلح اسرائیل و فلسطین که با دخالت و پدرسالاری واشنگتن به عنوان «میانجیگر فعال» صورت گرفته است به قدری یک طرفه و نابرابر است که برای فلسطینی ها چاره ای جز تسلیم نمی گذارد. مذاکرات صلح در روابط بین الملل معمولاً بین دو یا چند دولت صورت می گیرد در حالی که در قضیه فلسطین جز آمریکا و اسرائیل دولت دیگری وجود ندارد. این اشتباه بزرگ باراک اوباما و سران و سازمان های اعراب خواهد بود اگر نقشه های شکست خورده گذشته را تکرار کنند.

آینده فلسطین باید به دست خود مردم فلسطین تعیین گردد. رفراندوم و پرسش عمومی و آزاد است که می تواند به طور مشروع و مقبول سرنوشت آینده فلسطین را تعیین سازد. امروز ملت ها به دنبال یک پناهگاه و راه جدید هستند. خودخواهی یکی از دلایل جنگ، و توسعه طلبی دلیل دیگری است. پای بند نبودن به قانون، عدالت و حقوق دیگران وضع فعلی را به وجود آورده است و تا موقعی که رژیم اسرائیل بر زور و توسعه طلبی تکیه کرده و حقوق فلسطینی ها را نادیده می گیرد نباید انتظار صلح و آرامش در منطقه را داشت. جهان در آستانه تحول بزرگی است و دوران تحمیل اهداف یک قدرت به بقیه دنیا پایان یافته است. اسرائیل با عملیات نظامی و ضد انسانی خود در نوار غزه دنیا را علیه خود بسیج می کند. سیاست اسرائیل یک سیاست غیرمعقولانه است و چنین سیاستی همیشه با شکست مواجه خواهد شد. صهیونیسم با این عمل ضد بشری در حقیقت گور خود را کنده است.

پروفسور سیدحمید مولانا