وداع هسته ای با لا ریجانی

اعلا م خبر استعفای علی لا ریجانی گویای یک تحول عمیق در پرونده هسته ای ایران است علی لا ریجانی که با نقد تند تیم قبلی هدایت کننده پرونده هسته ای ایران, آنها را متهم به دادن دّر غلطان و ستاندن آب نبات نموده بود, در شرایط بغرنجی تصمیم به کناره گیری گرفت

اعلا‌م خبر استعفای علی لا‌ریجانی گویای یک تحول عمیق در پرونده هسته‌ای ایران است. علی لا‌ریجانی که با نقد تند تیم قبلی هدایت‌کننده پرونده هسته‌ای ایران، آنها را متهم به <دادن دّر غلطان و ستاندن آب‌نبات> نموده بود، در شرایط بغرنجی تصمیم به کناره‌‌گیری گرفت.

در این شرایط افکار عمومی نگران آن است که نکند منتقد دیروز، خود بر این نکته واقف شده است که شاید در نگهداری آب‌نبات هم زمانه چندان با وی سازگاری نکرده است!در چند سال اخیر علی‌رغم بروز اختلا‌فات پیدا و پنهان مابین او و رئیس‌جمهوری، بسیاری بر این باور بودند که باید وی را پس از استقرار در موضع دبیری شورای امنیت، بازیگر تیم کبوترها دانست.

شواهد گویای آن است که طرف اروپایی نیز علی‌رغم برخی مجادلا‌ت درصدد هماهنگی و فهم و ادراک مشترک با طرف ایرانی بود. حال در زمانی که نامه محمد البرادعی برای دریافت پاسخ در اجلا‌س نوامبر نزد مقامات عالی‌رتبه ایرانی است و هرگونه پاسخ مثبت و منفی به این نامه، وضعیت حساسی را در پی خواهد داشت، استعفای علی لا‌ریجانی حداقل به لحاظ زمانی چندان مناسب به نظر نمی‌آید. این تصمیم نشانگر وضعیت نوینی است که آینده می‌تواند پاسخ مناسبی برای فهم آن به افکار عمومی بدهد.

اما بدون تردید استعفای مذکور حامل دو پیامد روشن است، یکی آنکه وضعیتی بر مدیریت پرونده هسته‌ای حاکم است که او را وادار نموده تا خود را کنار بکشد و از سوی دیگر، این اقدام طرف‌های مقابل را نسبت به تحولا‌ت جاری حساس‌تر می‌کند. شاید از این منظر یک‌کاسه شدن تیم مذاکره‌کننده و سیاست خارجی و قرار گرفتن فرمان در دست دوستان رئیس‌جمهور خود اقدامی استراتژیک باشد، اما رئیس‌جمهور و مشاورانش قطعاً هزینه‌این تصمیم را به‌خوبی درک خواهند کرد.از سوی دیگر برخی رایزنی‌ها و تفاسیر حاکی از آن است که نکند لا‌ریجانی به دلیل نگرانی از بالا‌ بودن هزینه مدیریت پرونده هسته‌ای در این شرایط اعلا‌م استعفا نموده است؟ اگر چنین رویکردی درست باشد، ملت ایران حق دارد از ایشان پرسش نماید، آیا در صورت تضمین توفیق در این میدان، باز هم صحنه را خالی می‌کردند؟ نباید این حقیقت را به فراموشی سپرد که اقدام مذکور نشانگر عدم موافقت و همراهی با سیاستگذاری‌ها در رابطه با پرونده فوق‌الذکر است.علی لا‌ریجانی ظاهراً در آغاز خود را استراتژیستی توانا برای هدایت پرونده هسته‌ای ایران می‌دانست. هرچند نباید فراموش کنیم، موضوع پرونده هسته‌ای ایران نیز بسیار مهم و بزرگ و پیچیده بوده اما چنانچه به هر دلیلی وی نتوانسته همچنان سکاندار این کشتی باشد، جانشین وی نیز به تناسب بزرگی مساله باید در ردیف سیاستمداران بزرگ باشد زیرا اتخاذ تصمیم‌های بزرگ و حساس به مردان کارآزموده نیاز دارد.موضوع هدایت پرونده هسته‌ای از دیگر میادین مدیریت و سیاست این سرزمین که مدت‌هاست جولا‌نگه آزمون و خطا شده، جدا است. ملت ایران سوال دارد، آیا فرد جایگزین، سکاندار قابل، فهیم، هوشمند و مدبری خواهد بود؟ نحوه و شیوه و شخص مورد انتخاب از سوی رئیس‌جمهور می‌تواند دربردارنده پاسخ‌های مناسبی برای سوالا‌ت و دغدغه‌های مذکور باشد