معلمان هم باید مشق بنویسند

مردم با این هدف وارد حرفه تدریس می شوند که در جامعه تغییری مثبت بر جای بگذارند در میان معلم ها حتی خالص ترین آنها در نیت نیز امکان دارد در صورت نداشتن دقت کافی مسئولیت متکلف خود را پیچیده تر کند

مردم با این هدف وارد حرفه تدریس می شوند که در جامعه تغییری مثبت بر جای بگذارند. در میان معلم ها حتی خالص ترین آنها در نیت نیز امکان دارد در صورت نداشتن دقت کافی مسئولیت متکلف خود را پیچیده تر کند.

کار تدریس فی نفسه دشوار است و لذا معلمان تازه کار (و گاهی کهنه کارها) باید بسیار مراقب افتادن در گودال این اشتباهات باشند. چرا که کار را برایشان سخت تر می کند.

در حالی که معلمان با پرهیز از برخی موارد می‌توانند لطف بزرگی در حق خودشان کنند.

۱) برقراری ارتباط دوستانه و نزدیک با شاگردان

معلمان بی تجربه اغلب می‌خواهند شاگردانشان آنها را بیش از همه دوست داشته باشند. شما با انجام این کار توانایی کنترل کلاس را از دست خود خارج می‌کنید و در نهایت به آموزش دانش آموزان لطمه می زنید.

در عوض سعی کنید احترام، تحسین و تقدیر دانش آموزان را به دست آورید. وقتی در مسیر درست تدریس گام بر می‌دارید که متوجه شوید شاگردانتان شما را هنگامی که سر سخت و منصف هستید بیشتر دوست دارند.

۲) سهل انگاری در داشتن نظم

به دلایل گوناگونی معلم ها اغلب سال تحصیلی را با نظم و انضباط پائین شروع می‌کنند و حتی بدتر، اصلاً برنامه‌ریزی نمی‌کنند. تا حالا شنیده‌اید که می‌گویند «اجازه ندهید لبخندتان را تا روز کریسمس ببینند؟» شاید این رویه افراطی باشد، اما بطور کلی دیدگاه غلطی نیست: شروع کار خود را با جدیت و نظم بالا شروع کنید، زیرا هر وقت بخواهید می‌توانید از شدت قوانین خود بکاهید. اما پس از نشان دادن اهمال کاری در برقراری نظم تقریباً

غیر ممکن است که بتوانید جدیت را به کلاس بازگردانید.

۳) نداشتن سازماندهی درست از ابتدای کار

تا یک سال کامل تحصیلی به اتمام نرسد، هیچگاه نمی دانید که چه تعداد برگه قرار است به دستتان برسد. هنوز یک هفته از شروع کلاس ها نگذشته خود را با حجم انبوهی از برگه مواجه می بینید که باید به آنها رسیدگی کنید. احساس سردرگمی و کمبود وقت می کنید!

شما می‌توانید با داشتن یک سیستم سازمان یافته و معقول از ابتدای سال از شر سر دردهایی که محصول برگه‌ها است خلاص شوید! فایل‌های برچسب خورده و پوشه‌ها و جعبه‌های کوچک، دوستان شما هستند. منظم باشید و بلافاصله تمام برگه‌ها را مرتب بچینید. به یاد داشته باشید که میز مرتب به داشتن ذهن متمرکز کمک می‌کند.

۴) کاهش ارتباط با والدین و ممانعت از دخالت آنها

شاید در ابتدای کار برخورد با والدین برایتان ترسناک به نظر برسد. شما دوست دارید تا حد ممکن از برخورد با آنها و سؤالهایشان فرار کنید. اگرچه باید گفت که با این‌کار، به خاطر از دست دادن یک منبع بسیار ذی‌قیمت متضرر خواهید شد. والدینی که با کلاس درس شما همکاری می کنند با حضور در مدرسه و حمایت از برنامه های تربیتی در منزل می توانند کار شما را بسیار آسان کنند.

سعی کنید در همان ابتدای کار با این گونه والدین ارتباط برقرار کنید، چرا که در آن صورت مجهز به یک گروه کمکی هستید که به کمک آنها تمام سال را بدون مشکل خواهید گذراند.

۵) درگیر سیاست‌های موجود در محوطه محل تدریس شدن

این گودال هم برای معلمان تازه کار و هم برای قدیمی ها تهدیدی بزرگ محسوب می‌شود. همانند تمام محیط های کاری، مدرسه نیز می تواند مملو از جر و بحث ها، کینه‌ها، به اصطلاح زیر آب زنی‌ها و انتقام جویی‌ها باشد.

گوش دادن به شایعات مانند رفتن به لبه پرتگاه است، زیرا قبل از آنکه خودتان متوجه بشوید درگیر این مسائل شده، یکی از جوانب را گرفته و خود را در میان مناقشات دو گروه غوطه ور خواهید کرد. بهتر است که مکالمات خود را محدود به بحث های دوستانه کنید و موضع خود را بی طرف نشان دهید و در عین حال تمرکز خود را وقف مسئولیت اصلی خود در قبال دانش آموزان کنید. برای داشتن آینده‌ای موفق در حرفه تدریس، موضع خود را از سیاست جدا کنید.

۶) از اجتماعات مدرسه‌ خود را کنار کشیدن

پیرو مطلبی که در بالا گفته شد مبنی بر کناره‌گیری از مباحث سیاسی، لازم به ذکر است که منظور از طرح این بحث انزوا و کناره‌گیری از تمام فعالیت‌های محیط تدریس نیست در حالی که نباید هیچگاه خود را به طور کل جدا کنید.

در مراسم‌ها شرکت کنید، در اتاق کارکنان غذا بخورید، در سالن سلام کنید، در صورت امکان به همکاران خود کمک کنید و با معلمان پیرامون محیط کار خود ارتباط بر قرار کنید.

هیچگاه معلوم نیست که چه زمان به کمک تیم معلمین مدرسه نیاز پیدا خواهید کرد و اگر قرار باشد خود محور عمل کنید مطمئناً در رسیدن به اهدافتان با مشکل مواجه خواهید شد.

۷) خیلی سخت کار کردن و از نفس افتادن

کاملاً قابل درک است که چرا شغل تدریس بیشترین انرژی را مصرف می کند تا جایی که خیلی ها نمی توانند برای مدت طولانی از عهده آن بر‌‌ آیند و لذا استعفا می‌دهند.

اگر شما نیز تمام انرژی خود را در حد افراط مصرف کنید، باید گفت که احتمالاً شما معلم بعدی هستید که استعفا می‌دهد. هوشمندانه کار کنید، مؤثر باشید، مسئولیت های خود را انجام دهید، اما سر ساعت به خانه بروید. از اوقات فراغت خود در کنار خانواده لذت ببرید و زمانی را برای استراحت و تجدید قوا تعیین کنید، مهمترین نکته برای اجرا این است که اجازه ندهید مشکلات کلاسی در سلامت روح‌تان تأثیرگذار باشد و سعی کنید از زندگی خارج از مدرسه هم لذت ببرید و برای شاد بودن بیشترین تلاش خود را بکنید. شاگردان شما هر روز نیازمند یک معلم شاداب هستند.

۸) تقاضای کمک نکردن

برخی معلم‌ها مغرور هستند. شغل ما نیازمند مهارت های فوق بشری است، بنابراین ما عادت داریم ابر انسانی باشیم که قادر به حل هرگونه مشکلی است! اما خیلی صریح و به زبان ساده باید گفت که این طور نیست.

از اینکه فاش شود آسیب پذیر هستید، نترسید، اشتباهات را قبول کنید و در صورت نیاز حتماً از همکاران و مسئولان خود تقاضای کمک کنید.

سرتان را بگردانید و به محیط تدریس تان خوب نگاه کنید، خواهید دید که همکار معلم تان قرن ها تجربه را به نمایش گذاشته است . عموماً این گونه استادان در بذل زمان و تجربه دندان‌گردی نمی کنند. تقاضای کمک کنید و خواهید دید که آنقدر که تصور می‌کردید تنها نیستید.

۹) خوشبینی افراطی و نا‌امیدی تفریطی

این گودالی است که خصوصاً تازه کارها باید مراقب نیفتادن در آن باشند. معلمان جدید معمولاً وارد این کار می‌شوند، چون آرمانگرا، خوشبین و آماده تغییر دنیا هستند! این عالی است، زیرا شاگردان به انرژی تازه شما و ایده های جدیدتان نیاز دارند.

اما بیش از حد خوشبین نباشید، چرا که در انتهای کار تنها نا امیدی و بی‌حاصلی نصیب‌تان خواهد شد. بدانید که روزهای سخت در پیش هستند و لحظاتی خواهد آمد که در آن بیشترین تلاش شما نیز کافی نخواهد بود. البته فراموش نکنید که ایام سخت نیز خواهد گذشت و آنها قیمتی هستند که باید برای گرفتن لذت تدریس پرداخت کنید.

۱۰) به خود سخت گرفتن

شغل تدریس حتی بدون مشغله‌های ذهنی حاصله از اشتباهات، نقایص و خطاها، به اندازه کافی دشوار است. هیچ کس بی نقص نیست. حتی مجرب‌ترین مدرسان نیز گاهی تصمیمات عجولانه و اشتباه می گیرند. اگر خطایی در طول روز از شما سر زد، خودتان را ببخشید، صفحه را پاک کنید و عزم خود را برای فرصت بعدی جزم کنید. بدترین دشمن خود نباشید. همان گذشت و محبتی را که به دانش‌آموزان‌تان نشان می‌دهید، خرج خود کنید.

بث لوئیس

ترجمه محمد جعفری