گـنـجــی درون تـوســـت

خوشحالی چیزی است که همه ما دنبال آن می‌گردیم. بعضی از افراد خیلی به سختی آن را می‌یابند و بعضی‌ها... خیلی راحت. می‌دانید چرا؟ چون آنها با بارش یک برف، شنیدن صدای یک دوست، خواندن …

خوشحالی چیزی است که همه ما دنبال آن می‌گردیم. بعضی از افراد خیلی به سختی آن را می‌یابند و بعضی‌ها... خیلی راحت. می‌دانید چرا؟ چون آنها با بارش یک برف، شنیدن صدای یک دوست، خواندن یک کتاب و حتی یادآوری یک خاطره خوب، احساس خوشحالی می‌کنند و این حقیقت به ما می‌گوید خوشحال بودن بیشتر به شما ربط دارد نه به دنیای اطراف.

برای پیداکردن خوشحالی به جای اینکه دنیای بیرون را جست‌وجو کنید، بهتر است به دنیای درونتان رجوع و کلیدهای خوشحالی‌تان را پیدا کنید. هر کدام از ما ارزش‌های متفاوتی در زندگی‌مان داریم. بعضی در خانه‌ای با قاشق‌های نقره‌ای متولد می‌شویم و برخی از ما در خانه‌ای که به زحمت در آن یک وعده غذا پیدا می‌شود. با این حال احساس خوشحالی می‌کنیم چراکه هر چه بیشتر خوشحالی مورد تحقیق قرار می‌گیرد، معلوم می‌شود درونی‌ترین، ساده‌ترین و طبیعی‌ترین احساس است. این‌گونه آدم‌ها بیشتر از آنچه به دارایی‌ها و داشته‌های مادی و معنوی دیگران فکر کنند به آنچه خود دارند فکر می‌کنند و گاهی اصلا نمی‌دانند آنچه دیگران دارند و آنها ندارند چیست چون برایشان مهم نبوده و نیست.

قسمت کردن:

قسمت کردن روح ما را شاد می‌کند. آیا هیچ‌وقت این تجربه را داشته‌اید یا دقت کرده‌اید که وقتی به کسی کمک می‌کنید چیزی را با او قسمت می‌کنید یا کمکی هر چند اندک به کسی می‌کنید خودتان احساس بهتری دارید؟ یک راز خوشحالی هم در همین نکته نهفته است. چه بسا اگر در تمامی ادیان توصیه شده تا به دیگران کمک کنیم اول به خاطر خودمان بوده و بعد دیگران.

مسابقه‌ای پر از بردوباخت:

گویی در زندگی همیشه در یک میدان رقابت هستیم. گاهی برنده‌ایم و گاهی بازنده. بعضی از آدم‌ها همواره ناراحت و عصبی هستند چراکه روی شکست‌ها و خلأهای زندگی‌شان تمرکز و مدام آه و ناله می‌کنند که چرا وضعشان این‌گونه است. اگر شما هم جزو این افراد هستید، بهتر است تمرکزتان را به زور هم که شده به سمت موفقیت‌هایتان ببرید تا ببینید زندگی‌ای که گذرانده‌اید، به آن سختی که فکر می‌کنید نبوده است.

سنگی درونت است:

همه ما در درونمان ناراحتی‌ها و ضربه‌های روحی پنهانی داریم و متاسفانه می‌خواهیم تقاصش را از دیگران بگیریم. تقاص گرفتن و تلافی کردن از نفرت سرچشمه می‌گیرد و نفرت خود ما را می‌خورد بیش از اینکه به هر کس دیگری ضربه بزند. نفرت و آزار دیگران نمی‌تواند ما را راحت کند و تنها راه‌حل، «بخشیدن» است. شما می‌توانید درونتان را به جای انباشته کردن از بدی‌ها – منظور حس بد است- با خوبی‌ها بیارایید. نه به خاطر دیگران بلکه به خاطر خودتان و اینکه بتوانید شاد باشید.

به روشنی‌ها نگاه کن:

حتما همه شما این جمله را قبلا شنیده‌اید که «بر چشم بد لعنت». باور می‌کنید چند روز پیش پشت یک ماشین خواندم «برچشم خوب آفرین» اول متوجه نشدم یعنی چه اما بعد یاد همان بدچشمی‌ و همان جمله معروف افتادم. این یعنی نیمه روشن را دیدن. تا به دنیای روشنی‌ها نگاه نکنید دنیای‌تان روشن نمی‌شود، پس چرا چشم از تیرگی‌ها نمی‌گیرید؟

دادن نمره ۲۰ به خودتان:

گاهی علت خوشحال نبودنتان این است که هیچ‌وقت از نتیجه‌ای که به دست می‌آورید، راضی نیستید در حالی که هدف نمره و امتیاز نیست. گاهی سلیقه دیگران، اتفاق و هزار دلیل خارجی دیگر، باعث می‌شود تا شما به نتیجه دلخواهتان نرسید. در حالی که باید این طور تفکر را عوض کنید و بیشتر از اهمیت دادن به نمره‌ای که گرفته‌اید و نتیجه و رتبه‌ای که به دست آورده‌اید، به این فکر کنید که آخرین حد تلاشتان را انجام داده‌اید. البته باید آخرین حد تلاش را انجام داده باشید وگرنه نمی‌توانید و نباید خودتان را گول بزنید.