جمعه, ۵ بهمن, ۱۴۰۳ / 24 January, 2025
مجله ویستا

آموزش کنترل به بچه های پرخاشگر


آموزش کنترل به بچه های پرخاشگر

کودکان کم سن و سال در حال یادگیری کنترل و اداره محیطشان هستند, و پرخاشگری در این سن یک پاسخ طبیعی است

کودکان کم سن و سال در حال یادگیری کنترل و اداره محیطشان هستند، و پرخاشگری در این سن یک پاسخ طبیعی است. مسوولیت والدین یا سرپرست کودک این است که به کودک کمک کنند تا پرخاشگری اش را کنترل کند و روشها وتکنیک های دیگری برای بیان عواطفش بیاموزد. دستورالعمل هایی برای والدین و سرپرستان:

۱.رفتار مناسب را الگو قرار دهید.بچه ها آنچه را که می بینند و تجربه می کنند تقلید می کنند. انضباط ها و مقررات خشن و پرخاشگرانه برای کودکان منجر به رفتارهای پرخاشگرانه کودکان نسبت به والدین و کودکان دیگر می شود.

۲. دام ها و تله های پرخاشگری را در خانه تان بررسی کنید. (مواردی که پتانسیل پرخاشگری در خانه شماست).آیا به اندازه کافی اتاق وجود دارد که بچه هایتان باهم ومستقل از هم بازی کنند؟ آیا برای هر کودکی وسایلی وجود دارد که توسط آنها بتوانند ارتباط برقرار کنند؟(مانند اسباب بازیها، وسایل نقاشی و...) آیا هر کودک به میزان یکسانی توجه مثبت از والدین یا سرپرست خود می گیرد؟

۳.از ابتدا به کودکتان کنترل خشم را بیاموزید.هر چه زودتر کودکتان را به سمت کنترل خشم خود سوق دهید. در مورد موقعیتها و عواطفی که آنها را برانگیخته می کند شروع به صحبت کنید. مثلا بگویید:" درسته که وقتی دیوارهای برجت میریزه عصبانی میشی اما پرت کردن لگوهات درست نیست. دوباره سعی کن. عزیزم من از زدن و کوبیدن خوشم نمی یاد.چون آزار دهنده است و درست نیست. لطفا از دستات اینطوری استفاده نکن." از صدای محکمی استفاده کنید ولی از داد و فریاد کشیدن بپرهیزید.داد کشیدن، شکلی از پرخاشگری است.

۴. وقتی که کودکتان از خودش یا دیگران عصبانی می شود، قبل از اینکه راجع به رفتار و رفتارهای جایگزین بحث کنید، فورا وقتی را اختصاص دهید و آرامش کنید

۵. وقتی که کودکان پرخاشگری نشان می دهند چیزی آنها را رنج داده است. توجه تان را روی رنجش کودک متمرکز کنید.حتی توجه منفی باعث تقویت رفتار پرخاشگرانه کودک می شود. به فرد پرخاشگر باید وقت داد. از صحنه دور شوید و کودک رنج دیده تان را راحت بگذارید. وقتی که به اندازه ای که مجاز می دانید به او وقت دادید، چیزی که برای کودکتان جالب است انجام دهید. مثلا اسباب بازی مورد علاقه اش را به او بدهید.

۶. به کودکتان یاد بدهید صریح باشد. از آنها بپرسید به جای عصبانی بودن چه می خواهند و درخواستشان چیست؟ وقتی کودکتان فریاد می زند و فنجان خالی آب میوه را پرت می کند. بگویید: تنها چیزی که لازمه بگی اینه که " مامان میشه آب میوه بیشتری بهم بدی؟" و من بهت می دم.

۷.با بچه های بزرگتر بازی نقش انجام دهید. چندتا سناریو و روشهایی که درخواست چیزهای مختلف (مثل اسنک، پول یا وقت آزاد و تفریح) می کنید بنویسید. خیلی باز و راحت با بچه ها در مورد احساسات و عواطفشان صحبت کنید یا هر وقت که کودکتان عصبانی شد به این چندتا سناریو مراجعه کنید.

۸.محکم و ثابت قدم باشید بگذارید کودکانتان بدانند که پرخاشگری هرگز جایز و قابل مدارا نیست.

نکات و موارد هشدار دهنده

▪ اگر تحمل و کنترلتان را از دست دادید، از کودکتان عذر خواهی کنیدو اجازه دهید که کودکتان بداند که رفتارش شما را عصبانی کرده است نه شخص خود کودک.به کودکتان بگویید باید چگونه واکنش نشان می دادید و اینکه سعی می کنید در آینده محکم تر و مقاوم تر باشید.

▪ وقتی که می خواهید قانون و مقررات برای کودکتان بگذارید ومنظبتشان کنید، صدا و حالت بدن طبیعی و عادی تان را حفظ کنید . بچه ها به زبان کلامی و زبان بدن غیر کلامی توجه می کنند و گاهی اوقات آنها با عصبانیت شما تقویت می شوند.

▪ اگر شما قصد دارید رفتار خاصی را تغییر دهید یک جدول و چارت رفتاری از رفتارهای مناسب را تهیه کنید. از ستاره های رنگی که نشان دهنده رفتار مناسب هستند استفاده کنید و برای شماری از روزهای خوب و پاسخ های خوب پاداش داشته باشید.

* جاهایی از وقت استراحت یا تفریح کودکتان را انتخاب کنید که پاداش ندهید. اگر کودک شما در وقت اضافه می تواند بازی کند و تلویزیون تماشا کند، شما دارید به رفتاری پاسخ می دهید که قصد دارید حذفش کنید.

▪ اگر شما شدیدا در زمینه منضبط کردن کودکتان احساس ناامیدی و عصبانیت دارید با پزشک یا مشاور مشورت کنید.

ترجمه: زینب افتخاری