غدیر ولایت, تداوم «سلسله هدایت»

پس به خدا سوگند که باطن ها و تفسیر آن را قرآن را آشکار نمی کند مگر همین که دست و بازوی او را گرفته و بالا آورده ام و اعلام می کنم «من کنت مولاه فهذا علی مولاه» و این علی بن ابیطالب است برادر و وصی من که سرپرستی و ولایت او حکمی است از سوی خدا که بر من فرستاده شده»

خداوند حکیم برای هدایت اهل زمین در هر عصر و زمان رسول و پیامبری برانگیخت و این «سلسله هدایت» را با پیامبران عظیم الشأن صاحب کتاب و شریعت ادامه داد تا به حضرات اولوالعزم نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و محمد مصطفی(ص) رسانید و خداوند آن یگانه هستی و حقیقت مطلق همانطور که پیش از آن در تورات و انجیل و... فرموده بود در قرآن نیز تصریح فرمود که محمد(ص) خاتم النبیین و دین او کاملترین ادیان است و چنین شد که حضرت جلّ و اعلی تمامی اسباب هدایت و سعادت بشر را و رسانیدن او به قرب و رضایت الهی را در اسلام و معجزه جاوید آن «قرآن» جمع نمود تا تمامی لوازم و راه های روشن رسیدن به معرفت و سعادت و کمال، آشکارا در اختیار مردمان قرار گیرد و آنگاه که اراده خداوند بر ختم نبوت در وجود رحمت للعالمین متجلی شد و آن هنگام که اراده حضرتش به انقطاع وحی تعلق گرفت، حضرت رحمان رحیم از سر «لطف» چنین تقدیر فرمود که گر چه سلسله وحی با ختم نبوت به سرانجام رسیده اما «سلسله هدایت» از سر لطف بیکرانش، منقطع نشده که او طالب و دوستدار بندگانش و هدایت و سعادت آنان است پس با انزال آیه «یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته و...» رسول خاتم و حبیب خود را به ابلاغ پیامی امر کرد که خداوند آن ابلاغ را مرادف و مساوی با انجام رسالت پیامبر خواند و آن پیام تاریخ ساز و سرنوشت ساز نه برای شیعیان و نه حتی برای مسلمانان بلکه برای جهانیان تا آخرالزمان این بود که رسول مکرم اسلام آن امین وحی الهی، سلسله جنبان و پرچمدار هدایت بشر پس از خود را به امر الهی با صدای بلند و آشکارا معرفی کند و حضرت حق تعالی ابلاغ این پیام را به خاطر اهمیت بی نظیرش آنچنان بها داد که به صراحت در قرآنش فرموده اگر این ابلاغ انجام نشود گویی رسالت پیامبر به انجام نرسیده است.

و چه روز بزرگی بود و هست آن روز سرنوشت ساز ادامه هدایت بشر به امر و انتخاب حضرت حق و ابلاغ رسول اکرم، آن برجسته ترین و بزرگ ترین و مبارکترین هنگامه هستی بعد از بعثت رسول خاتم، چرا که در روز بعثت خداوند از سر لطف و کرم، اعظم و اکرم و خاتم پیامبران را حضرت محمد مصطفی را با قرآن عظیم الشأن برای هدایت و به سعادت رساندن بشر به مردمان همه اعصار هدیه فرمود و فرخنده ترین و مبارک ترین روز پس از هنگامه رسالت رسول خاتم، بی گمان مبارک روز تداوم هدایت بشر به وسیله امامت و ولایت و وصایت است که به امر خداوند در متبرک میعادگاه غدیرخم توسط پیامبر خاتم و به امر خداوند عالم اعلام شد. هنگامه مبارکی که خداوند به صراحت در قرآنش فرمود «الیوم اکملت دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا» و آیا به راستی مبارک تر از روزی که خداوند عالمیان آن را برای آدمیان روز اکمال دین و اتمام نعمت و رضایت قرار داده، وجود دارد و آیا فرخنده تر و سرنوشت سازتر و مبارک تر از این روز که روز تداوم هدایت انسان از طریق انتقال سلسله نبوت به سلسله امامت و ولایت است در عالم هستی یافت می شود؟ آیا روزی از این گرانسنگ تر و پر مقدارتر می توان در عالم هستی سراغ گرفت که خدای رب العالمین چنین ارجمندانه از آن یاد می کند. مسلم است و بر هر وجدان و فطرت سالم و عقل سلیمی مبرهن است که این روز پس از بعثت پیامبر سرنوشت سازترین و مبارک ترین روز هستی است که اگر نبوت به وجود حضرت حبیب خدا محمد مصطفی ختم و پنجره وحی بسته می شود اما به حکمت الهی پنجره ای نوین و پرنور و جاودان تا برپا شدن روز قیامت باز می ماند و از آن پنجره «از سمت خدا باز شده» نور ولایت و امامت برای هدایت عالم و سعادت آدم تا ابد خواهد درخشید تا راه گم نشود و در پرتو این راه پرنور و پرفروغ همه بیراهه های «رنگ ناداشته» بیشتر رنگ ببازد و حقیقت برای همه حقیقت مداران و خدا باوران، همیشه چون خورشید بر تارک عالم بدرخشد. پس این روز مبارکترین روزهای هستی است که پیامبر عظیم الشأن اسلام به امر خدای عالمیان، ولایت و امامت و وصایت را ابلاغ و شخص آن را نیز به آشکارترین کلمات به جهان هستی معرفی می کند و دست علی(ع) را آن یدا... را در دست می گیرد و بالا می برد و بر فراز جهاز شتران در غدیرخم به فرمان الهی، علی(ع) را به عنوان «وصی» خود و ولی امر مردم و «امیر مومنان» معرفی می کند. و ترجمانی دیگر از حدیث انّی تارک فیکم الثقلین را با معرفی سر سلسله «ثقل اصغر» در کرانه بیکران غدیرخم متجلی می کند.

و چه زیبا حبیب خدا در خطبه غدیر به مدح و ثنای آفریدگار هستی می پردازد و با معرفت کامل صفات جمال و جلال یکتای هستی را برمی شمرد و دیگر بار به بندگی و عبودیت خویش به درگاه الهی با افتخار اذعان و اقرار می کند و پس آنگاه با تأکید بر این که تاکنون بر ابلاغ وحی الهی هیچ کوتاهی نکرده است مردمان گرد آمده در غدیرخم را در حجة الوداع چنین مخاطب قرار می دهد که «یا معاشر الناس (ای همه مردم) این آخرین بار است که در این اجتماع به پا ایستاده ام پس بشنوید و فرمان حق را گردن گذارید چرا که خداوند عزّوجل، صاحب اختیار و ولیّ و معبود شماست و پس از خداوند، فرستاده و پیامبر او ولیّ شماست که اکنون در برابر شماست و با شما سخن می گوید و پس از من به فرمان پروردگار، علی ولی و صاحب اختیار و امام شماست و امامت در فرزندان من از نسل علی خواهد بود و این تا برپایی رستاخیز که خدا و رسول او را دیدار کنید دوام خواهد داشت» و در فرازی دیگر حضرت مصطفی فرمود که «ای مردمان همانا علی «جنب ا...» و همسایه خداوند است» همچنین تأکید فرمود «ای مردمان در قرآن اندیشه کنید و ژرفی آیات آن را دریابید و...

پس به خدا سوگند که باطن ها و تفسیر آن را [قرآن را] آشکار نمی کند مگر همین که دست و بازوی او را گرفته و بالا آورده ام و اعلام می کنم «من کنت مولاه فهذا علی مولاه» و این علی بن ابیطالب است برادر و وصی من که سرپرستی و ولایت او حکمی است از سوی خدا که بر من فرستاده شده» و حبیب خدا پس آنگاه دست به دعا برمی دارد: «پروردگارا اکنون به فرمان تو چنین می گویم خداوندا دوستداران او را دوست بدار و دشمنان او را دشمن دار (اللهم وال من والاه و عاد من عاداه)» و رسول اکرم(ص) حجّت را بر خلق تمام می کند آنجا که می فرماید: «خداوندا تو را گواه می گیرم که پیام تو را به مردمان رساندم».

و اینک خدایا در آستانه عید غدیر به برکت این فرخنده ترین و سرنوشت سازترین روز هستی بعد از بعثت پیامبر، همه ما را به پیمودن طریق حق و حقیقت و پیروی عملی و تام و تمام از سیره نبوی و علوی بر صراط مستقیم رهنمون و ثابت قدم بدار.

نویسنده: کورش شجاعی