صهیونیست ها برنده انتخابات بریتانیا هستند

مقاله حاضر که چند روز پیش از برگزاری انتخابات انگلیس نگاشته شده است, به بررسی روابط احزاب اصلی انگلیس با صهیونیست ها می پردازد و نویسنده معتقد است هر دو حزب اصلی انگلیس تحت نفوذ صهیونیست ها قرار دارند و به همین در هر صورت برنده این انتخابات صهیونیست ها هستند

مقاله حاضر که چند روز پیش از برگزاری انتخابات انگلیس نگاشته شده است، به بررسی روابط احزاب اصلی انگلیس با صهیونیست ها می پردازد و نویسنده معتقد است هر دو حزب اصلی انگلیس تحت نفوذ صهیونیست ها قرار دارند و به همین در هر صورت برنده این انتخابات صهیونیست ها هستند.

ظهور حزب محافظه کار به عنوان بزرگ ترین حزب پارلمان بریتانیا در انتخابات عمومی ششم ماه می تضمین کننده تداوم حمایت از عوامل صهیونیست در سیاست بریتانیا و به خطر انداختن جدی امنیت کشور است. در حال حاضر این نگرش وجود دارد که آیا دیدگاه های «نیک کلگ» در مورد اسراییل تداوم خواهد داشت؛ همان گونه که تا به حال بحث خارجی بودن اسراییلی ها در صحبت های معاون نخست وزیر مطرح بوده است.

تنش بر سر دست نشانده های اسراییل در انتخابات عمومی نتیجه نامشخصی داشت، همچون مساله پارلمان معلقی که هیچ کس پیروز قطعی آن نشد. ما نمی توانیم ظرف چند روز رقابت بین «دیوید کامرون» به عنوان طرفدار یهودیان و یا «گوردون براون» را متوجه شویم که کدام یک می تواند به عنوان بهترین آلت دست، یک دولت معتبر را شکل دهد.

اما صرفنظر از این که چه کسی سرانجام به خانه شماره ۱۰ داونینگ استریت راه می یابد، برنده واقعی این رقابت صهیونیست ها هستند. هر یک از این دو رییس حزب تضمین کردند که دوستی وفادار برای اسراییلی هستند که معتقد و وفادار به جنایت است. کامرون و براون هر دو جزو حامیان موسسه مالی یهود بوده و دورشان مملو از افسرانی است که هم از گسترش غیرقانونی سرزمین یهود و هم از شیوه های وحشیانه حمایت می کنند. وفاداری این دو به اصول بریتانیا جای تردید دارد، با این حال بسیاری از اطرافیان آنان پست های کلیدی و وزارتخانه ها را به اشغال خود در می آورند، مخصوصا در پست هایی همچون وزارت خارجه و اطلاعات و کمیته های دفاعی و امنیتی که تا پیش از این زیر نظر دولت کارگر بود. بنابراین امنیت و شهرت بریتانیا در دستان بازنده ها خواهد بود.

هر دو رهبر از واژه های دوستانه ای در مقابل نخبگان جنایتکار اسراییلی استفاده می کنند و خواهان تغییر قوانین کشور در حفاظت از آن ها برای جلوگیری از دستگیرشدنشان در قبال اتهامات جنایات جنگی و در واقع فراهم آوردن بهشتی امن برایشان هستند.

هر دو طرف گفت و گوهایی در مورد منافع ملی مان در این دوران حساس داشته اند اما تمامی این مسایل در جایی است که چنین منازعاتی به صورت بالقوه با منفعت اسراییل و آمریکا در ارتباط است و این ترس وجود دارد که آن چه برای بریتانیا مطلوب است به حاشیه برود.

رای عمومی پارلمانی با هدایت سیاسی دوستان محافظه کار اسراییلی برگزیده شده که بیشتر آنان بدون شک به صورت مطلوب و ناخودآگاه همبستگیشان با قدرت خارجی و نفوذ و فعالیت های سیاسی رو به جلو با هدف ارتقای حزبی بدون توجه به تفکر درست در مورد امور خارجی و انحراف از اصول در این زمینه است.

آنچه رخ داده است ممکن است شما را متعجب کند: نیک کلگ و لیبرال دموکرات ها کسانی هستند که چنین کسانی را که تا به حال به وسیله واشنگتن و تل آویو مورد توجه قرار می گرفتند را خارجی می پندارد؛ بنابراین آیا در آینده، این حزب روابط معمولی را با آنان پی می گیرد؟ روزنامه اسراییلی هاآرتص گزارش داده است که چگونه دیپلمات ها در سفارت اسراییل نفس راحتی کشیدند زمانی که شانس کم کلگ را در روز انتخابات شنیدند. آن ها از لیبرال دموکرات ها به دلیل چنین رویکرد نرمی که همچون دو حزب اصلی دیگر ندارند واهمه دارند.

بسیاری هشدار داده بودند که افزایش محبوبیت کلگ پس از اولین مناظره رهبران در تلویزیون می تواند منجر به ناپدید شدن و به زیر کشیده شدن وی شود. چرا ؟ زمانی که گفت و گوها به سمت سیاست خارجی و مهاجرت که حمایت کورکورانه ای از اتحادیه اروپا در آن وجود دارد رفت به یک باره بی میلی ای نسبت به کنار گذاشتن مهاجرت غیرقانونی و عدم توانایی در جلوگیری از سرازیر شدن مردم از اروپای شرقی آشکارتر جلوه کرد.

پیش بینی من در چند هفته پیش این بود که آن ها نمی توانند به بیش از ۲۴ تا ۲۵ درصد رای دست پیدا کنند و این دقیقا همان چیزی است که باید به بهترین شکل انجام شود.

در طی مبارزات انتخاباتی برخی از سیاسیون ارشد درباره سیستم سیاسی بریتانیا که نابود شده اند، صحبت کرده اند. البته شرایط به این شکل نیست. واقعیت این است که بسیاری از وزیران امور خارجه، متخلف هستند. آن ها فاقد صداقت هستند و اصول زندگی عمومی مردم را رعایت نمی کنند. رهبران حزبی نه تنها خواهان اصلاح نیستند بلکه هیچ گونه پشتوانه ای هم ندارند و به نظر می رسد زمانی این اصول مورد تایید قرار می گیرند که هیچ سود مالی یا هیچ گونه تعهدی به افراد یا سازمان های خارجی وجود ندارد که بتواند آن ها را در پیش برد وظایف رسمی اشان منحرف سازد. این بسیار ساده است که سیستم را مقصر بدانیم تا رفتارهای شایسته افراد. البته ما انتظار داریم که به مورد دومی بیشتر توجه گردد.

نویسنده: استوارت - لیتل وود

مترجم: امیر محمد - سوری

منبع: سایت - باشگاه اندیشه - به نقل از voltairenet.org

صفحه اینترنتی مرتبط: http://www.voltairenet.org/article۱۶۵۳۹۰.html