شاعر شنیدنی است

محمدعلی بهمنی سال ۱۳۲۱ در شهر دزفول متولد شده است. وی سال ۱۳۷۸ تندیس «خورشید مهر» را برای کسب عنوان برترین غزلسرای ایران دریافت کرد، وی همچنین در سال ۱۳۸۵ از سوی ستاد چهره‌های …

محمدعلی بهمنی سال ۱۳۲۱ در شهر دزفول متولد شده است. وی سال ۱۳۷۸ تندیس «خورشید مهر» را برای کسب عنوان برترین غزلسرای ایران دریافت کرد، وی همچنین در سال ۱۳۸۵ از سوی ستاد چهره‌های ماندگار به عنوان «چهره ماندگار» معرفی شد.

چندی پیش چاپ چهارم کتاب «گزیده‌ای از اشعار محمدعلی بهمنی» توسط انتشارات مروارید در نمایشگاه کتاب تهران ارائه شد. این دفتر مجموعه‌ای از اشعار کتاب‌های «باغ لال»، «در بی‌وزنی»، «در فصل عطسه‌های پیاپی»، «گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود»، «دو مثنوی و غزل اخوان رفت» و «شاعر شنیدنی است»، «این خانه واژه‌های نسوزی دارد» و «خیال که خیس نمی‌شود» است که ۳ چاپ قبلی در قطع بزرگ به چاپ رسیده بود، اما چاپ چهارم آن با قطع جیبی هم ارائه شد.

«تنفس آزاد با محمدعلی بهمنی» شامل ۷۰ قطعه شعر آزاد است و در فضای خاصی قرار دارد، در این مجموعه بهمنی سعی کرده است به تمام زاویه‌های موضوعی نظر داشته باشد، اما از آنجا که تمرکز بر غزل بوده، بخشی از اشعار این کتاب مایه تغزلی دارد.

خود او با بیان این‌که شاید غزل‌ها و اشعار آزاد را در ۲مجموعه منتشر کند، خاطرنشان کرد: با وجود این‌که سنی از بنده گذشته، اما نگاه اولم در غزل؛ تغزل و نگاهی عاشقانه است و موضوع اشعار آزاد نیز عاشقانه و بخشی از آنها اجتماعی است و قصد دارم در نیمه دوم سال جاری آن را به انتشارات بسپارم.

بسیاری بر این عقیده‌اند که غزل‌های او وامدار سبک و سیاق نیما یوشیج است، اما با این اوصاف او طریقی مستقل در شعر پارسی برای خود برگزید؛ طریقی که گرچه بی‌بهره از شکل و فرم اشعار نیما یوشیج نبود اما اذعان به وامداری‌اش از نیما ادعایی نابجا و بی‌سند بود.

نخستین شعر بهمنی در سال ۱۳۳۰، یعنی زمانی که او تنها ۹ سال داشت به چاپ رسید. چاپ این اثر در آن زمان خبر از آمدن شاعری توانا در آینده‌ای نزدیک بود. محمدعلی بهمنی بدون ترس از نوک تیز منتقدان اشعارش، کارخود را ادامه داد و آنقدر شعر سپید و کلاسیک و غزل گفت و نوشت که آرام آرام جای خود را در میان شاعران از یک سو و علاقه‌مندان به شعر از دیگر سو پیدا کرد. بوی جنوب و مشخصه‌های بومی سرزمین مادری‌اش همیشه در همه شعرهای تغزلی او نمایان بوده است.