یکشنبه, ۲۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 12 May, 2024
مجله ویستا

خلق اثر بر روی در و دیوار!


خلق اثر بر روی در و دیوار!

ما ایرانیان دارای فرهنگ و تمدنی غنی و ارزشمند هستیم و بحث خط و کتابت و نگارش نیز در ایران زمین سابقه ای بس طولانی دارد، و نیاکان ما آثار هنری و معماری خلق کرده اند که امروزه به …

ما ایرانیان دارای فرهنگ و تمدنی غنی و ارزشمند هستیم و بحث خط و کتابت و نگارش نیز در ایران زمین سابقه ای بس طولانی دارد، و نیاکان ما آثار هنری و معماری خلق کرده اند که امروزه به عنوان آثار تاریخی از آنها یاد می کنیم.

اما متأسفانه جاهایی دیده می شود که این تبدیل به ضدفرهنگ می شود. یکی از نمونه های آن بحث نبشته یا نوشته هایی است که بر روی دیوارها و سنگ ها و حتی چوب ها و درختان ایجاد شده است. بله، سخن این است که آیا به اصطلاح "یادگاری نوشتن" نوجوانان و جوانان و حتی دیده شده بزرگترها نیز یادگاری می نویسند، بر روی دیوارها و درختان و حتی در جاهای دیدنی و تاریخی ریشه در فرهنگ و تمدن ما از خط و کتابت دارد یا نه؟ این سوالی است که به راحتی نمی توان به آن جواب داد و باید تحقیقات و پژوهش های جدی در این زمینه صورت گیرد تا منشأ این گونه رفتارها پیدا شده و با راه حل هایی مناسب حل و فصل شود.

امروزه دیده می شود که در مکان های تاریخی، گردشگری و تفریحی، و حتی در مکان های علمی مثل کلاس های درس و کتابخانه ها بر روی کتابها و دیوارها و صندلی ها آثاری دیده می شود که اشخاص حالا بستگی به ذوق و سلیقه ای که دارند یا برای پر کردن اوقات بیکاری و بی حوصلگی شروع به نقاشی یا کتابت و خلق اثری، به خیال خودشان ماندگار، می کنند.

گاه دیده شده که این کارهای به اصطلاح "یادگاری" حتی از بزرگترها به کودکان و نوجوانان انتقال می یابد. مثلاً پدری بر روی دیوار حیاط اسم فرزندش را می نویسد و با این کار به فرزندش آموزش می دهد که او نیز این قبیل کارها را در جاهای دیگر و یا به طرق دیگر انجام دهد.

نوشته هایی که امروزه بر روی صندلی کلاس ها در مدارس و دانشگاه ها ، روی پوست درختان که کنده کاری صورت می گیرد، دیوارهای کوچه ها و درهای ورودی که پر از اسم و فامیل اشخاص است، مکان های تاریخی که بر روی آثار تاریخی و ارزشمند به جا مانده از هزاران سال پیش تصاویر و نوشته هایی ایجاد شده که از ارزش تاریخی این آثار می کاهند، نمونه هایی از این موارد است که حتی به زیباسازی و معماری شهری نیز صدمه می زنند. واقعاً ریشه این معضل اجتماعی ما در کجا قرار دارد و چگونه می توان برای جلوگیری از این گونه کارها آگاهی رسانی و اطلاع رسانی مناسبی انجام داد و افراد جامعه را به گونه ای آموزش داد تا شاهد این قبیل موارد که صدمه ای بر اموال عمومی است نباشیم.

به نظر می رسد یکی از راه های برطرف کردن این معضل، آموزش و اطلاع رسانی مناسب از طریق رسانه ها و صدا و سیما است، تا با ارائه آموزش هایی مثل آموزش های مبارزه با اعتیاد جوانان، مصرف بهینه انرژی و جلوگیری از قاچاق محصولات فرهنگی که امروزه در صدا و سیما به آن ها پرداخته می شود، بتوان گامی موثر در این مورد برداشت.

اسماعیل افقهی