خوب‌ها سخت می‌آیند، بی‌رنگ می‌مانند و بی‌صدا می‌روند

ما همیشه صداهای بلند را می‌شنویم، پر رنگ‌ها را می‌بینیم، آسان‌ها را می‌خواهیم...غافل از این که خوب‌ها سخت می‌آیند، بی رنگ می‌مانند و بی صدا می‌روند.
احتمالا تا به حال با افراد …

ما همیشه صداهای بلند را می‌شنویم، پر رنگ‌ها را می‌بینیم، آسان‌ها را می‌خواهیم...غافل از این که خوب‌ها سخت می‌آیند، بی رنگ می‌مانند و بی صدا می‌روند.

احتمالا تا به حال با افراد درمانده‌ای مواجه شده‌اید که علت ناکامی‌های خود را نیازهای مالی، بی عدالتی، وضعیت خانوادگی، شرایط محیطی یا محدودیت‌های اجتماعی و عدم توجه مسوولان به مشکلات آن‌ها می‌دانند.

اگر به زاویه دید آن‌ها در مقابل مشکلات گوناگون دقت کرده باشید، متوجه می‌شوید که مقصر اصلی در عدم پیشرفت و بالا بردن سطح توانایی‌هایشان، خود این افراد هستند نه آن چیزی که به عنوان عامل ناکامی‌(در حقیقت باز دارنده) در ذهن خود می‌پرورانند.

اصولا همین طرز تفکر افراد ناکام، عمده تفاوت آن‌ها با اشخاص موفق است که با گذشت زمان، فاصله ای جبران نشدنی را در بین این دو گروه به وجود می‌آورد.

ریشه‌های فکری افراد موفق اصولا با خوش بینی، اعتماد به نفس، اراده نامحدود، تصمیم مصمم و منطق بالا تلفیق شده است. آن‌ها هرگونه مشکل و مانعی که در راه تحقق اهدافشان وجود دارد را به چشم جاده‌ای می‌نگرند که برای دستیابی به خواسته‌هایشان ناگزیر به پیمودن آن هستند، حال چه این مشکلات و تحمل ناملایمات به علت موقعیت و شرایط شخصی و اجتماعی آن‌ها باشد، چه به صورت طبیعی و عمومی‌ سر راه هر کسی که قصد رسیدن به آن هدف را دارد قرار گرفته باشد. دیدگاه افراد موفق در پیروزی اهداف و برنامه‌های مورد نظرشان، دست و پنجه نرم کردن با مسایل و مشکلات موجود است. آن‌ها با مقاومت در مقابل سختی و اندوه سعی بر مقابله و پیروزی بر مشکلات دارند.

برای افراد موفق بدیهی است که شرایط و امکانات ایده آل می‌تواند مشوق و ابزار مناسبی برای دستیابی راحت تر به خواسته‌ها باشد، ولی هیچ وقت نبود این شرایط و امکانات آن‌ها را مایوس نمی‌کند و نبود پشتوانه یا حامی ‌را دلیلی برای عدم تحقق اهداف خود نمی‌دانند.

افرادی که نمی‌توانند راه خود را پیدا کنند و عمده عمر آن‌ها با سرگردانی سپری شده است فاقد اراده کامل، اعتماد به نفس، هدف و برنامه مشخص، پشتکار و فعالیت لازم برای پیشرفت و ارتقای خود هستند. آن‌ها شرایط و امکانات ایده‌آل را ملاک اصلی موفقیت در کارها می‌دانند و برای بهبود موقعیت خود نیاز به پشتوانه و حامی ‌دارند. این افراد نمی‌توانند به تنهایی از عهده مشکلات و تحمل سختی‌ها برآیند و با لاینحل دانستن مشکلات خود به علت شرایط محیطی و شخصی سعی بر تبرئه و فرار خویش از واقعیت دارند.

آن‌ها با این که می‌بینند افراد موفق باتلاش، پشتکار و تحمل سختی‌ها از مشکلاتی که گریبانگیرشان شده به راحتی عبور می‌کنند، بازهم پیروزی آن‌ها را از روی شانس یا داشتن امتیازی برتر نسبت به خود می‌دانند. آن‌ها نمی‌خواهند واقعیت را بپذیرند که لازمه رسیدن به موفقیت، توانایی حل مشکلات، تحمل سختی‌ها، تلاش، پیگیری، پشتکار و باور توانایی‌ها و استعدادهای خویش است.

هنگامی ‌می‌توان زندگی موفقی داشت که با جدیت تمام شخصا به ترمیم نقاط ضعف خود و مرتفع نمودن مشکلات پرداخت؛ بدون بهانه و نگرانی از شرایط اطراف.