میانسالان بی انگیزه, جوانان کم تجربه

روبرتو دونادونی حرف های زیادی برای گفتن دارد او به عنوان مربی تیم ملی فوتبال ایتالیا باید جوابگوی سؤالات بی شماری باشد که در مورد تیم فاتح جام جهانی ۲۰۰۶ وجود داشته و برخی بی پاسخ مانده, بخصوص که او در ۱۵ ماه زمامداری اش در اردوی آتزوری نتوانسته است تیمی را که پس از فتح جام جهانی قدری سیر و بی انگیزه نشان می دهد و لاجرم تغییرات و جوان گرایی زیادی نیز در آن صورت پذیرفته است, احیا کند و صاحب همان میزان از اشتیاق و اشتها و انرژی کند

روبرتو دونادونی حرف های زیادی برای گفتن دارد. او به عنوان مربی تیم ملی فوتبال ایتالیا باید جوابگوی سؤالات بی شماری باشد که در مورد تیم فاتح جام جهانی ۲۰۰۶ وجود داشته و برخی بی پاسخ مانده، بخصوص که او در ۱۵ ماه زمامداری اش در اردوی آتزوری نتوانسته است تیمی را که پس از فتح جام جهانی قدری سیر و بی انگیزه نشان می دهد و لاجرم تغییرات و جوان گرایی زیادی نیز در آن صورت پذیرفته است، احیا کند و صاحب همان میزان از اشتیاق و اشتها و انرژی کند.

در همین راستا ایتالیا در گروه دوم انتخابی جام ملت های اروپا ۲۰۰۸ مشکلات عدیده ای داشته و مدتی زیر سایه فرانسه و حتی اسکاتلند قرار گرفته بود و هنوز هم به پایان راه و به ساحل نجات نرسیده است. گزینش های او نیز مسأله ساز بوده است. وقتی قرار شد او برای بازی شنبه شب این هفته با گرجستان در چارچوب مسابقه های فوق دست به انتخاب نفرات بزند، او اله ساندرو دل پیه رو، فیلیپو اینتزاگی و آلبرتو جیلاردینو را که جملگی از اعضای تیم فاتح جام جهانی ۲۰۰۶ تحت نظام کاری هموطن سرشناس خود مارچلو لیپی بودند، کنار گذاشت و نام آنان را جزو منتخبین خود نیاورد.

● اولتیماتوم

دل پیه رو پس از عدم درخشش در پست هافبک تهاجمی در تساوی بدون گل شهریورماه با فرانسه اولتیماتوم داده بود که یا در پست همیشگی و تخصصی اش (مهاجم آزاد) به کار گرفته شود و یا دونادونی اصلاً زحمت انتخاب او را به خود ندهد. در نخستین بازی بعد از آن دیدار که در برابر اوکراین بود و با برد ۱-۲ همراه شد، دونادونی، الکس را روی نیمکت نشاند و برای مسابقه این هفته اصولاً دعوتش نکرد و خیالش را کلاً راحت کرد!

● جانشینان

در غیاب ۳ مهاجمی که گفتیم، دونادونی ۶ فوروارد دیگر را به اردوی ملی فراخوانده بود که اینها بودند: لوکاتونی بایرن مونیخی، آنتونیو دری ثاتاله زننده هر ۲ گل مسابقه با اوکراین و همچنین پاسکاله فوجیا، وینچنتزو ایاکنیتا، کریستیانو لوکارلی و فابیو کوالیارلا که آخری بهار امسال با زدن گل هایی حساس پدیده جدید فوتبال ایتالیا توصیف و معرفی شده بود. شکی نیست که اگر تونی قد بلند و قوی هیکل به لحاظ جسمانی آماده باشد، معمولاً از نفرات ثابت خط حمله آتزوری خواهد بود، اما تشخیص و انتخاب سایرین به آخرین آمادگی های آنان ارتباط می یابد. یکی از آنها ایاکینتا است که کار خوبش باعث شده دل پیه رو اخیراً از ترکیب ثابت تیم باشگاهی اش (یوونتوس) نیز دور بماند و نارضایتی اش بیشتر و اعتراض اش به شرایط موجود آشکارتر شود.

● مصدومان

ایتالیا در شرایطی به دیدار گرجستان رفت که تعداد زیادی هم مصدوم داشت و از آن جمله بودند زمبروتا، کامورانزی، پروتا، اکوئیلانی و ماته راتزی که آخری ۲ ماهی است مصدوم و حاشیه نشین است. مسائل فوق سبب شد دونادونی برای مسابقه با گرجستان اریکادو مونتولیوو را که عضو تیم ملی امید ایتالیا است، برای نخستین بار به اردوی ملی دعوت کند و به او اجازه کار و تمرین با ملی پوشان بزرگسال را بدهد.

● بدون صلابت

با این حال مشکل دونادونی که هافبک معتبر و فنی سابق آث.میلان است، نمایش های متوسط برخی از همین جوانان جانشین و تازه وارد در یک سال اخیر بوده است که سبب شده آتزوری فاقد صلابتی نشان بدهد که در جام جهانی سال پیش سلاح و دلیل اصلی برد هایش بود. با احتساب عوض شدن نسل فوتبال ایتالیا رویکرد به جوان تر ها در اردوی ملی کار بایسته ای بوده است اما همگان می پرسند چرا تیم ملی به اندازه زمان برگزاری جام جهانی مصمم و هماهنگ نیست.

واقعیت این است که دونادونی تیمی را تحویل گرفته که برخی مهره هایش مانند دل پیه رو و فابیو کاناوارو در آخرین سال ها و حتی ماه های بهره دهی خود در سطح ملی هستند و او اصلاً نمی تواند و نباید برای جام جهانی بعدی (۲۰۱۰) روی خدمات شان حساب کند و از جانب دیگر جوانانی را در اختیار دارد که طبعاً به آسانی نمی توانند با تجربه و اشراف عظیم کاناوارو و دل پیه رو برابری کنند و این چنین است که آتزوری نه استحکام گذشته را دارد و نه نشاط فنی زمان فتح جام جهانی ۲۰۰۶ را.

منبع: Channel۴