یک مانع تغییر در سازمان‌ها

هیچ فکر کرده اید که چرا این همه سرمایه گذاری سازمان‌های ایرانی در پیاده‌سازی انواع تکنیک‌ها و مدل‌های سازمانی، قادر به ایجاد بهبود اثربخش نیست؟ من حداقل یک دلیل به نظرم می‌رسد …

هیچ فکر کرده اید که چرا این همه سرمایه گذاری سازمان‌های ایرانی در پیاده‌سازی انواع تکنیک‌ها و مدل‌های سازمانی، قادر به ایجاد بهبود اثربخش نیست؟ من حداقل یک دلیل به نظرم می‌رسد و آن اینکه گرفتار شدن در پاردایم‌ها و چارچوب‌های ذهنی سنتی مانع مهمی در یافتن حقیقت است و سازمان ها را دچار بیراهه رفتن و دور تسلسل می‌کند. به‌عنوان‌مثال در جلسات عارضه‌یابی و خودارزیابی سازمان، بیشتر اعضای جلسه در جستجوی پیش فرض‌های خود هستند تا توجه به انتظارات و خواسته‌های مدل! نتیجه این می شود که از درک وضع مطلوب غافل می‌شویم و نسخه‌هایی تجویز می‌کنیم که با درد اصلی تفاوت دارد. بامزه اینکه بعداً نسبت به همان ابزار و مدل بدبین می‌شویم و آن را متهم به ضعف و عدم تناسب با احوال سازمان خود می‌کنیم! جان کلام را از «جان گاردنر» بشنوید که می‌گوید:

اغلب سازمان‌های ناموفق نمی‌توانند معایب خود را ببینند. ناراحتی آنها از این جهت نیست که نمی‌توانند مشکلات خود را حل کنند، بلکه از این جهت است که نمی‌توانند مشکلات خود را درک کنند.

توسط افشین دبیری

http://hr.blogfa.com