XML

XML زبان ایجاد فرامتن قابل توسعه یک پیشنهاد W۳C برای ایجاد زبانهای ایجاد فرامتن با هدف ویژه است

XML (زبان ایجاد فرامتن قابل توسعه) یک پیشنهاد W۳C برای ایجاد زبانهای ایجاد فرامتن با هدف ویژه است. XML یک زیر مجموعه ی ساده شده از SGMLمی باشد، که قابلیت توصیف انواع مختلفی از داده ها را دارد. هدف اولیه آن آسان کردن تسهیم متن های ساخت یافته و اطلاعات در اینترنت است. زبان های بر اساس XML (مثل: (SVG)) ,XSIL Math ML ,SMIL ,RDF) خودشان به یک روش رسمی توصیف شده اند، که به برنامه ها امکان تغییر و مجاز کردن اسناد در این زبان ها را بدون دانش قبلی از شکل شان می دهد.

● نقاط قوت و ضعف

□ ویژگی های XML که آن را برای انتقال داده مناسب می کند عبارتند از:

۱ـ سازگاری با وب و پروتکل های اینترنت.

۲ـ قالب قابل خواندن برای ماشین و انسان به صورت همزمان

۳ـ پشتیبانی از یونی کد که نمایان گر همه ی مجموعه های کاراکتری قدیمی و جاری می باشد.

۴ـ توانایی نمایش عمومی ترین ساختمان های داده ای علم کامپیوتر ( رکوردها، لیست ها و درخت ها).

۵ـ قالب آن خود مستند است در این که ساختار و نام میادین را مانند مقادیر ویژه توصیف می کند.

۶ـ ساختار نحوی دقیق آن الگوریتم های تجزیه لازم را سریع و کار آمد می کند.XML برای ذخیره سند و □پردازش در دو حالت وصل بودن و قطع بودن خط کاربردهای زیادی دارد و منافع زیادی نیز در پی دارد:

۱ـ قالب قدرتمند و قابل تغییر به صورت منطقی بر اساس استانداردهای بین المللی.

۲ـ ساختار وراثتی مناسب برای اغلب (نه همه ی) انواع اسناد.

۳ـ فایل های متنی وسیع، بدون محدودیت ها و زحمت جواز استفاده.

۴ـ مستقل از سیستم عامل و نسبتاً ایمن برای تغییر در تکنولوژی.

۵ـ قبلاً (به عنوان SGML) استفاده شده و بسیار معروف است، بنابراین نرم افزار در دسترس و تجربه ی جامعی دارد.

□برای کاربردهای ویژه، این قالب نقاط ضعف زیر را نیز دارد:

۱ـ ساختار نحوی XML بسیار طولانی است و نسبتاً دارای زواید زیادی می باشد. که این باعث کاهش قابلیت خواندن و بازدهی کاربردی آن می شود و XML را برای کاربرد در مواردی که پهنای باند محدود است مشکل می کند، اگرچه فشرده سازی می تواند در بعضی موارد مشکل را کاهش دهد.

۲ـ ساختار نحوی XML شامل تعدادی از ویژگی های مبهم است که در نتیجه وراثت از سازگاری SGML به وجود آمده.

۳ـ XML هنوز نیاز به تجزیه ی بیشتر برای استخراج مقادیر انفرادی دارد.

۴ـ مدل کردن هم پوشانی ساختمان های داده (غیر وراثتی) نیاز به تلاش اضافی دارد.

۵ـ مرتبط کردن XML به دسته بندی های مرتبط با شی گرا ممکن است پر زحمت باشد.

۶ـ بر خلاف HTML هیچ استاندارد W۳C وجود ندارد که مشخص کند چگونه در اسناد XML فایل های شامل اسکریپت ( مثلاً جاوا اسکریپت ) می تواند قرار داده شود یا چگونه عناصر شامل اسکریپت می توانند به کار روند یا چگونه رویدادها در سند می توانند اسکریپت را تغییر دهند.

● قوانین نحوی در XML

یک سند XML متنی است معمولاً کد شده از یونی کد مثل UTF-۱۶ , UTF-۸ اگرچه کد کننده های دیگر نیز ممکن است استفاده شوند.

بر خلافHTML، XML شدیداً وابسته به ساختار، محتوا و تمامیت برای خواص اش است. برای این که یک سند به عنوان سند "خوب شکل یافته" در نظر گرفته شود باید با موارد زیر مطابقت داشته باشد:

□ باید تنها یک عنصر ریشه داشته باشد.

□ عناصر غیر خالی باید به وسیله ی قالب شروع و قالب پایان مشخص شوند. عناصر خالی ممکن است با قالب عنصر خالی معلوم گردند.

□ همه ی مقادیر صفت "باید" علامت (`) یا (``) را داشته باشند.

□ قالب ها ممکن است ایجاد شوند ولی هم پوشانی نخواهند داشت، یعنی هر عنصر غیر ریشه باید به طور کامل در عنصری دیگر لحاظ شود.

نام های عناصر در XML حساس به حالت است، مثلاً و یک جفت سازگار خوب فرم یافته هستند در حالی که و نیستند.

همچنین، بر خلاف HTML، انتخاب با دقت نام های عناصر XML این امکان را می دهد که معنی داده به عنوان بخشی از ایجاد فرامتن حفظ شود. که تغییر آن به وسیله ی برنامه های نرم افزاری را آسان می کند.

به عنوان مثال، یک نسخه ی ساده ی بیان شده در XML باید به گونه ی زیر باشد:

شناسایی با دقت اطلاعات برنامه ها را قادر میسازد که به آسانی آن را دستکاری کنند: در این مثال، تبدیل مقادیر به سیستم های اندازه گیری دیگر، چاپ اجزا به صورت نماد برای آنهایی که مهارت خواندنی کمتری دارند، یا رجوع به اجزای شخصی یا رفتن به هر جای دیگر آسان است.

یک سند XML که ملاک های دیگر را علاوه بر خوب شکل یافتن در نظر می گیرد (مثل انجام دادن با یک DTD مرتبط گفته می شود که "مجاز" است).

● زبان های XML schema

قبل از ظهور زبان های توصیف داده ی عمومی شده مانند XML و , SGML طراحان نرم افزار باید قالب های فایلی ویژه یا زبان های کوچکی را برای اشتراک داده ها بین برنامه ها تعریف می کردند. بنابراین لازم بود تا مشخصات جزء به جزء و نویسنده ها و تجزیه کننده های با منظور ویژه نوشته شوند.

ساختار با قاعده ی XML و قوانین تجزیه ی دستور العمل به طراحان نرم افزار این امکان را می دهد که تجزیه را به وسایل استاندارد واگذار کنند، و چون XML یک چارچوب کاری برگرفته از مدل داده را برای گسترش زبان های با کاربرد ویژه تأمین می کند، طراحان نرم افزار نیاز دارند که روی توسعه طرح ها برای داده هایشان در سطح نسبتاً بالایی از انتزاع متمرکز کنند.

یک XML schema توصیفی از نوع سند XML است که نوعاً بر حسب محدودیت های روی ساختار و محتوای اسناد از آن نوع، ماورای محدودیت های اساسی موجود در خود XML، بیان می شود. تعدادی از زبان های XML schema استاندارد و اختصاصی به منظور بیان رسمی چنین طرح هایی ایجاد شدند و بعضی از این زبان ها خود بر اساس XML هستند.

وسایل خوبی وجود دارند که فایل های XML را بر خلاف یک طرح، مجاز می کنند تا به صورت اتوماتیک مشخص کنند که آیا سند با محدودیت هایی که در طرح، بیان شده مطابقت دارد یا نه. کاربردهای دیگر طرح ها عبارتند از: ویرایشگرهای XML، برای نمونه، می تواند از طرح ها برای پشتیبانی عمل ویرایش استفاده کند.

---