حتی تو ای گچ که سیاه شده ای

از غروب غرور غرور می شوم
و با آفتادگی خاک باران
تا مدرسه راهی نیست
تنها یک میلیارد سال نوری می کشد
نفس
اما در شگفتم که
در بازتاب قلم زاده می شوم
آخرین محصل منم
همانی که سرگیجه …

از غروب غرور غرور می شوم

و با آفتادگی خاک باران

تا مدرسه راهی نیست

تنها یک میلیارد سال نوری می کشد

نفس

اما در شگفتم که

در بازتاب قلم زاده می شوم

آخرین محصل منم

همانی که سرگیجه ی درس را نفهمیدم

اما همیشه درس را درس می دادم

وقتی انگشت اشاره می خندد

آیا گریه ای هست که تبسم کند؟

هنوز تا مدرسه راه است

ولی نمی دانم چرا

همه سفید شده ایم

حتی تخته سیاه

حتی تو ای گچ که سیاه شده ای

عابدین پاپی