کارنامه سیاه یک رئیس جمهور

مرد شماره یک کاخ الیزه در چالش با رسوایی مالی , اخلاقی و بحران اقتصادی

این روزها دیگر مرد شماره یک کاخ الیزه لبخندهای همیشگی را بر لب ندارد. او دیگر حتی در برنامه ها و گفتگوهای تلویزیونی نیز با چهره ای گرفته و ظاهری نسبتاً خشن حاضر می شود که هیچ شباهتی به مردی که در سال ۲۰۰۷ میلادی از طریق همین تلویزیون توانسته بود وارد کاخ الیزه شود و «سگولن رویال» را در یک مناظره تاریخی شکست دهد، ندارد. سارکوزی در آن زمان در اوج محبوبیت بود، اما امروز کمتر از ۲۰ درصد رای دهندگان فرانسوی حاضرند تا دوباره پای صندوق ها به او رای دهند.

اوضاع فرانسه این روزها به شدت بحرانی است. فرانسوی ها هر اندازه هم که صبور باشند نمی توانند آمار بیکاری شدید، فقر روزافزون، افزایش خشونت و تبعیض نژادی و فساد اخلاقی دنباله دار رئیس جمهور و معشوقه بوالهوس ایتالیایی الاصل وی را که در افکار عمومی فرانسه سمبل خیانت به همسر به حساب می آید نادیده بگیرند. شاید به همین دلیل باشد که اغلب تحلیلگران معتقدند که سارکوزی نمی تواند تا پایان مهلت دوره ریاست جمهوری اش در برابر این فشارها مقاومت کند و دیر یا زود مجبور به استعفا خواهد شد.

رسوایی اورئال - بتانکور یا سارکوگیت که رسانه های فرانسوی آن را با ماجرای واترگیت که نیکسون رئیس جمهوری وقت ایالات متحده را مجبور به استعفا کرد مقایسه می کنند، افزایش سن بازنشستگی، رشد بیکاری، رشد خارجی ستیزی، اعتصابات گسترده و عمومی و رسوایی های اخلاقی «کارلابرونی»، مرد ۱۶۵ سانتی متری الیزه را گرفتار کلاف در هم پیچیده ای ازبحران ها کرده است. رئیس جمهور فرانسه وهمسر بدکاره اش که در هفته های اخیر جنجال زیادی را بر سر موضوع زن ایرانی مرتکب زنای محصنه و قتل همسرش ایجاد کرده بودند، با تظاهرات گسترده مردم فرانسه در اعتراض به بی توجهی به مشکلات کشور خود متهم هستند.

جمهوری فرانسه یکی از اعضای مؤسس اتحادیه اروپا، عضو گروه G۸ و از اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد و دارای حق وتو است.

فرانسه بزرگترین کشور منطقه اروپای غربی است و با کشورهای بلژیک، لوکزامبورگ، آلمان، سوئیس، ایتالیا، موناکو، آندورا و اسپانیا مرز زمینی مشترک دارد. این کشور در هر دو جنگ جهانی اول و دوم بخش زیادی از ثروت و قدرت خود را از دست داد. با این حال امروز فرانسه ششمین کشور صنعتی جهان به حساب می آید. اما فرانسه کشوری که در آن برگزاری اعتصاب و تظاهرات خیابانی در اعتراض به خط مشی های دولت های حاکم بر این کشور به یک سنت سیاسی و اجتماعی تبدیل شده است، این روزها صحنه حرکت اعتراضی اقشار مختلف مردم از کارکنان بخش های حمل و نقل زمینی (راه آهن، مترو و اتوبوس) تا معلمان و بازنشستگان و حقوق بگیران دولتی و حتی هنرمندان این کشور برضد دولت «نیکولای سارکوزی» است.

هم اکنون با توجه به عملکرد اجتماعی و اقتصادی دولت راستگرای حاکم بر فرانسه، اگر چه شرایط این کشور را نمی توان به طور کامل با بحران اجتماعی سال ۱۹۹۵ میلادی مقایسه کرد، اما باید گفت که وضعیت آنچنان هم بر مراد «نیکولای سارکوزی» و تیم وی نیست.

رسوایی مالی و اخلاقی رئیس جمهوری فرانسه و همچنین وضعیت بد اقتصادی حاکم در این کشور موجب شده که رای دهندگان فرانسوی از همین حالا تصمیم خود را درباره انتخابات بعدی بگیرند. آنها می خواهند بار دیگر سوسیالیست ها را به قدرت بازگردانند. اما به راستی در این سه سال چه اتفاقی افتاده است که کاسه صبر فرانسویان که در عرف جهانی به صبوری شهره اند را لبریز کرده است؟

● افزایش ۸ درصدی بیکاری ظرف مدت یکسال

بنابر اعلام دولت فرانسه، در ادامه رشد روزافزون معضل بیکاری در فرانسه، نرخ بیکاری در این کشور ظرف مدت یکسال ۱/۸ درصد افزایش داشته است.

به گزارش روزنامه فرانسوی چلنج، طبق آمار و ارقام منتشر شده از سوی دولت فرانسه، شمار بیکاران فاقد هرگونه شغل در فرانسه (گروه A) در ماه ژوئیه گذشته ۵/۰ درصد یعنی چیزی حدود ۱۴ هزار و ۴۰۰ نفر کاهش یافته است و این در حالی است که نرخ بیکاری در این کشور ظرف مدت یکسال گذشته ۴/۵ درصد افزایش یافته است.

براساس این آمار، در ماه ژوئیه گذشته حدود ۱۴ هزار و ۴۰۰نفر به شمار بیکاران فرانسوی اضافه شده است که البته چنانچه در آمار بیکاران فرانسوی، شمار افراد دارای مشاغل نیمه وقت بلند (گروهB) یا نیمه وقت کوتاه مدت (گروهC) را نیز به جمع بیکاران فاقد شغل اضافه کنیم، شمار بیکاران فرانسه در مجموع به ۳میلیون و ۹۰۰هزار نفر خواهد رسید که این آمار از افزایش ۵هزار و۳۳۰نفری بیکاران در مقایسه با ماه ژوئن و افزایش ۱/۸درصدی این افراد ظرف مدت یکسال گذشته حکایت دارد.

در همین حال کمیسیون اروپایی نیز پیش بینی کرده است که نرخ بیکاری در فرانسه در سال ۲۰۱۰ به ۷/۱۰درصد برسد. بنابر اطلاعات و آمار منتشره از سوی وزارت اقتصاد و مؤسسه اشتغال زایی فرانسه موسوم به Pole employ، بیکاری در فرانسه از زمان آغاز خود همچنان روند رو به رشدی را در پیش گرفته و در ماه های آینده به یک معضل تبدیل خواهدشد.

● تغییر قانون بازنشستگی

در فرانسه اصلاحات در نظام بازنشستگی این کشور از دهه ۸۰ میلادی در دستور کار قرار گرفت و تغییر در نحوه محاسبه و پرداخت مستمری بازنشستگی پیکره اصلی این اصلاحات را تشکیل می داد. از اواخر دهه۸۰ میلادی در فرانسه نگرانی ها درمورد تأمین مالی مستمری بازنشستگی به اوج خود رسید و دولت های چپ گرا و راست گرا که در این دوران پی درپی تغییر کرده و جای خود را به یکدیگر می دادند، برغم اوج گیری نگرانی ها و به دلیل فشارهای سیاسی و برخلاف میل خود اجرای اصلاحات را به دفع الوقت سپرده و از آن طفره می رفتند.

در سال ۱۹۹۳ دولت راست گرای فرانسه بالاخره ناچار شد که اصلاحات در نظام بازنشستگی را به هر ترتیب که شده و هر نتیجه که به بار می آورد، اجرا کند. مهمترین نتایج اجرای اصلاحات در نظام بازنشستگی فرانسه تغییر محاسبه مستمری بازنشستگی از بهترین ۱۰سال به بهترین ۲۵سال و تأسیس صندوق همبستگی سالمندان است.

شورای وزیران فرانسه روز سیزدهم ژوئیه گذشته لایحه ای را تحت عنوان لایحه اصلاحات در نظام بازنشستگی تصویب کرد که مقرر شد این لایحه هفتم سپتامبر در مجمع ملی فرانسه بررسی شود. براساس این لایحه، سن بازنشستگی در این کشور، هر سال ۴ماه اضافه می شود و تا سال ۲۰۱۸ به ۶۲سال خواهد رسید.

«نیکلای سارکوزی» رئیس جمهوری فرانسه در این خصوص اعتقاد دارد باتوجه به اینکه اکنون طول متوسط عمر افزایش یافته و شمار افراد سالخورده در فرانسه درحال افزایش است، دولت ناچار است برای تأمین هزینه های خود، سن بازنشستگی را افزایش دهد. علاوه بر این محاسبه حقوق بازنشستگی نیز تغییراتی اساسی خواهد کرد.

اگرچه با دو سال افزایش سن بازنشستگی، باز هم سن بازنشستگی فرانسوی ها اعم از مرد و زن، کمتر از حد متوسط این سن در کشورهای عضو اتحادیه اروپا خواهد بود، ولی در کشوری که مردم به شدت می خواهند شیوه و کیفیت زندگی خود را حفظ کنند، دو سال افزایش سن بازنشستگی بسیار زیاد به نظر می رسد.

دولت فرانسه به منظور کاهش اثرات مخرب بحران مالی که گریبانگیر اقتصاد این کشور شده است، درنظر دارد که طی مدت ۳سال آینده ۱۰۰میلیارد یورو صرفه جویی کند. این برنامه مستلزم بیکار کردن عده زیادی از کارمندان از جمله ۷هزار نفر در وزارت آموزش وپرورش است.

● سارکوگیت یا رسوایی اورئال- بتانکور

یکی از بزرگترین رسوایی های مالی در دوره نیکولای سارکوزی، از ناحیه شرکت لوازم آرایشی اورئال و خانم «لیلیان بتانکور» مدیر این شرکت مطرح شده است. رسوایی اورئال- بتانکور یا «سارکوگیت» به اندازه ای دارای اهمیت است که رسانه های فرانسوی آن را با ماجرای واترگیت که نیکسون رئیس جمهوری وقت ایالات متحده را مجبور به استعفا کرد مقایسه می کنند.

پرونده مالی مربوط به شرکت اورئال که ابتدا گریبانگیر «اریک ورت»، وزیر کار فرانسه شد، اما اکنون پای کل دولت فرانسه را به دادگاه باز کرده و محبوبیت سارکوزی را در سطح ملی تا ۲۶درصد پایین آورده است.

بحران موسوم به اورئال- بتانکور یا «سارکوگیت» هنگامی شروع شد که «کلر تیبو»، حسابدار سابق شرکت محصولات آرایشی اورئال فاش کرد که او به طور مرتب اموالی در قالب بذل و بخشش های غیرقانونی سیاسی برای افراد مختلف ارسال می کرده و این امور به دستور «پاتریس دوماستر» مدیر امور مالی شرکت بتانکور صورت می گرفته است.

مدیر حسابداری اورئال، «اریک فرت» وزیر کار دولت سارکوزی را متهم ساخت که در سال ۲۰۰۷ میلادی، از این شرکت مبلغ ۱۵۰هزار یورو برای مبارزات انتخاباتی به سود سارکوزی دریافت کرده است.

وی می گوید که تقریبا همه رهبران سیاسی فرانسه به ویلای بتانکور رفت و آمد می کردند تا از او وجه نقد بگیرند. طبق این ادعا سارکوزی نیز زمانی که شهردار بود، بارها به ویلای بتانکور در حومه پاریس رفته است.

«اریک ورت» وزیرکار فرانسه در زمانی که وزیر بودجه و دارایی این کشور بوده به «لیلیان بتانکور» ثروتمندترین زن این کشور و وارث میلیاردر کمپانی اورئال کمک کرده بود تا از پرداخت مالیات طفره رود. اتهام وارده به او این است که دولت فرانسه در چارچوب قانون موسوم به سپر مالیاتی که برای افراد ثروتمند پیش بینی شده بود، درسال۲۰۰۸ مبلغی معادل ۳۰ میلیون یورو به «لیلیان بتانکور» پس داده و این اقدام با توافق کامل «اریک ورت» وزیر وقت بودجه و دارایی فرانسه صورت گرفته است.

سایت مدیاپارت به نقل از «کلر تیبو» حسابدار سابق اورئال نوشت تابستان سال۲۰۰۷ که «اریک ورت» مسئول امور مالی کمیته تبلیغات سارکوزی در زمان انتخابات بود، مبلغ ۱۵۰ هزار یورو وجه نقد از کمپانی اورئال دریافت کرده است. اگر چه تیبو توضیح داده که قادر به ارائه هیچ مدرک قابل قبولی برای اثبات ادعاهای خویش نیست و تنها تاریخ این برداشت را که ۲۶ماه مارس سال ۲۰۰۷ بوده به یاد داشته است. اظهارات او با تکذیب شدید همکاران و دستیاران رئیس جمهور فرانسه مواجه شد. اما این افشاگری بعد از هفته ها بحث و جدل و مشخص شدن حقایق تازه در مورد گردش های پولی مخفیانه و تماس های مشکوک میان گروهی از سیاستمداران و افراد وابسته به بتانکور، بحرانی جدی را برای دولت این کشور درست کرد و باعث استعفای دو وزیر شد.

پس از افشاگری ها، نوارهای صوتی خانم بتانکور موجب شد که جنجال بیشتری ایجاد شود. این ماجرا در ابتدا صرفا یک موضوع خانوادگی قلمداد می شد. زیرا «فرانسواز بتانکور» دختر لیلیان علیه «فرانسوا ماری» روزنامه نگار معروف به دلیل باج خواهی و سوءاستفاده های مالی از مادر ۸۷ ساله اش اقامه دعوا کرد. فرانسواز برای اینکه بتواند باج خواهی را ثابت کند، به مستخدم ویژه مادرش دستور می دهد که مکالمات را ضبط کند تا بتواند آن را به پلیس ارائه کند.

کنترل مکالمات سبب شد تا به قول روزنامه های فرانسوی، درهای جهنم به روی «اریک فرت» وزیر کار دولت سارکوزی گشوده شود. در آن مکالمات مشخص شد که خانم بتانکور در بانکهای سوئیس و بانکهای دیگر کشورها حساب باز کرده است. بتانکور همه چیز را اعتراف می کند و این اعترافات سبب می شود تا «اریک ورت» بیشتر از گذشته در مظان اتهام قرار بگیرد. بعدها وزارت دادگستری فرانسه ثابت می کند که ورت آگاهانه از دریافت مالیات از خانم بتانکور چشم پوشی کرده است. دومین اتهام که ازطریق کنترل مکالمات روشن شد این بود که وزیر کار دولت سارکوزی از وضعیت بوجودآمده بهره برداری کرده و توانسته زنش را به عنوان مدیر یکی از شرکت های «لیلیان بتانکور» استخدام کند. سومین اتهام نیزاین بود که برای مبارزه انتخاباتی نیکولای سارکوزی، مبلغ ۱۵۰هزار یورو از حساب خانم بتانکور برداشت شده است. این درحالی است که قانون فرانسه در زمینه کمک به احزاب از حساب های اشخاص حقیقی، مبلغ ۷۵۰۰ یورو را تعیین کرده است.

ورت اواخر ژوئن گذشته مجبورشد استعفای همسرش از سمت خودرا بطور رسمی اعلام کند و بعد از آن خاطرنشان کرد که هرگز مانع هیچ نوع کنترل مالیاتی در مورد بتانکور نشده است.

حسابدار شرکت اورئال، که درسال ۲۰۰۸ از کار برکنار شده است، افزایش فساد و سخت ترشدن زندگی مردم فرانسه را دلیل افشاگری و شکستن سکوت خود عنوان کرده است. ایجاد این شرایط بحرانی نیکولای سارکوزی را مجبور کرد تا در یک برنامه تلویزیونی با مردم فرانسه صحبت کرده و ادعاهای مربوط به سوءاستفاده مالی درجریان انتخابات و دریافت پول از بتانکور را تکذیب کند. سارکوزی دراین برنامه تلویزیونی مطالبی را عنوان ساخت. مخالفان و مطبوعات انتظار داشتند که وی در مورد «اریک ورت» مطالبی را بیان کند، اما سارکوزی در دقایقی بسیار اندک به این موضوع پرداخت و طی آن اعتماد مجدد خود را به ورت اعلام کرد و دست داشتن او را دراین رسوایی منکر شد.

سارکوزی درجریان مصاحبه یک ساعته تلویزیونی با کانال۲ تلویزیون فرانسه گفت که اتهامات وارده بخشی از برنامه گسترده ای است که با هدف بدنام کردن او و ایجاد اختلال در اصلاحات دولتش در زمینه بازنشستگی صورت می گیرد، برای اینکه اصلاحات او برای دشمنانش آزاردهنده هستند!!! سارکوزی ضمن حمایت از ورت اعلام کرد که به او پیشنهاد کرده از سمت ریاست امور مالی حزبش کناره گیری کند. رسوایی بتانکور، موضوع جنجال برانگیز پیرامون «دومینیک دوویلپن» درسال ۲۰۰۷ درجریان بانک کلراسترم را به یادها می آورد. «نیکولای سارکوزی» در آن زمان با بهره برداری از آن ماجرا توانست رقیب را از صحنه به طور کامل دور کند و خود به تنهایی به یکه تازی بپردازد. سارکوزی در آن زمان با بهره برداری از ماجرای بانک کلراستریم توانست رقیب را از صحنه به طور کامل دورسازد و خود به تنهایی به یکه تازی بپردازد.

ماجرای کلراستریم این بود که نام برخی از مسئولان فرانسوی درحساب های بانک کلراستریم که معامله های شبهه برانگیزی داشت مطرح شد که سارکوزی از آن جمله بود. سارکوزی که در رأس دستگاه پلیس قرار داشت دوویلپن را متهم ساخت که نام او را آگاهانه درآن فهرست قرار داده تا او را از مبارزه انتخاباتی دور سازد. دومینیک دوویلپن به همین اتهام به دادگاه معرفی شد و این چنین بود که او از شرکت در مبارزه انتخاباتی به طور کلی دور شد. دادگاه پس از آن دوویلپن را از اتهام ها تبرئه ساخت و او بلافاصله حزبی تشکیل داد و اکنون خود را برای ورود به مبارزه انتخاباتی در سال ۲۰۱۲ و انتقام از سارکوزی آماده می سازد.

بدین ترتیب اپیزودی که به ظاهر یک کمک ساده برای فرار از پرداخت مالیات به نظر می رسید، با گذشت زمان و با افشاگری سایت مدیاپارت رشد و توسعه پیدا کرد تا جایی که بخشی از رسانه های فرانسوی آن را با ماجرای واترگیت که نیکسون رئیس جمهوری وقت ایالات متحده را به استعفا مجبور کرده بود، مقایسه می کنند. سارکوزی در آن گفت وگوی تلویزیونی همان سناریویی را اجرا کرد که همه انتظار داشتند. او به تکرار واژه های صداقت، شفافیت و درستکاری ادامه داد و با همه وجود ازورت حمایت کرد؛ اقدامی که در واقع تناقض در رفتار و گفتار او را ثابت می کرد.

رسوایی بتانکور و دیگر رسوایی های مالی می تواند آرزوی سارکوزی برای تجدید دوران ریاست جمهوری را بر باد دهد؛ خصوصا اینکه نظرسنجی ها روشن ساخته که محبوبیت سارکوزی به ۳۸ درصد رسیده است که این رقم از زمان آغاز ریاست جمهوری اش درسال ۲۰۰۷ پایین تر رقم است.

● فقر فرانسویان و هواپیمای ۱۸۵ میلیون یورویی سارکوزی

درحالی که دامنه فقر در فرانسه طی سه سال اخیر به شدت افزایش یافته و این موضوع سبب شده تا دامنه نارضایتی فرانسویان از دولت سارکوزی به بالاترین میزان برسد و این کشور را در آستانه یک بحران اجتماعی قرار دهد، محافل رسانه ای فرانسه، از تدارک یک هواپیمای ۱۸۵ میلیون یورویی برای سارکوزی و همسرش خبر می دهند.

براساس گزارش محافل رسانه ای فرانسوی، هواپیمای کهنه و قدیمی ایرباس ۳۱۹ اس او به زودی با یک هواپیمای بهتر که هم اندازه آرزوهای سارکوزی است، عوض می شود. سارکوزی، این هواپیمای اختصاصی جدید را که از نوع ایرباس ای ۳۳۰ است و مخالفان به کنایه نام ایرسارکو وان را بر آن گذاشته اند سفارش داده است که حدود ۱۵۰ میلیون پوند ارزش دارد و مجهز به اتاق خواب و حمام و سیستم فیلتر هوا می باشد تا وی بتواند در طول پرواز سیگار بکشد. به این ترتیب رویای وی برای داشتن هواپیمای اختصاصی مانند هواپیمای اختصاصی ریاست جمهوری ایالات متحده که ایرفورس ۱ نام دارد، به حقیقت نزدیک شده است.

بودجه خرید و تجهیز این هواپیما چند روز پیش بی سروصدا و دور از چشم رسانه های فرانسه تصویب شد. با وجود مخالفت اعضای حزب سوسیالیست با این بودجه، هزینه ۱۸۵ میلیون یورویی این هواپیما توسط نمایندگان پارلمان تصویب شد. قرار است بودجه خرید و نوسازی و تجهیز این هواپیما از بخش بودجه دفاعی کشور تامین شود. این موضوع باعث اعتراض جدی مخالفان دولت شده است.

این ایرباس A۳۳۰-۲۰۰ سفارشی به تازگی اولین پرواز آزمایشی خود را بر فراز بوردو، جنوب غربی فرانسه پشت سر گذاشته و انتظار می رود که تا ماه اکتبر به صورت کامل به بهره برداری رسد. این هواپیما همچنین دارای یک اتاق کنفرانس ۱۲ نفره، ۵۰ صندلی پرواز بیزینس، سیستمهای مخابراتی بسیار پیشرفته، بدنه تقویت شده و سیستم گمراه کننده موشک می باشد. به تقاضای وی همچنین ناوگانی از جتهای کوچکتر از جمله فالکون ۷XS جایگزین ناوگان فعلی هوایی این کشور که شامل فالکونهای ۵۰ و ۹۰۰ هستند خواهند شد.

پیشتر قراربود که این هواپیما به نام همسر سارکوزی، «ایرکارلا وان» نامگذاری شود. این هواپیما وقتی آماده شد، به وسیله شخصی لوکس مسافرت سارکوزی و همسرش تبدیل می شود. دراین هواپیما همچنین سیستم ارتباطات پیشرفته ای وجود دارد که رئیس جمهور را قادر می کند درباره موضوعات محرمانه با مشاورانش گفت وگو کند.

گفته می شود سارکوزی به پروازهای لوکسی که باراک اوباما با بوئینگ B۲۰۰-۷۴۷ خود انجام می داده حسودی می کرده و همیشه ایرباسهای کوچکتر خود را که به گفته وی دارای شرایط لازم برای پروازهای ریاست جمهوری نیستند را مورد سرزنش قرار می داده است.

سارکوزی که می گویند نسبت به اوباما نوعی حسادت بروز می دهد، مدت هاست که به دنبال هواپیمایی شبیه هواپیمای شخصی رئیس جمهور آمریکا موسوم به ایرفورس وان بوده است؛ به همین دلیل از مدت ها پیش پیشنهاد تعویض هواپیمای قدیمی کاخ الیزه را مطرح کرده بود.

در اجلاس سران گروه ۸ درسال ۲۰۰۷، سارکوزی برای نخستین بار مقایسه ای میان هواپیمای کاخ الیزه و هواپیمای رئیس جمهور آمریکا انجام داد. هواپیمای ایرفورس وان ریاست جمهوری آمریکا که آن زمان جورج بوش را به اجلاس آورده بود، یک بوئینگ ۷۴۷ است.

اتفاقا در همان سفر بود که هواپیمای ایرباس ۳۱۹اس رئیس جمهور فرانسه دچار نقص فنی شد. هواپیمای جدید که لقب قصر پرنده را به آن داده اند، اگرچه هنوز درحد و انداز ایرفورس وان نیست اما یکی از بزرگ ترین هواپیماهایی است که سران اروپا، تاکنون داشته اند و با آن سفر کرده اند. این هواپیما ۶۰ متر طول و ۱۷ متر بلندی دارد و باک ذخیره چشمگیری هم دارد.

کاخ الیزه تاکید کرده که هدف از خرید این هواپیمای جدید لوکس گرایی نبوده بلکه کارآمد کردن سفرهای رئیس جمهور بوده است اما مخالفان می گویند که این کار غیرضروری بوده است. آنها می گویند سارکوزی برای جبران برخی نواقص خود دست به این خرید کلان و دیگر هزینه های هنگفت زده است. آنها می گویند پولی که از بخش بودجه دفاعی برای خرید این هواپیما هزینه شده باید صرف موارد ضروری تری چون تجهیز نظامی ارتش می شد.

همچنین گزارش شده است که سارکوزی خواستار قرار گرفتن یک وان حمام بزرگ در این هواپیما شده بود، اما به وی گفته شده است که ممکن است در اثر شرایط هوایی متلاطم، آب این وان سرریز شود و با نشت به قسمت های حساس هواپیما، باعث اتصالی شود. به رئیس جمهور فرانسه گفته شده است که باید به یک وان کوچک ضدسرریز شدن رضایت دهد.

خرید این هواپیما و اختصاصی بودن آن باعث تعجب همگان شده است، زیرا موج «زهدپیشگی» اروپا را فرا گرفته و دیگر رهبران اروپایی در حال کنترل اختیارات خود هستند. سارکوزی به خاطر خرید این هواپیمای جدید تحت انتقادات شدید قرار گرفته اما دولت سارکوزی برخی اتهامات را مبنی بر اینکه خرید این هواپیمای جدید برای ریاست جمهوری یک ولخرجی است، رد کرده است.

● شکسته شدن رکورد تظاهرات مردمی علیه دولت فرانسه

با فراخوان اتحادیه های کارگری، کارمندی و اصناف فرانسه بعدازظهر سه شنبه ۷سپتامبر ۲۰۱۰ (۱۶شهریور) به وقت محلی، بیش از ۵/۲ میلیون نفر از اقشار مختلف مردم این کشور، در اعتراض به سیاست های اقتصادی سارکوزی و افزایش سن بازنشستگی از ۶۰ سال به ۶۲ سال به خیابان ها ریختند.

با حضور این تعداد تظاهرکننده در خیابان های حدود ۲۰۰شهر فرانسه، رکورد شمار تظاهرکنندگان سالهای اخیر در مخالفت با سیاست های دولت این کشور شکسته شد. اعتراض به تغییر قانون بازنشستگی و برنامه های صرفه جویی دولت، موضوع اصلی این تظاهرات بود که از ماه پیش اعلام شده بود. آموزگاران فرانسوی نیز از روز قبل با دست زدن به اعتصاب، بار دیگر اعتراض خود را نسبت به کاهش پست ها و نگرانی ناشی از بیکار شدن نشان دادند. حضور این دسته در تظاهرات ۷سپتامبر سبب گسترده شدن اعتراضات شد.

در همین حال دامنه اعتصابات به سامانه حمل و نقل ریلی فرانسه نیز رسید و با اعتصاب کارکنان خطوط اصلی قطارهای درون شهری، برون شهری و بین شهری، رفت و آمد در این کشور به شدت مختل شد. در همین حال بازنشستگان فرانسوی نیز در اعتراض به کاهش قدرت خرید خود در این کشور به مردم پیوستند. تظاهرات بازنشستگان فرانسوی بنا به فراخوان کنفدراسیون دموکراتیک کار (CFDT)، کنفدراسیون عمومی کادرها (CGC)، کنفدراسیون عمومی کار (CGT)، اتحادیه ملی سندیکاهای خودمختار (Unsa) و فدراسیون عمومی بازنشستگان مشاغل دولتی صورت گرفت. بنا بر اعلام کنفدراسیون عمومی کار تنها حدود ۲هزار نفر در تظاهرات بازنشستگان در مارسی فرانسه حضور داشتند. این در حالی است که پلیس مارسی شمار تظاهرکنندگان این شهر را ۳۵۰ نفر اعلام کرده است! تظاهرکنندگان طی این تظاهرات پرچم هایی را که روی آن عبارت هایی نظیر «۳۰۰یورو برای هر نفر به منظور خروج از بحران» یا «سلامتی و بهداشت در طول زندگی، حق قانونی هر کس است» نوشته شده بود، در دست داشتند.

علاوه بر تظاهرات در مارسی تظاهرات دیگری نیز عصر همان روز در شهرهای پاریس و لیون صورت گرفت. شرکت کنندگان در این تظاهرات از دولت فرانسه می خواستند که برای قدرت خرید آنها که به واسطه افزایش سرسام آور قیمت ها در سال ۲۰۰۸، کاهش یافته فکری بیندیشد.

● اعتصابات عمومی در فرانسه، آغازگر یک فصل اعتصاب در اروپا

اتحادیه های کار عمده فرانسه عموما از پایگاه های شناخته شده احزاب و تشکلات سیاسی و اجتماعی دست چپی فرانسه به شمار می روند و بیشترین هواداران خود را در میان کارکنان بخش های خدمات دولتی و همچنین محافل دانشگاهی این کشور دارند.

اعتصاب روزهای اخیر از نظر زمانی می تواند نقطه آغازی بر مخالفت های گسترده تر مردمی در این کشور باشد در صورتی که کارکنان بخش های حمل و نقل زمینی فرانسه موفق شوند تا زمان برپایی حرکت اعتراض آمیز دیگر بخش های دانشگاهی و خدماتی دیگر کشور در این هفته اعتصاب خود را ادامه دهند، شاید بتوانند روزهای سخت و دشوارتری را برای دولتمردان راستگرای حاکم بر فرانسه رقم بزنند.

خدمات گسترده راه آهن و بخش های حمل و نقل شهری در فرانسه به عنوان یکی از مهمترین شریان های هرگونه فعالیت اجتماعی در این کشور قلمداد می شود، به گونه ای که روزانه بیش از ۱۰میلیون نفر از شهروندان فرانسوی در نقاط مختلف این کشور و به ویژه شهرهای بزرگ با راه آهن جابجا می شوند. بدیهی است که هرگونه اخلال در فعالیت این شبکه بسیار گسترده حمل و نقل عمومی، زندگی اجتماعی در شهرهای بزرگ فرانسه را به طور جدی تحت تاثیر خود قرار خواهد داد. از سوی دیگر این اعتصابات را می توان مقدمه ای برای آغاز یک فصل اعتصاب در اروپا از اسپانیا تا جمهوری چک خواند. مردم فرانسه با حمل پرچم هایی در شهرهای مختلف این کشور، خواستار متحد شدن تمام کشورهای اروپایی شده اند و این زنگ خطری برای این کشورهاست.

¤۶۲ درصد فرانسویان از سارکوزی و اقداماتش ناراضی هستند.

براساس نتایج تازه ترین نظرسنجی در فرانسه، ۶۲درصد فرانسویان با اقدامات و عملکرد رئیس جمهور کشورشان مخالف و به شدت از وی ناراضی اند.

نتایج تازه ترین نظرسنجی مؤسسه «ایفوپ» نشان می دهد، محبوبیت مردمی «نیکلا سارکوزی» نزد مردم کشورش در حال حاضر به ۳۸ درصد رسیده است و ۶۲درصد مردم فرانسه اعلام کرده اند که با اقدامات وی مخالفند و سارکوزی هیچ محبوبیتی نزد آنها ندارد.

این نظرسنجی که طی روزهای دوم و سوم سپتامبر جاری طی پرسشی تلفنی بر روی ۹۵۷ فرانسوی بالای ۱۸سال انجام شد. طبق نظرسنجی های پی درپی مؤسسات مختلف در فرانسه هیچگونه افزایشی در محبوبیت سارکوزی دیده نشده و تمامی این نظرسنجی ها بر بالا بودن میزان نارضایتی مردمی از رئیس جمهور فرانسه نزد مردم این کشور صحه گذاشته و آن را تأیید کرده اند.

شهروندان فرانسه سیاست های سارکوزی در مقابله با بی عدالتی، بیکاری و ناامنی در جامعه ظرف سه سال اخیر را «بسیار بد»می دانند و کارنامه وی را سیاه ارزیابی می کنند. عواملی چون بهبود نیافتن قدرت خرید فرانسویان، کاهش تراز مبادلات خارجی و خط مشی های اصلاحی تند سارکوزی در عرصه مسایل اجتماعی و حتی برخی اوقات سیاست گذاری های نامأنوس وی در عرصه روابط خارجی به عنوان عوامل نارضایتی مردمی از رئیس جمهوری فرانسه و دولتمردان منتصب وی عنوان می شود.

● انتقاد شدید دادگستری اروپا از سیاستهای فرانسه درباره روماها

«در اتحادیه هیچ شهروندی نباید به علت تعلق به اقلیتی قومی یا تابعیتش هدف اقدامات سرکوبگرانه قرار گیرد.»

این سخنان بخشی از اظهارات «ویویان ردینگ» کمیسر دادگستری اروپاست که روز سه شنبه ۷سپتامبر (۱۶شهریور) در مقر پارلمان اروپا در استراسبورگ خطاب به دولت فرانسه ایراد شد و از مقامات فرانسوی خواست درباره تخریب اقامتگاههای روماها (کولی ها) در تابستان و اخراج ساکنان آنها به رومانی و بلغارستان توضیح بیشتری دهند.

دولت فرانسه در اقداماتی تحت عنوان مقابله با جرم، حدود هزار کولی را به کشورهای رومانی و بلغارستان بازگرداند. بسیاری از نمایندگان پارلمان اروپا نیز در نخستین جلسه پارلمان پس از تعطیلات تابستانی، از سیاستهای امنیتی سارکوزی انتقاد کردند.

همچنین این پارلمان به عنوان نهاد قانون گذاری اتحادیه اروپا با صدور یک قطعنامه که با اکثریت آرا تصویب شد خواستار تعلیق فوری اخراج کولی ها از فرانسه شد.

کشورهای عضو اتحادیه اروپا در نشست روز پنجشنبه ۹سپتامبر ۲۰۱۰ با صدور قطعنامه شدید الحنی اقدام پاریس در اخراج صدها کولی رومانیایی به کشورشان را محکوم کردند. این قطعنامه که از سوی نمایندگان احزاب سوسیالیست، لیبرال و کمونیست های پارلمان اروپا ارائه شده بود، با ۳۳۷رأی موافق و ۲۴۵رأی مخالف به تصویب رسید. در این قطعنامه تأکید شده است که پارلمان اروپا نگرانی شدید خود از اقدامات دولت فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی در مقابله با کولی های رومانیایی که این کشورها اخراج آنها را در برنامه خود دارند، اعلام می دارد و خواستار تعلیق هر نوع اقدام در این زمینه است.

در همین حال رهبر کولی های رومانی، به دنبال اخراج صدها کولی رومانیایی از فرانسه «نیکلای ساروکوزی» را با آدولف هیتلر رهبر حزب نژادپرست نازی در جنگ جهانی دوم مقایسه کرد. «یولیان رادولسکو» گفت، این کولی ها به طور ناعادلانه ای از فرانسه اخراج و تبعید می شوند، رادولسکو این اقدام را قابل مقایسه با کشتار و اخراج ۱۱هزار کولی در جنگ جهانی دوم دانست.

فرانسه تاکنون به اعتراض های اروپایی و بین المللی با این سیاست خود که یک سیاست نژادپرستانه، غیرانسانی و برخلاف مقررات اتحادیه اروپا و شنگن توصیف می شود، توجهی نشان نداده است.

● سارکوزی بازنده انتخابات ۲۰۱۲ است

«آلن ژوپه» نخست وزیر سابق فرانسه، معتقد است که سارکوزی و تیم وی مدتهاست اعتماد مردم فرانسه را از دست داده اند.

وی در گفتگو با روزنامه فرانسوی «فیگارو» اعلام کرد: «نیکلای سارکوزی، رئیس جمهوری فرانسه و دولت این کشور اعتماد رأی دهندگان خود را از دست داده اند و مردم دیگر به آنها اعتماد ندارند.»

«آلن ژوپه» افزود: «در ساختار، روش و نقشه راه دولت فرانسه باید تغییرات عمیقی صورت گیرد.» در همین حال روزنامه فرانسوی «لوپوئن» در گزارشی با اشاره به انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۲ فرانسه به وضعیت «نیکلای سارکوزی» رئیس جمهور این کشور که قرار است خود را برای دور دوم ریاست جمهوری نامزد کند پرداخت و تحلیلی از نتایج سیاست های وی تاکنون ارائه داد. به نوشته این روزنامه در حال حاضر افکار عمومی فرانسه نسبت به سارکوزی نگاه منفی دارد و روزی نیست که در آن سارکوزی از «بریس هورتفو» وزیر کشور خود نخواهد که اقدامات امنیتی شدیدتری را اتخاذ کند.

لوپوئن افزود: شرایط او در نظرسنجی ها به حدی نامطلوب است که ۶۲ درصد مردم تصور نمی کنند او بخواهد خود را برای دور دوم ریاست جمهوری نامزد کند و ۵۷ درصد فرانسویان نیز بر این اعتقادند که سارکوزی حتی در صورت نامزد شدن رای نخواهد آورد.

● سرنوشت بوش در انتظار مرکل و سارکوزی

نزدیک به دو سال از پایان ریاست جمهوری جورج بوش در آمریکا می گذرد، سرنوشت او و بدنامی هایی که وی در زمان ریاست جمهوری اش برای ایالات متحده به بار آورد، همچنان از یاد جهان نرفته است. تحلیل گران سرنوشت وی و جنایتکارانی نظیر وی را به عنوان هشداری برای رهبران جهان گوشزد می کنند و اظهار می دارند که بدنامی رهبرانی از این دست معیاری است برای سنجش دوران کاری رهبران بدنام جهان.

این روزها «نیکولای سارکوزی» نیز در وضعیتی مشابه با بوش به سرمی برد و نظرسنجی ها از کاهش روزانه محبوبیت وی در نزد افکار عمومی فرانسه خبر می دهند. نخستین دلیل کاهش محبوبیت سارکوزی این است که دولت وی در خلال بحران اقتصادی بیش از آنکه به داخل کشور خود توجه کنند، نگاهی فراملی و اروپایی داشته است.مردم فرانسه سارکوزی را سرزنش می کنند که چرا در طرح هایی نظیر تغییر در سن بازنشستگی و سیاست های صرفه جویی در بودجه از برلین تقلید می کند و به جای پرداختن به مشکلات کشور خود، نسبت به حکم قانونی قصاص «سکینه. الف» زن ایرانی که مرتکب زنای محصنه و قتل دلخراش همسرش شده است، جنجال به پا می کند.

در نهایت به نظر می رسد اگر سارکوزی نتواند به نیازهای داخلی مردم فرانسه توجه کافی داشته باشد، چه بسا آسیاب سیاست بچرخد و رهبری این کشور مهم اروپایی را به کسانی بسپارد که بتوانند توجه کافی به نیازهای مردمشان داشته باشند.

بابک اسماعیلی