تعریف ورزش جودو و معرفی مبتکر جودو

جودو از دو اصطلاح جو به معنی طبیعی و دو به معنای روش وراه ورسم می باشد برای جودو تعریفهای متفاوتی می توان نوشت که عبارتند از جودو یک ورزش مفرح , یک هنر , یک سرگرمی , یک فعالیت گروهی , یک برنامه مناسب و تعریفی از دفاع شخصی ویا مبارزه رزمی است در کل می توان گفت که جودو را ه زیستن است

جودو به چه معنی است؟

جودو از دو اصطلاح جو به معنی طبیعی و دو به معنای روش وراه ورسم می باشد برای جودو تعریفهای متفاوتی می توان نوشت که عبارتند از جودو یک ورزش مفرح ، یک هنر ، یک سرگرمی ، یک فعالیت گروهی ، یک برنامه مناسب و تعریفی از دفاع شخصی ویا مبارزه رزمی است در کل می توان گفت که جودو را ه زیستن است .

جودو از سیستم مبارزاتی دوره فئودالی کشور ژاپن به مردمان سرزمینهای دیگر نقاط جهان منتقل شده است .

جودو در سال ۱۸۸۲ میلادی توسط پروفسور جیگارو کانو پدید وبنیان نهاده شد است این ورزش بدیع و زیبا از مشتقات هنرهای قدیمی جوجیتسو نشات گرفته پروفسور کانو با درایت خود وبا تلاش پشت کار فراوان در زمینه مطالعه فرمهای قدیمی از روشهای مبارزات رزمی و انتخاب بهترین ودر عین حال موءثرترین تکنیکها توانست ورزش مدرن و تازه ای بنام جودو به جهانیان معرفی نماید.

جودو در سال ۱۹۶۴میلادی توسط جیگارو کانو به بازیهای المپیک راه یافت و امروزه میلیونها انسان به یادکیری این ورزش وهنر می پردازد . این افراد هر کدام به دلائلی به این ورزش روی آور ده اند عده ای برای شرکت در رقابتهای مختلف وبرخی برای تناسب اندام و افزایش اعتماد به نفس اما در کل بیشتر مردم جودو رابه خاطر مفرح و شاد انگیز بودن آن انتخاب نموده اند .

در میان تمام ورزشهای رزمی تنها جودو دارای مجمو عه ای از قوانین منظم و دقیق در مسابقات و مراقبتهای ایمنی می باشد برای کسانی که می خواهند مهار تهای خود را آزمایش کنند جودو فرصتهائی برای رقابت را در تمام سطوح در خود دارا می باشدو با تقسیم بندی اوزان در بین شرکت کنندگان اعم از زن یا مرد امکان رقابتهای سالم و به یادماندنی را بوجود آورده است .

جودو بهترین وسیله ای برای شناخت تمرینا ت ویژه پرتابی است . بهترین سن برای شروع جودو ۱۶سالگی است جودو دارای درجات مختلفی می باشد که با رنگ کمربند مشخص می شود دستیابی به هر کمربند آن مستلزم تمرینات خاص و ویژه ای می باشد و بدون کسب مهارت لازم از درجه ای به درجه بالاتر رفتن امکان پذیر نیست .

بطور کلی می توان جوجیتسو را مادر جودو نامید یا به عبارت کامل تر می توان گفت که جو جیتسو مادر تمام ورزشهای رزمیست ورزشهای جودو، آیکیدو، کاراته از مشتقات جوجیتسو می باشند که خود نیز در شرق رشد وپرورش یافته و به دیگر نقاط گسترش یافته ، تفاوت کلی جودو و جوجیتسو قدیم را در یک جمله بطور خلاصه می توان اینچنین ذکر کرد که عبارتست از : ترفیع یک هنر به اصل یا قاعده کلی . باید دانست که جوجیتسو راه دادن نیست بلکه راه دادن یکی از اصول آن است در جوجیتسو برای کسب پیروزی و غلبه بر حریف که در کل هدف نهایی است با ضربه زدن ، خفه کردن ، شکستن دست یا پا و یا فشار روی مفاصل و پرتاب کردن راه پیروزی را هموار می کردند ولی در جودو از فنون ضربه و

ناکار کردن صرفنظر شده ودر کل در جودو اصل راه دادن ویا به اصطلاح نجابت موثر است .

قبلا گفتیم و بیان نمودیم که جودو یعنی طبیعی و راهی که طبیعی است این نیز یکی از اصول مهم جودو است در جودو همیشه می بایست که حالت طبیعی و آرام و خونسرد داشت و از اتخاذ حالات مصنوعی و کنترل بیش از حد اعضا و اندامها پرهیز نمود. مستحکم کردن و فشار آوردن بر روی عضلات برای حفظ تعادل انسان را خیلی زود خسته و درمانده می سازد در حالیکه با حفظ خونسردی و عکس العمل سریع و با صرف کردن کمتر انرژی می توان تعادل خویش را بخوبی حفظ نمود. کسانی که می خواهند جودو را اصولی یاد بگیرند باید بدانند که فقط با رعایت اصول یاد شده می توان در جودو پیشرفت نمایند .

فرید پولادی