بکشید کنار, قویترین زنان ایران در راهند

گفت و گوی اختصاصی با رئیس قویترین زنان آسیا

وقتی مسابقات قوی ترین مردان ایران از تلویزیون سراسری پخش می شد، تماشاگران زیادی یافت که زنان نیز در بین آنها بودند. همان برنامه تلویزیونی را می گویم که مردان درشت اندام در آن با هم مسابقه می دادند؛ ماشین می کشیدند، وزنه های بیش از حد سنگین را در مسافتی حمل می کردند و بدنهایشان سه برابر بدن افراد عادی بود.

دنبال سوژه ای بودم که فهمیدم رئیس کمیته قوی ترین زنان آسیا یک زن ایرانی است. مگر می شود؟ ما که در ایران در این رشته فعالیتی نداریم ، اصلا خیلی ها نمی دانند که این رشته برای زنان نیز آزاد است. دوست داشتم بدانم که خودش نیز در این رشته فعالیت دارد؟

پیش فرضهایی که در ذهنم از رئیس کمیته قوی ترین زنان آسیا ساخته بودم، با شنیدن جیغهای دختر خردسالش از پای تلفن محو می شود. پس او می تواند اندامی همانند افراد عادی داشته باشد یا حداقل امیدوارم که اینگونه باشد وگرنه معلوم می شود این جیغها برای چیست! این زن خوش برخورد که رئیس کمیته آسیاست، نسترن فتح الهی متولد ۵۶ است و از سال ۸۴ به این سمت گمارده شده. فتح الهی آرزوهای بزرگی در سر دارد که برای گفتنشان سراز پا نمی شناسد و با تمام انرژی از آنها حرف می زند. حتی با توجه به شیطنتهای دخترکش که نمی گذارد، مادر تمرکز کافی داشته باشد. او از معدود زنانیست که در مسابقات آقایان نیز دستی بر آتش دارد و در مسابقات قوی ترین مردان جهان مسئول هماهنگی بازیها بوده است.

▪ نسترن فتح الهی کیست؟

ـ رئیس کمیته قوی ترین زنان آسیا، از آن کودکی رشته های مختلف ورزشی را پیگیری کرده ام البته نه به طور حرفه ای. چند سال مهماندار هواپیما بودم. در سال ۱۳۸۳ با امید امیری، رئیس انجمن قوی ترین مردان ایران و رئیس کنفدراسیون قوی ترین مردان آسیا ازدواج کردم.

▪ پس از این طریق این سمت به شما تعلق گرفت؟

ـ شاید. ولی من و امید مسابقات زیادی را برگزار کرده ایم و من همیشه مسئول هماهنگی مسابقات بودم که کار بسیار سختی است. طراح لباس مسابقات و طراح مراسم افتتاحیه و اختتامیه نیز بوده ام.

▪ یعنی پارتی بازی نبوده؟

ـ اصلا! من توانایی های خودم را نشان دادم، دیگر دلیلی بر پارتی بازی نیست. از سال ۸۴ که کنفدراسیون قوی ترین مردان راه اندازی شد، من هم این سمت را دریافت کردم. در ضمن من زبان های انگلیسی، عربی و فرانسوی هم بلد هستم که این مسئله به من خیلی کمک کرده. چون خودم علاقه داشتم، پیشنهاد دادم و آنها هم استقبال کردند.

▪ قبل از شما این کمیته فعال بوده؟

ـ خیر. من اولین کسی هستم که در این کمیته فعالیت دارم و می خواهم این رشته را در کشورهای خاورمیانه و ایران گسترش دهم که ابتدا تصمیم دارم در کشورهای قطر، کویت و امارات این کار را بکنم.

▪ دفتر کارتان کجاست؟

ـ در دوبی یک دفتر دارم.

▪ چندوقت یکبار به دفترتان سر می زنید؟

ـ هر ۲ماه یکبار.

▪ کم نیست؟

ـ چرا، ولی باید اول، کار را به طور حرفه ای در آسیا آغاز کنم تا بعد.

▪ چقدر حقوق از کنفدراسیون آسیایی دریافت می کنید؟

ـ هیچی. تمام هزینه ها را خودم می دهم.

▪ خودتان هم در این رشته فعالیت دارید؟

ـ خیر.

▪ برنامه تان برای راه اندازی این رشته در ایران چیست؟

ـ ببینید الان در ایران طوری شده که همه باشگاه زیاد می روند. من تصمیم دارم اگر بشود برای اولین بار یک فراخوانی بگذارم تا استقبال و تواناییهای بانوان را ببینم. مسابقه ای خواهیم گذاشت و اگر رکوردها خوب باشد، قوی ترین زنان کشورهای خارج را نیز به ایران خواهیم آورد تا با پوشش اسلامی مسابقاتی برگزار کنیم.

▪ این کار شدنی است؟

ـ من سعی دارم لباسی طراحی کنم که آنها اذیت نشوند. اگر هم نشد محیطی کاملا زنانه ایجاد خواهم کرد.

▪ این مسابقات برای افراد خاصی است؟

ـ چون شناخت درستی از این رشته در ایران وجود ندارد ابتدا افرادی را که به طور حرفه ای در باشگاههای بدنسازی فعالیت می کنند، انتخاب خواهیم کرد.

▪ بدنسازی برای این رشته کافیست؟

ـ اصلا، این رشته با بدنسازی خیلی فرق دارد اینکه یک نفر بخواهد یک ماشین بکشد، باید تکنیکها را بلد باشد و کسی که تنها بدنسازی کار کرده، نمی تواند این کار را انجام دهد.

▪ پس چرا از باشگاههای بدنسازی انتخاب می کنید؟

ـ چون چاره ای نداریم. ما باید افراد مستعد و علاقمند را پیدا کنیم و بعد به آنها آموزش دهیم تا بتوانیم مسابقات را برگزار کنیم. آنها باید تکنیک ها را یاد بگیرند. تمرینات با توجه به هرمسابقه تغییر خواهد کرد.

▪ مسابقات زنان هم مانند مردان است؟

ـ بله تا حدودی فقط وزنه ها کمی سبک ترند.

▪ یعنی زنان هم ماشین می کشند؟

ـ بله

▪ فکر می کنید استقبال چطور باشد؟

ـ نمی دانم ولی ناامید نیستم چون در مسابقات قویترین مردان که برگزار کردیم، استقبال بانوان را خوب دیدم و فکر می کنم فقط به دلیل عدم شناخت، این رشته ساکن است.

▪ تصمیم دارید کی این کار را انجام دهید؟

ـ در بعضی از مسابقات آمریکا از ما هم دعوت شد ولی ما هنوز نفر نداریم

اگر به من باشد، همین فردا ولی باید ابتدا شرایط را بسنجیم و زمینه را فراهم کنیم تا با مشکل روبرو نشویم. در مسابقات قوی ترین مردان، استانداردها اصلا رعایت نمی شود. من نمی خواهم برای بانوان هم به اینگونه باشد. باید اول اصولی و قانونمند شود. به همین دلیل فکر نمی کنم به این زودی ها اتفاق بیافتد.

▪ در کجای دنیا این رشته برای بانوان بیشتر دنبال می شود؟

ـ در آمریکا. در بعضی از مسابقات که من به عنوان هماهنگ کننده بودم، از ما هم دعوت شد تا به مسابقات برویم ولی ما هنوز نفر نداریم. من فعلا رابطه ها را حفظ می کنم تا در آینده کارمان راحتتر باشد.

▪ این ورزش در ایران زیر نظر کدام فدراسیون کار می کند؟

ـ هنوز فدراسیون نداریم البته برای آقایان انجمن داریم ولی برای خانمها کمیته ثبت نشده است.

▪ مجوز گرفتن کار سختی است. نه؟

ـ بله ولی سخت تر از آن شناسایی کشش در ایران و آموزش است. من تا پتانسیل را نبینم، این کار را نمی کنم. البته مسابقه داخلی حتما برگزار می شود تا بهترین نفرات انتخاب شوند. تصمیم دارم مسابقه ای در دوبی برگزار کنم تا بانوان ایرانی با پوشش اسلامی در آن شرکت کنند. البته فعلا فقط باید اطلاع رسانی کنیم.

▪ اگر پتانسیل خوبی ندید این کار را رها می کنید؟

ـ خیر، پتانسیل را می شود ایجاد کرد. من هم این کار را می کنم.

▪ حرف آخر؟

ـ امیدوارم این اتفاق زودتر بافتد والبته فدراسیون های دیگر مدعی این کار نشوند. همانطور که در آقایان فدراسیون پرورش اندام و بدنسازی مدعی هستند. دلم می خواهد دخترم راه من و پدرش را ادامه دهد و البته از همسرم هم به خاطر حمایتهایش تشکر می کنم.

فرشته موحد