خود را دست کم نگیرید

باید به این حقیقت ناراحت کننده اذعان کرد که درصد بالایی از ما این عادت منفی را داریم که خود را دست کم گرفته و وضع خود بیش از اندازه وخیم بدانیم. تصور می‌کنیم که مثلا «خوب نیستم» …

باید به این حقیقت ناراحت کننده اذعان کرد که درصد بالایی از ما این عادت منفی را داریم که خود را دست کم گرفته و وضع خود بیش از اندازه وخیم بدانیم. تصور می‌کنیم که مثلا «خوب نیستم» یا «هیچوقت هیچ کاری را درست انجام نمی‌دهم».

اشکال کار این است که اهمیتی به جنبه‌های خارق‌العاده و صفات مثبت خود نمی‌دهید و همیشه برای تأیید آن نکاتی که جستجو می‌کنید شواهدی می‌یابید. به عبارت دیگر، همه ما تمایل داریم که دلایل صحت فرضیات خود (حال هر چه که هست) را بیابیم، زیرا همواره می‌خواهیم خود را معتبر بدانیم. مثلاً اگر توجه کامل شما معطوف به ‌٢ کیلو اضافه وزن باشد که نمی‌توانید کم کنید، در واقع یادتان می‌رود که از نعمت سلامتی کامل خود تقدیر و تحسین کنید. اگر به خود بگویید «از اجتماع خانوادگی تنفر دارم» با روی دادن هر اتفاق خانوادگی به دنبال شاهدی بر نارضایتی خود خواهید بود.

پس، می‌بینید اگر به هر دلیلی خود را دست کم بگیرید، در هر صورت گواهی بر حقانیت خود خواهید یافت و سهم بسزایی در کاهش اعتماد به نفس و احساسات منفی خود ایفا می‌کنید. دست کم گرفتن به جای آنکه کاستی‌های شما را رفع کند، با بذل توجه و انرژی غیر ضروری نسبت به کارهای اشتباه، باعث تقویت آن‌ها می‌گردد.

مسلماً هر کسی در وجود خود جنبه‌هایی دارد که می‌تواند (و می‌خواهد) اصلاح نماید. مثلاً یکی از بی شمار کارهایی که می‌خواهیم انجام بدهیم، تقویت صبر در خودمان است. هرچه بیشتر خود را عفو نماییم و نسبت به خود صبورتر باشیم، آسان‌تر می‌توانیم در مسیر رشد و ترقی بمانیم و بیشتر امکان دارد نسبت به دیگران شکیبا باشیم.

آگاه باشید که برای اصلاح هر موردی، بدترین کار انتقاد و سرزنش خود است. به این روش ادامه دهید و سعی در اصلاح خود نمایید. ضعف‌های خود را بشناسید، هر کاری می‌توانید برای ایجاد یک تغییر در خود، انجام دهید ولی سخت نگیرید. خود را در مقابل دیگران و حتی در خلوت خود، دست کم نگیرید. هیچکس میل ندارد بشنود شما خود را دست کم می‌گیرید و امیدوارم درک کنید که این صفت تا چه حد مخرب است. پس بر آن غالب شوید! هیچیک از ما کامل نیست. اما دست کم گرفتن خود ، درمان این درد و واقعیت زندگی نیست.