سه شنبه, ۹ بهمن, ۱۴۰۳ / 28 January, 2025
شلیك بدون نشانه گیری
مهمترین نقش اجتماعی كه پرنسس دیانا، عروس سابق ملكه انگلیس، در عمر كوتاه خود برعهده گرفت كارزار گسترده علیه مین‌های ضدنفر بود. در حقیقت این نقش به لحاظ تاثیر بر افكار عمومی تا حدی بود كه سخنرانی او در كارزار ضد مین صلیب سرخ در آنگولا بشدت مورد حمله قدرتمندان انگلیسی قرار گرفت. ارل‌ها و وزیر دفاع وقت انگلیس دیانا را تفنگی كه بدون نشانه‌گیری شلیك می‌كند خواند كه در مورد مین‌های ضد شخصی هیچ اطلاعاتی ندارد. پیتر ویگر یك عضو كمیته دفاع وقت در انتقاد به او گفت حرف‌های دیانا با سیاست دولت هم‌خوانی ندارد، همه ما می‌دانیم كه مین و سایر سلاح‌ها خیلی مخرب و آسیب‌رسان هستند. مساله این است كه چطور مذاكره كنیم تا در آینده مورد استفاده قرار نگیرند. برادر دیانا در سخنرانی معروفی به مناسبت مرگ او در مورد كارزارهای دیانا علیه مین و ایدز و دفاع از قربانیان جذام و بی‌خانمان‌ها و سایر فعالیت‌های سال آخر زندگی‌اش، گفته بود دیانا در سال آخر زندگی‌اش نشان داد نیازی به سلطنت ندارد تا پیام جادویی خود را به مردم برساند. دیانا خودش یك بار به من گفت این درد درونی عمیق من است كه مرا به رانده‌ها و در حاشیه مانده‌های جامعه در جهان پیوند می‌دهد. این سخنرانی‌لرد آشكار قصد ایجاد تقارن بین قربانیان قدرت در جهان و قربانی قدرت در كاخ باكینگهام یعنی پرنسس دیانا را داشت. دیانا آخرین سال زندگی خود را فعالانه صرف كارزار منبع تولید و استفاده از مین‌های زمینی كرد. در ژانویه ۱۹۹۷ او برای پیشبرد این كارزار به آنگولا سفر كرد و برای این كه پیوند خود را با قربانیان نشان بدهد با لباس مخصوص به میدان‌های مینگذاری شده رفت و با قربانیان عكس گرفت. در ژوئن همان سال در كنفرانس مربوط به مین‌های زمینی در لندن شركت كرد و سپس به واشنگتن رفت تا در كارزار صلیب سرخ امریكا علیه مین‌های زمین شركت كند. آخرین سفر رسمی او بازدید از بوسنی در ۷ تا ۱۰ اوت سال ۱۹۹۷ برای حمایت از پروژه ضد مین‌های زمینی در تراونیك، سارایوو و زنژیكا بود. دیانا در اوت ۱۹۹۷ در یك حادثه رانندگی در پاریس جان داد. قرارداد بین‌المللی ضد مین در دسامبر ۱۹۹۷ در اتاوا تایید شد و در اول مارس ۱۹۹۹ رسمیت یافت.اما حالا بنابر گزارش دیده‌بان حقوق بشر پنتاگون برای اولین‌بار پس از تصویب این قرارداد بین‌المللی، تولید مین‌های ضد نفر را از سر گرفته است. در گزارش دیده‌بان حقوق بشر آمده است تا هم‌اكنون ۳\۱ میلیارد دلار برای تولید در سیستم مین ضد نفر سرمایه‌گذاری شده است. آخرین بار كه امریكا از مین‌های ضد نفر استفاده كرده بود در جنگ ۱۹۹۱ عراق بود. در آن موقع امریكا ۰۰۰\۱۰۰ مین ضد نفر را با هواپیما روی خاك عراق پخش كرده بود. در قرارداد ۱۹۹۷، ۱۴۵ كشور امضا دادند كه از تولید، صدور و انبار كردن مین‌های ضدنفر خودداری كنند اما سه كشور كلیدی امریكا، روسیه و چین قرارداد را امضا نكردند. با وجود این امریكا از سال ۱۹۹۷ تولید مین‌های ضد نفر را متوقف كرده بود. بنابر گزارش دیده‌بان حقوق بشر مین‌های ضدنفر هر هفته ۵۰۰ نفر را كه عمدتا غیرنظامیان هستند می‌كشد و معلول می‌كند.
دیانا زیر عكسی كه در سفر به لاهور گرفته، چنین نوشته است: ما در پاكستان، بودیم، در بیمارستان شوكت‌خان لاهور كه ویژه درمان سرطان است. یك كودك بیمار ناگهان توجه مرا به خود جلب كرد، او یك پسر كوچولوی جدی بود، چشمانش اندوهگین و پیكرش فرسوده بود و من فقط چشم به او بودم. نمی‌توانم بگویم چرا از مادرش خواهش كردم اجازه هست او را در آغوش بكشم. او لبخند زد و خوشحال شده بود. وقتی او بچه را به من می‌داد، ما به آرامی می‌خندیدیم آن وقت صدایی آهسته و نگران را شنیدم كه می‌گفت مرا مسخره نكنید. خدای من چطور می‌توانستیم او را مسخره كنیم، زبانم بند آمده بود. مادرش به او توضیح داد ما فقط داشتیم حرف می‌زدیم اما بچه نمی‌توانست ببیند، دیگر نمی‌توانست ببیند، او نابینا شده بود. یك تومور مغز او را از بین می‌برد من او را محكم در آغوش كشیدم، كودك اندكی بعد از این دیدار مرد من هرگز او را فراموش نمی‌كنم. بعد از تحریم عراق و جنگ‌های افغانستان و عراق این بخش خاورمیانه پر از كودكان سرطانی است اما قربانیان مین‌ها معمولا كودكانی هستند كه بیمار نیستند یا بهتر است بگوییم بستری نیستند و اسباب‌بازی آنها قطعاتی است كه از كشتار به جای می‌ماند یا كودكان و بزرگسالانی هستند كه در سرزمین‌های جنگ‌زده، غنی از مین و مواد آلوده و فقیر از نعمت‌های زندگی بی‌هرگونه حفاظی برهنه خود را به پیش می‌كشند. شاید دیانا آن كودك را مسخره نمی‌كرد و فقط می‌خواست برای رنج‌هایی كه قدرت در كاخ باكینگهام با قبولاندن یك هووی غیررسمی بر او تحمیل كرده بود تسكینی بجوید، اما قراردادهایی كه با بی‌قیدی زیر پا گذارده می‌شوند، قربانیان را به واقع مسخره گرفته است. وقتی دولت‌ها و دولتمردان با وقاحت عجیبی در دوربین‌ها نگاه كرده و از مردم، دموكراسی، عدالت و صلح صحبت می‌كنند، درحالی كه در همان دم دارند علیه انسانیت، آزادی، عدالت، صلح حقوق بشر توطئه می‌كنند، به آن كودك می‌خندند.
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست