هیچ چیز به اندازه مقایسه خود با دیگران خوشبختی و شادی‌مان را تباه نمی‌کند

هیچ چیز بیشتر از این خوشبختی و شادی من را تباه نمی‌کند که وقتی خودم را با کسی مقایسه می‌کنم اما چرا این کار را می‌کنم؟ این کار باعث می‌شود دیگر از آنچه هستم و آنچه دارم نتوانم …

هیچ چیز بیشتر از این خوشبختی و شادی من را تباه نمی‌کند که وقتی خودم را با کسی مقایسه می‌کنم اما چرا این کار را می‌کنم؟ این کار باعث می‌شود دیگر از آنچه هستم و آنچه دارم نتوانم لذت ببرم. همیشه کسی وجود دارد که شغلی بهتر، پول بیشتر، ماشین زیباتر، یا صورت جذاب‌تری داشته باشد. خیلی‌ها هم هستند که همه این‌ها را با هم دارند. شما هم عادت کرده‌اید مدام خودتان را با دیگران مقایسه کنید؟

ما همیشه ظاهر کار را می‌بینیم. تصورات ما همیشه براساس ظاهر بیرونی شکل می‌گیرد. اینجور مقایسه فقط باعث ناراحتی ما می‌شود.

راه‌های مختلفی وجود دارد که مقایسه کردن خودمان با دیگران باعث آسیب رساندن به ما می‌شوند و اگر ادامه پیدا کنند، آن وقت یک خلأ عمیق عاطفی در ما ایجاد می‌شود.

دزدیدن حس شادی:

از همان ثانیه اول حس رضایت و خرسندی از من گرفته می‌شود. شانس لذت بردن از آنچه که دارم و آنچه که تابه حال به دست آورده ام از من دزدیده می‌شود. در قلبم حس حسادت رشد می‌کند و دوست دارم چیزی را داشته باشم که آن فرد دارد. کم کم مرغ همسایه برایم غاز می‌شود.

ایجاد حس بی‌کفایتی:

وقتی خودم را با کسانی که موفق‌تر از من هستند مقایسه می‌کنم، هیچکدام از تلاش‌های خودم دیگر به چشم نمی‌آیند. البته واقعیت این است که من هیچ درک عمیقی نسبت به موقعیت آن‌ها ندارم. نمی‌دانم که چطور به چنین موقعیتی رسیده‌اند و فکر می‌کنم چون باهوش‌تر و عاقل‌تر از من بوده‌اند، موفق‌تر از من شده‌اند.

ایجاد حس ناامنی:

مقایسه کردن خودم با این وضعیت، حس اعتماد به نفس من را خراب می‌کند. همه چیز خودم دیگر برایم زیر سوال می‌رود. نگران این می‌شوم که دیگران چه فکری درمورد من می‌کنند. گاهی فکر می‌کنم که دیگران از من سوء استفاده می‌کنند.

اگر اجازه بدهم این احساس نارضایتی، بی کفایتی و ناامنی همه من را فرا می‌گیرد. گودال عمیقی می‌شود که همه انگیزه و لذت من را در خود دفن می‌کند.