لوبیا سبز، خون ساز است

لوبیا سبز بومی کشور پرو است که بعدها به جنوب مرکزی آمریکا و اروپا آورده شد. امروزه آمریکا، چین، ژاپن، اسپانیا، ایتالیا و فرانسه بزرگ ترین تولیدکنندگان این گیاه در جهان به حساب …

لوبیا سبز بومی کشور پرو است که بعدها به جنوب مرکزی آمریکا و اروپا آورده شد. امروزه آمریکا، چین، ژاپن، اسپانیا، ایتالیا و فرانسه بزرگ ترین تولیدکنندگان این گیاه در جهان به حساب می آیند. در مقایسه با لوبیای خشک، لوبیا سبز دارای پروتئین کمتر و فیبر و ماده مغذی بیشتری است.

پخت طولانی مدت باعث کاهش میزان ویتامین C در آن می شود اما میزان ویتامین A در آن تغییری نمی کند. برای حفظ ویتامین C لوبیا سبز به مدت کوتاه آن را بخارپز کنید.

- کمبود آهن را در افرادی که از کم خونی رنج می برند، جبران می کند.

-ویتامین K موجود در آن نقش مهمی در سلامت استخوان ها ایفا می کند و مانع بروز پوکی استخوان می شود.

- این گیاه ادرارآور است و بدن را سم زدایی می کند.

- برای درمان اگزما، از لوبیای آسیاب شده به صورت موضعی استفاده کنید تا خارش و خشکی پوست از بین برود.

- آنتی اکسیدان موجود در آن مانع اکسیده شدن کلسترول می شود و در نتیجه از ایجاد بیماری های قلبی عروقی جلوگیری می کند.

- باعث کاهش فشار خون می شود.

- فیبر موجود در آن، مواد سرطان زا را از سلول های روده دفع می کند.

- خاصیت ضدالتهابی آن در مقابله با بیماری های التهابی مانند آرتروز و آسم موثر است.

- لوبیای سبز انرژی زا ست.

- به علت دارا بودن کالری کم، برای افرادی که قصد کاهش وزن دارند، مفید است.

- مصرف آن در دوران شیردهی توصیه می شود.

- نفخ معده را از بین می برد و اشتهاآور است.

- شدت بیماری آسم را کاهش می دهد.

- برای بیماران دیابتی مفید است.

- از یبوست پیشگیری می کند.

- مصرف منظم آن سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند.