تحکیم قدرت ملی با وحدت

دولت یونان در اجرای سیاست ریاضت اقتصادی اش ناتوان و درمانده شده است, چراکه مردم اعتمادی به دولت ندارند و حس همدلی بین مردم کمرنگ گشته است

دولت یونان در اجرای سیاست ریاضت اقتصادی‌اش ناتوان و درمانده شده است، چراکه مردم اعتمادی به دولت ندارند و حس همدلی بین مردم کمرنگ گشته است. برای همین هر اقدامی که دولت برای بهبود وضعیت اقتصادی یونان انجام می‌دهد، با شکست مواجه می‌شود چون بین گروه‌های مختلف مردم و همچنین دولتمردان اتحاد و رویکرد منسجمی وجود ندارد.

سال‌ها قبل (‌در سال‌های ابتدایی روی کار آمدن ولادیمیر پوتین به عنوان رئیس‌جمهور) کشور روسیه نیز که درگیر مشکلات اقتصادی و معضلات و دغدغه‌های امنیتی بود، بیشتر از نبودن همگرایی ملی رنج می‌برد که به باور ناظران ناشی از صدمه دیدن غرور و هویت ملی روس‌ها بود، چراکه شوروی سابق فروپاشیده بود و غرب نیز رفتاری تحقیرآمیز با ابرقدرت سابق داشت. همه این عوامل در کنار مشکلات اقتصادی شدید باعث شد تا غرور ملی مردم روسیه لطمه دیده و دیگر خبری از اتحاد بین آنان نباشد.

در چنین شرایطی پوتین قبل از هر چیز با بهبود نسبی اوضاع اقتصادی، به ترمیم روحیه باخته شده مردم کشورش پرداخت تا دل‌های آنان را برای ادامه طرحی که برای سرزمین تزارها در سر داشت، با خود همراه کند.

نمونه‌های زیادی در سراسر تاریخ وجود دارد که نشان می‌دهد هرگاه بین ملت و دولت اتحاد و اعتماد نبوده، کار برای آن کشور سخت شده و در عین حال چشم طمع خارجی‌ها را نیز به سرزمینشان دوخته است. امیرالمومنین علی(ع)‌ در همین باره در نهج‌البلاغه می‌فرمایند: «والزموا السواد الاعظم فان یدالله علی‌الجماعه فان الشاذ من‌الناس للشیطان کما ان الشاذ من الغنم للذئب الا من دعا الی هذا الشعار فاقتلوه ولو کان تحت عمامتی هذه»؛ «همراه جماعت باشید که خدا بالای سر جماعت است و از افتراق و جدایی بپرهیزید برای این که هر گوسفندی که از گله جدا شود طعمه گرگ می‌شود. کسی هم که از جماعت و از سواد اعظم جدا بشود نصیب شیطان می‌شود.» وحدت، شاخص‌های متعدد دارد و در سطوح مختلف قابل تحقق است. یک سطح حاکمیت و سطح دیگر ملت و سومین سطح وحدت بین ملت و حاکمیت است. آنچه در این نوشتار بیشتر مورد اشاره قرار دارد، تاثیر وحدت و همگرایی ملی بر قدرت ملی و نگرش کشورهای بیگانه است.

همیشه دشمنانی برای کشورها کمین کرده‌اند و کشور ما ایران نیز هیچ‌گاه از وسوسه دشمن در امان نبوده است. این دشمنان همواره به جاسوسی درباره توان، همگرایی یا واگرایی مادی و معنوی کشور ما پرداخته‌اند و در طول سال‌های پس از پیروزی انقلاب نیز به دفعات مترصد بهره‌برداری از زمان‌هایی بوده‌اند که این مولفه در کشورمان به‌زعم آنان کمرنگ شده است. به همین خاطر همواره به استفاده از یکی از مهم‌ترین ابزارهایشان مشغول بوده‌اند که همان ضربه زدن به اسلام و انقلاب اسلامی ایران با ایجاد اختلاف قومی و مذهبی است.

● تلاش برای تفرقه مذهبی

در طول سالیان گذشته دشمنان اسلام و انقلاب، در مقاطع مختلف با مطالعه و بررسی و آگاهی یافتن از اختلافات فرق اسلامی، چاره را در این دیدند که با ایجاد اختلاف و تفرقه بین پیروان مذهب تشیع و تسنن، قدرت عظیم اسلام را تضعیف کرده و بتوانند به اهداف اسلام‌ستیزانه و پلید خود علیه ایران دست یابند. به همین دلیل است کشورهای غربی به دفعات فقط به موارد اختلاف مذاهب اسلامی دامن زده و از پرداختن به نقاط اشتراک آنها ـ که اصول بسیار مهمی است ـ پرهیز کردند تا به خیال خام خود، از مساله شیعه و سنی به عنوان یکی از اهرم‌های تفرقه‌افکنی، استفاده ‌کنند.

رهبر معظم انقلاب حضرت آیت‌الله خامنه‌ای نیز مکررا به مساله وحدت شیعه و سنی و جلوگیری از اختلافات مذهبی اشاره فرموده‌اند. با وجود این غرب هرچند که در طول این مدت، تنها یافته‌اش همگرایی جامعه ایرانی بود، اما هرگز استفاده از این ترفند را محدود نکرد. البته برای مقطعی کوتاه پس از حوادث سال‌های ۸۸ این گمان به ذهن دشمنان ایران اسلامی خطور کرد که انسجام ملی بین مردم ایران از بین رفته است. به همین خاطر گفته می‌شود یکی از مهم‌ترین دلایلی که باعث شد کشورهای غربی علیه فعالیت‌های هسته‌ای ایران رویکردی تهاجمی‌تر اتخاذ کنند و به تشدید تحریم‌ها علیه کشورمان بپردازند،‌ همین دریافت آنان بود.

ایران همواره و در طول سال‌های گذشته با مشکلات فشار خارجی و خواسته‌های غیرقابل‌قبول برخی از قدرت‌های بزرگ ازجمله آمریکا و برخی کشورهای اروپایی مواجه بوده اما مجموع عملکرد و نحوه برخورد آن با این مسائل به‌گونه‌ای بوده است که این مشکلات و فشارها قابل کنترل بود و قابل تحمل جلوه می‌کرد، چراکه اتحاد ملی بین مردم بسیار زیاد بود و این روحیه نیز از روزهای دفاع مقدس به یادگار مانده بود. در حال حاضر نیز به نظر می‌رسد غرب درگیر چنین برداشتی است، چراکه در زمینه‌های زیادی به مواجهه با ایران پرداخته است. مباحثی که در زمینه حقوق بشر مطرح می‌کنند، تلاش برای معرفی برنامه‌های هسته‌ای ایران به عنوان یک تهدید جدی و خطرناک برای صلح و امنیت جهانی و فشار آوردن بر ایران با طرح ادعاهایی در زمینه تروریسم از جمله مواردی‌ است که کشورهای غربی به استناد آنها قصد دارند اهداف خود را با سوءاستفاده از همین موضوع یعنی نبود وحدت ملی ـ‌که البته توهمی بیش نیست ـ پیگیری کنند.

البته این شرایط،‌ اتفاقات تازه‌ای نیست و ایران در گذشته نیز با مواردی مشابه مواجه بوده است. همان‌طور که از آن مقاطع با همدلی مسوولان و مردم به سلامت عبور کرده است در چنین شرایطی نیز می‌تواند با به کار گرفتن خرد جمعی و تقویت وحدت داخلی موج جدید طرح‌های خصمانه بین‌المللی و استکبار جهانی و ارتجاع منطقه را توسط مسوولان سیاست خارجی و امنیتی خنثی کند.

مریم جمشیدی