عید فطر

مهربان پروردگار! به پاسداشت مهرورزی تو، روزه گرفتیم و اكنون به نماز فطرت، پاك میرویم و در آبی رحمتت روح و جان می شوییم و تن پوش آمرزش بر تن می نماییم. در این لحظه های سبز استجابت، …

مهربان پروردگار! به پاسداشت مهرورزی تو، روزه گرفتیم و اكنون به نماز فطرت، پاك میرویم و در آبی رحمتت روح و جان می شوییم و تن پوش آمرزش بر تن می نماییم. در این لحظه های سبز استجابت، شاخه های نخل آرزو را در دست می گیریم و ظهور موعود آخرین را از تو میخواهیم.

عید سعید فطر، عید آسودگی از آتش غفلت و رهیدگی از زنجیر نفس، بر میهمانان حضرت حق مبارك باد.

مسلمانان روزه دار كه ماه رمضان را به روزه داری به پا داشته و از خوردن و آشامیدن و بسیاری از كارهای مباح دیگر امتناع ورزیده اند، اكنون پس از گذشت ماه رمضان در نخستین روز ماه شوال اجر و پاداش خود را از خداوند می ‏طلبند، اجر و پاداشی كه خود خداوند به آنان وعده داده است.

امیرالمؤمنین، حضرت علی (علیه السلام) در یكی از اعیاد فطر خطبه ای خوانده‏ اند و در آن مؤمنان را بشارت و مبطلان را بیم داده ‏اند كه:

ای مردم! این روز شما روزی است كه نیكوكاران در آن پاداش می ‏گیرند و زیانكاران و تبهكاران در آن مأیوس و ناامید می ‏گردند و این شباهتی زیاد به روز قیامتتان دارد، پس با خارج شدن از منازل و رهسپار جایگاه نماز عید شدن، به یاد آورید خروجتان از قبرها و رفتنتان را به سوی پروردگار، و با ایستادن در جایگاه نماز به یاد آورید ایستادن در برابر پروردگارتان را و با بازگشت ‏به سوی منازل خود، متذكر شوید بازگشتتان را به سوی منازلتان در بهشت‏ برین، ای بندگان خدا، كمترین چیزی كه به زنان و مردان روزه ‏دار داده می‏شود این است كه فرشته ‏ای در آخرین روز ماه رمضان به آنان ندا میدهند و میگویند:

«هان! بشارتتان باد، ای بندگان خدا كه گناهان گذشته‏ تان آمرزیده شد، پس به فكر آینده خویش باشید كه چگونه بقیه ایام را بگذرانید.»

عارف وارسته ملكی تبریزی درباره عید فطر آورده است: «عید فطر روزی است كه خداوند آن را از میان دیگر روزها بر گزیده است و ویژه هدیه بخشیدن و جایزه دادن به بندگان خویش ساخته و آنان را اجازه داده است تا در این روز نزد حضرت او گرد آیند و بر خوان كرم او بنشینند و ادب بندگی بجای آرند، چشم امید به درگاه او دوزند و از خطاهای خویش پوزش خواهند، نیازهای خویش به نزد او آرند و آرزوهای خویش از او خواهند و نیز آنان را وعده و مژده داده است كه هر نیازی به او آرند، برآوره و بیش از آنچه چشم دارند به آنان ببخشند و از مهربانی و بنده‏ نوازی، بخشایش و كارسازی در حق آنان روا دارد كه گمان نیز نمی‏برند.»

روز اول ماه شوال را بدین سبب عید فطر خوانده ‏اند كه در این روز، امر امساك و صوم از خوردن و آشامیدن برداشته شده و رخصت داده شد كه مؤمنان در روز افطار كنند و روزه خود را بشكنند. ابتدای خوردن و آشامیدن را افطار می ‏نامند و از این رو است كه پس از اتمام روز و هنگامی كه مغرب شرعی در روزهای ماه رمضان، شروع می‏شود، انسان افطار می كند یعنی اجازه خوردن پس از امساك از خوردن به او داده می ‏شود.