سیامک انصاری، یک کودک چهل و چند ساله

تماشا: سیامک انصاری که انگار نمی خواهد دست از سر قهوه تلخ – یا شاید برعکس – بردارد، در آخرین گفت و گویش با مجله فیلم (ویژه پاییز) که بخشی از پرونده ای درباره اوست، حرف های بامزه ای …

تماشا: سیامک انصاری که انگار نمی خواهد دست از سر قهوه تلخ – یا شاید برعکس – بردارد، در آخرین گفت و گویش با مجله فیلم (ویژه پاییز) که بخشی از پرونده ای درباره اوست، حرف های بامزه ای زده و البته دیگران هم حرف های بامزه ای درباره او زده اند. اول گل حرف های او را بخوانید و بعد گل حرف های بقیه را.

هیچ وقت احساس نکرده ام که بازیگری شغل اصلی ام است. همیشه نگام این بوده که بازیگری تفریح من است، نه حرفه ام.

خیلی ها می گویند جلوی دوربین چقدر راحت هستی. در حالی که من اصلا راحت نیستم و خیلی هم اضطراب دارم.

سینما اصلا دغدغه من نیست. ببخشید ولی من سینما را اصلا دوست ندارم.

روزهای اول قهوه تلخ این احتمال بود که از زور خنده بروم و بگویم نمی توانم ادامه بدهم. جلوی جواد عزتی و هادی کاظمی نمی شود بازی کرد.

در این سال ها یکی دو نفر بوده اند که خیلی چیزها از آنها یاد گرفته ام و مدیون شان هستم. اول زنده یاد رسول ملاقلی پور و بعد خانم مرضیه برومند.

جاهایی که کمبود انرژی پیدا می کنم مهران می گوید:

«سیامک این می ماند».

یعنی این اتفاق ها و خستگی ها می گذرد اما این تصویر می ماند. این جمله برایم خیلی تاثیرگذار است.

دیگران گفتند:

مهران مدیری:

سیامک انصاری، بهترین می ماند به شرط آنکه حوصله اش را بیشتر کند فروتنی پیشه کند و به آرامش درونی برسد.

رامبد جوان:

باهوش و با استعداد و با انگیزه است. جسور است. از فضایی می آید که تعداد کمی از ما در آن فضا بزرگ شده ایم.

حامد بهداد:

خصوصی ترین و قشنگ ترین خاطرات من زمانی است که با او آواز می خوانم. او پیانو می زند و من می خوانم.

علیرضا عصار:

هر دو عاشق آلن پارسونز کمل، سوپر ترمپ، بی جیز و... هستیم. اما اگر بخواهیم کنار هم بنشینیم و موسیقی ایرانی گوش دهیم داستان می شود.

حمید نعمت الله:

به قول هاکس، دوربین بعضی ها را دوست دارد و بعضی ها را دوست ندارد. اگر بخواهیم به شیوه هاکس بگوییم: دوربین سیامک انصاری را دوست دارد.

رضا حداد:

سیامک عزیز ما رانندگی بلد نیست. من و او همیشه سر این نابلدی دعوا داشته ایم. اصلا نمی دونم گواهینامه داره یا نه! واقعا رانندگی اش غیرقابل تحمل است، اما هیچ وقت قبول نمی کنه.

امیرمهدی ژوله:

سیامک انصاری کمدین که هیچ، بازیگر که هیچ، یک جاه طلب هم نیست. یک کودک چهل و چند ساله استکه دارد حال می کند. در همه این سال ها که ما دوستانش برای او آرزوی موفقیت های بیشتر می کردیم، او داشت با گوشی موبایلش جوک رد و بدل می کرد، با آی پادش «انگری برد» بازی می کرد، در جمع دوستانش خوش می گذراند و به ریش همه ما جاه طلبان شهرت طلب پرآرزو می خندید.

مهناز افشار:

با سیامک انصاری در فیلم «دعوت» ابراهیم حاتمی کیا همبازی بودیم. بعدها بیشتر در وجود و شخصیتش، حجمی از متانت و مهربانی را دیدم. در حدی که به خودم اجازه دادم او را «یاور همیشه مومن» خطاب کنم.