مقدار غذا

مقدار مصرف غذای روزانه بر مبنای عادت است. شخص تندرست باید آن قدر بخورد که احساس سنگینی نکرده و شکمش نفخ نکند.

مقدار مصرف غذای روزانه بر مبنای عادت است. شخص تندرست باید آن قدر بخورد که احساس سنگینی نکرده و شکمش نفخ نکند. غذا در گلویش نماند و حالت تهوع و استفراغ پیدا نکند و بی خوابی بر او غلبه نکند. هر غذایی که طعمش دیر احساس شود و هر غذایی که نبض را تند و نفس را کوتاه کند، آن غذا از حد اعتدال بیشتر مصرف شده است. اگر کسی بر اثر خوردن غذایی مزاجش بیشتر به سردی یا به گرمی گراید، باید در مصرف آن تأمل کند. کسی که غذایش در یک وعده هضم نمی شود باید به تدریج غذا بخورد و از آن بکاهد.

غذای سودامزاجان باید اندکی خنک و کمتر گرم باشد و غذای صفراوی مزاجان باید رطوبتی و خنک کننده باشد. کسی که خونش گرم است به غذاهای سرد و کم انرژی و کسی که خونش بلغمی است باید خوراکش اندک و کمی گرم و سبک باشد.