خشونت علیه زنان

خشونت علیه زنان نوعی بیماری همه گیر جهانی است که در سکوت پیشروی می کند و همه ملیت ها کم و بیش به آن مبتلا هستند زنان همچنان با این زشت ترین نماد تبعیض و نابرابری در حقوق و در زندگی روزمره خود در سرتاسر جهان روبه رو هستند

زن جوانی که از سوءظن همسرش به ستوه آمده بود با ریختن بنزین بر روی خود اقدام به خودسوزی کرد. مردی به خاطر سوءظن، همسرش را با ضربات چاقو به قتل رساند.

مردی خشمگین در مقابل دیدگان وحشت‌زده دخترش، همسرش را به قتل رساند.

و...

خشونت علیه زنان نوعی بیماری همه‌گیر جهانی است که در سکوت پیشروی می‌کند و همه ملیت‌ها کم و بیش به آن مبتلا هستند. زنان همچنان با این زشت‌ترین نماد تبعیض و نابرابری در حقوق و در زندگی روزمره خود در سرتاسر جهان روبه‌رو هستند.خشونت علیه زنان هر گونه عمل خشن مبتنی بر جنسیت است که موجب آزار یا صدمه جسمی، جنسی یا روانی گردد.خشونت علیه زنان به چند شکل دیده می‌شود .

۱) خشونت فیزیکی، جسمی و جنسی که در خانواده رخ می‌دهد. مانند زدن و سوءاستفاده جنسی

۲) خشونتی که توسط دولت‌ها رخ می‌دهد: مانند وضع قوانینی که موجب خشم می‌شود مثل اجبار به عقیم کردن- اجبار به سقط و

۳) خشونتی که در اجتماع رخ می‌دهد: مانند آزار و اذیت جنسی- مزاحمت‌هایی در محیط کار و

۴) خشونت فرهنگی؛گاهی آداب و رسوم فرهنگی نوعی از خشونت را به زن اعمال می‌کند. این فرهنگ شامل آداب و رسوم خاصی است که در برخی مناطق وجود دارد. مانند محدودیتی که برای زنان بیوه وجود دارد.

● عواقب غیرکشنده خشونت عبارتند از:

▪ عوارض روانی: اضطراب، افسردگی، ترس، کاهش اعتماد به نفس، مشکلات جنسی، وسواس، اختلال خوردن، اختلال خواب، سرزنش خود و اختلال در ایجاد ارتباط.افسردگی در ۲ ماه اول پس از خشونت رایج است و اضطراب در یک سال اول.

▪ عوارض فیزیکی: شکستگی، آسیب به اندام‌های داخلی، بیماری‌های التهابی، عفونت، آسم و سردرد.خودکشی- دیگر کشی و ایدز از عواقب کشنده خشونت به شمار می‌آید.خشونت علیه زنان علاوه بر ایجاد مشکلات فردی مشکلات اجتماعی بسیاری به همراه دارد.خشونت پنهان آثار خشونت فیزیکی (معمولاً) قابل مشاهده است اما در مقابل، خشونت‌هایی وجود دارد که آثار مخرب آنها به چشم نمی‌آید اما تحملشان بسیار دشوار است.

مانند دروغ گفتن، نفقه ندادن، به خواسته‌های زن بی‌توجه بودن، چشم‌چرانی، تعدد زوجات، انتقاد کردن به طور مداوم، جدا کردن زن از کودکانش، دوستان و فامیل، پرخاش کردن، وادار کردن زن به ترک خانه، تهمت زدن، وادار کردن زن به پوشش خاص بدون میل خود.علل پنهان ماندن خشونت با وجود گستردگی خشونت علیه زنان و تبعات زیان‌بار ناشی از آن، پنهان نگه داشتن اعمال خشونت و پرهیز زنان از واکنش فعال نسبت به آن، یکی از مشخصات خشونت علیه زنان در تمام جوامع است.

در فرهنگ سنتی، زنان ایرانی تا به اصطلاح کارد به استخوانشان نرسد لب به اعتراض باز نمی‌کنند.

در نظام فکری مردسالار، اشکالی از خشونت مردان در خانواده طبیعی محسوب می‌شود و به زنان می‌قبولانند که زن با لباس سفید به خانه بخت می‌رود و با کفن سفید از آن بیرون می‌آید.

طبق آمار کمتر از ۳۵ درصد خشونت‌های خانگی به پلیس گزارش می‌شود.در یک تحقیق ۳ ماهه از ۱۸۰ مورد شکایت خشونت خانگی ۱۲۸ مورد حاضر به پیگرد قانونی مجرم نشده‌اند.

گاه به هنگام ضرب و جرح بین زن و شوهر معمولاً لحن قاضی حالت نصیحت به خود می‌گیرد و همه تلاش می‌کنند زن رضایت دهد و از شکایت خود صرف‌نظر نماید.در بسیاری از فرهنگ‌ها نه تنها خشونت خانگی تأیید می‌شود بلکه پنهان کاری زن از طرف جامعه مورد ستایش قرار می‌گیرد.

علت دیگر پنهان نگه‌داشتن خشونت خانگی این است که قانونی به نام خشونت خانگی وجود ندارد، نه قانونی برای تعیین مجازات و نه قانونی برای نحوه رسیدگی به جرم. نگاهی به آمار خشونت علیه زنان در جهان نشان می‌دهد که در نقاط مختلف دنیا بین ۱۶ تا ۲۵ درصد از زنان با خشونت‌های جسمی توسط شرکای زندگیشان در رنج بوده و حداقل یک زن از هر پنج زن در زندگی خود مورد تجاوز یا در معرض آن قرار گرفته است.بانک جهانی در سال ۱۹۹۳ اعلام کرد که تجاوز و خشونت خانگی موجب از دست رفتن ۵درصد(۵/۲ سال) از سال‌های زندگی در زنان ۴۲-۱۵ ساله می‌شود.۳۰-۲۵ درصد زنان آمریکایی مورد آ‌زار جسمی شوهران خود قرار می‌گیرند.۲۵-۱۵ درصد این زنان حتی در هنگام بارداری نیز مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند.۴۱ درصد زنان هند بر اثر آزار جسمی شوهران خود دست به خودکشی می‌زنند.۶۲ درصد از مقتولان زن در سال ۱۹۸۷ میلادی در کانادا توسط شوهران خود کشته شده‌اند.

در آمریکا هر هجده دقیقه یک زن مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد به طوری که علت مراجعه ۲۲ تا ۳۵ درصد زنان به بخش‌های اورژانس بیمارستان‌ها خشونت خانگی است.بدیهی است برای داشتن جامعه‌ای سالم و افرادی متعادل در جامعه نمی‌توان نسبت به روابط خشونت‌آمیز درون خانواده سرپوش نهاد.سازمان دفاع از قربانیان خشونت، امسال مراسم روز جهانی امحاء خشونت علیه زنان را در مریوان از استان کردستان برگزار خواهد کرد.

کارشناسان مسائل اجتماعی معتقدند که عدم آگاهی زنان از حقوق خود، احساس بیش از حد زنان نسبت به دوام خانواده و به خصوص فرزندان خود، ‌کمبود احساس مسئولیت مردان و عدم ابراز اعلام خشونت از طرف زنان به دلایل فرهنگی از دلایل اصلی خشونت علیه زنان در استان کردستان و سایر استان‌ها می‌باشد.مراسم روز جهانی خشونت علیه زنان در قالب دو کارگاه آموزش مهارتهای زندگی و ارتباط بدون خشونت با هدف توانمندسازی زنان برگزار می‌گردد.سازمان دفاع از قربانیان خشونت ضمن اعلام انزجار خود از پدیده همسر آزاری راهکارهای ذیل را با آرزوی محو خشونت علیه زنان ارائه می‌دهد

۱) آموزش:

افزایش آگاهی زنان سهم بسیاری در کاهش خشونت‌های خانگی دارد. از آنجایی که غالباً زنان به علت عدم شناخت کافی از حقوق خود عدم تسلط به مهارت‌های ارتباطی، مهارت‌های حل مسئله و مهارت‌های زندگی خشونت‌پذیر می‌شوند لذا آموزش زنان در این ابعاد بسیار مهم تلقی می‌گردد. حقوقدانان معتقدند عمده‌ترین علت خشونت علیه زنان عدم آگاهی از حقوق زنان می‌باشد. در عین حال روانشناسان معتقدند مهمترین علت، عدم آموزش قبل از ازدواج و یادگیری مهارت‌های ارتباطی می‌باشد. لذا روانشناسان ضمن اهمیت دادن به آموزش، معتقدند مردان آزارگر و زنان آزاردیده هر دو به درمان نیاز دارند

۲) تغییر الگوهای قانونی

۳) بسترسازی فرهنگی:

برای دفاع از زن لازم نیست با مرد برخورد قانونی شود بلکه باید زمینه فرهنگی را تغییر دهیم.

۴) تأسیس ارگان‌های مشورتی و حمایتی برای حمایت از زنان و کودکان به شکل یک نهاد با ساختار مشخص

۵) مداخلات قضایی و انتظامی در موارد همسرآزاری.

۶) آگاهی زنان از وجود مراکز حمایت کننده.

نگارش یافته توسط محمود قوچانی