محمدرضا حسینیان از اول مجری خوبی بودم

برای محمدرضا حسینیان مهارت های خوش بیانی یکی از رازهای موفقیت بوده ولی این مجری خوش برخورد معتقد است فقط مجریان و گویندگان نیستند که به کلام شیوا نیاز دارند, هرکسی در هر شغل و حرفه ای که باشد اگر فوت و فن خوش بیانی را بداند در کارش موفق تر خواهد بود

۳ دوره مجری برتر شبکه ۳ شدن، یک دوره مجری برتر نسل جوان شدن و دو دوره گوینده برتر بودن فقط بخش کوچکی از موفقیت‌های حرفه‌ای محمدرضا حسینیان در عرصه اجراست و اگر به اینها رتبه‌های برتر در مسابقات شعر دانشجویی را که در همان دوران به دست آورده اضافه کنیم، روشن می‌شود که این همه تسلط بر فن سخنوری اتفاقی نیست و پشتوانه محکمی دارد. برای محمدرضا حسینیان مهارت‌های خوش‌بیانی یکی از رازهای موفقیت بوده ولی این مجری خوش‌برخورد و همیشه خندان صدا و سیما معتقد است فقط مجریان و گویندگان نیستند که به کلام شیوا نیاز دارند، هرکسی در هر شغل و حرفه‌ای که باشد اگر فوت و فن خوش‌بیانی را بداند در کارش موفق‌تر خواهد بود.

● مثلث خوش‌زبانی

نکته بسیار مهم این است که جاودانه‌ترین نسخه‌ای که می‌شود برای خوش‌زبانی بیان کرد ما در ادبیات‌مان داریم. سه بیت شعر در ادبیات فارسی هست که رازهای خوش‌کلام بودن را نشان می‌دهد؛ یکی کم گوی و گزیده گوی چون در / تا ز اندک تو جهان شود پر، دومی سخن کز دل برآید / لاجرم بر دل نشیند و سومی هم هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد. اگر کسی همین سه بیت را الگوی حرف زدن خود قرار دهد، حتما خوش‌بیان می‌شود. در حقیقت شیرین‌بیانی یک مثلث کلیدی دارد. اگر سخنی نغز باشد، از دل برآید و متناسب با زمان و فضایی که در آن قرار داریم گفته شود حتما زیبا و دلنشین خواهد بود. بزرگ‌ترین مشکل ما در زیبا حرف زدن این است که ادبیات کلامی‌مان انواع مختلفی ندارد. زمانی در صحبت کردن موفق خواهیم بود که درک کنیم در هر شرایطی، از چه کلامی استفاده کنیم. گاهی کسانی را می‌بینیم که فرقی نمی‌کند با چه کسی صحبت کنند. اگر بخواهند با پدر و مادرشان صحبت کنند با همان لحنی حرف می‌زنند که در دانشگاه با استادشان. همان لحن را در یک مصاحبه کاری هم دارند. این اشتباه است. هر مکالمه‌ای سبک و لحن خاصی می‌طلبد. وقتی این نکات را بلد باشیم، کلام ابزاری برای معرفی ما می‌شود. یادمان باشد همانقدر که خوب حرف زدن در موفقیت ما تاثیرگذار است، هر کلام اشتباه هم می‌تواند تصویر بدی از ما بسازد. امیرالمومنین (ع) فرموده‌اند: «کلام چون تیر است. وقتی رها شود دیگر برنمی‌گردد.»

● در معرض خطر قرار بگیرید

اگر کسی فکر می‌کند توانایی خوب حرف زدن ندارد، باید این شجاعت را داشته باشد که خودش را در معرض خطر قرار دهد. یعنی فضای گفت‌وگو ایجاد کند. همان‌طور که گفتم خوش‌بیان شدن با تمرین به دست می‌آید. البته این تمرین نباید این باشد که با خودمان حرف بزنیم یا جلو آینه بایستیم و صحبت کنیم. باید خودمان را در معرض گفت‌وگوهای واقعی قرار دهیم. خوب صحبت کردن شبیه فرایند زبان‌آموزی در کودکی است. همان‌طور که در کودکی آرام‌آرام کلمات را یاد می‌گیریم، در بزرگسالی‌ هم می‌توانیم با تمرین خوش‌بیان شدن را یاد بگیریم. هر کسی می‌تواند تصمیم بگیرد و در خودش جنبش کلامی ایجاد کند.

● تمرین و باز هم تمرین

از اول مجری خوبی بودم و این نکته‌ای بود که دیگران یادآوری می‌کردند و به همین دلیل هم خیلی سریع در عرصه اجرا پیشرفت کردم. البته تایید و تعریف‌های دیگران همیشه هم کلامی نیست. وقتی کارها جدی‌تر می‌شد و پیشنهادهای کاری بهتری دریافت می‌کردم، متوجه می‌شدم راهم را درست انتخاب کرده‌ام و در مسیر درستی می‌روم. البته تاییدها هیچ وقت باعث نمی‌شود فکر کنم خوبم و نیاز به تغییر ندارم. معمولا سعی می‌کنم قبل از اجراهایم مطالعه داشته باشم و دیوان حافظ یا سروده‌های سعدی را ورق بزنم. اشعار زیبا مخاطب را به اشتیاق می‌آورد. ترانه هم خیلی گوش می‌کنم. فکر می‌کنم کسی که شاعر است، مهندسی کلام را بلد است و چرا من از بنای زیبایی که بنا کرده استفاده نکنم.

● حرف‌هایی که نفوذ می‌کنند

خوب حرف زدن. حرف خوب زدن با هم فرق دارد و البته هر دو مهم است. حتما برخورد کرده‌اید با پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌هایی که اگرچه افراد متخصصی نیستند اما کلام بسیار نافذی دارند. آنها می‌دانند با هر کسی چطور صحبت کنند که حرفشان تاثیرگذار باشد. با نوه کوچکشان طوری همکلام می‌شوند که از همکلامی لذت ببرد و خوشش بیاید. برای فرزندان‌شان سنگ صبورند و اگر در برابر یک مشاجره خانوادگی قرار بگیرند، مثل یک قاضی و میانجی صحبت می‌کنند. این افراد خوب می‌دانند با هر کسی چطور حرف بزنند و همین است که کلامشان نفوذ می‌کند. اگر می‌خواهیم برای یک گفت‌وگو آماده شویم باید خودمان را جای طرف مقابل بگذاریم و ببینیم چه انتظاری از ما دارد.

● زاویه مناسب لازم است

امروز دنیای کلام آنقدر موثر است که دانشمندان معتقدند زاویه امواج صوتی کلام گوینده با گوش شنونده در نفوذ آن مؤثر است. یعنی مثلا برای حرف‌های منطقی بهتر است گوینده با گوش راست مخاطب در زاویه مناسب قرار بگیرد و برای حرف‌‌های عاطفی با گوش چپ. یعنی حتی زاویه صدا با گوش مخاطب در میزان نفوذ کلام در مغز شنونده تاثیر دارد و این نشان می‌دهد، خوش‌بیان بودن چقدر در زندگی امروز انسان‌ها موثر است.

● هم استعداد، هم اکتساب

واقعیت این است که خوب حرف زدن تا حدی یک صفت ذاتی است که در ژن بعضی‌ها به امانت گذاشته شده است و باید پرورش یابد. البته به این معنی نیست که نمی‌شود فنون خوب صحبت کردن را آموخت. خوش‌بیانی می‌تواند یک ویژگی اکتسابی باشد. حتی به‌عنوان یک فن تخصصی تدریس می‌شود. چون حالا دیگر برای همه روشن است که خوش‌بیان بودن تاثیر بسیاری در موفقیت انسان‌ها دارد. دانشجویی که می‌تواند در کلاس با استاد گفتمان داشته باشد، قطعا موفق‌تر از دانشجویی خواهد بود که در کلاس منفعل است و در هیچ بحثی شرکت نمی‌کند. یادم می‌آید زمان دانشجویی حتی همکلاسانی داشتم که در طول چهار سال تحصیل هیچ وقت صدای آنها را نشنیده بودم. نه اینکه درسخوان نبودند اما شاید در خودشان توان خوب صحبت کردن نمی‌دیدند.

● تمرین و باز هم تمرین

از اول مجری خوبی بودم و این نکته‌ای بود که دیگران یادآوری می‌کردند و به همین دلیل هم خیلی سریع در عرصه اجرا پیشرفت کردم. البته تایید و تعریف‌های دیگران همیشه هم کلامی نیست. وقتی کارها جدی‌تر می‌شد و پیشنهادهای کاری بهتری دریافت می‌کردم، متوجه می‌شدم راهم را درست انتخاب کرده‌ام و در مسیر درستی می‌روم. البته تاییدها هیچ وقت باعث نمی‌شود فکر کنم خوبم و نیاز به تغییر ندارم. معمولا سعی می‌کنم قبل از اجراهایم مطالعه داشته باشم و دیوان حافظ یا سروده‌های سعدی را ورق بزنم. اشعار زیبا مخاطب را به اشتیاق می‌آورد. ترانه هم خیلی گوش می‌کنم. فکر می‌کنم کسی که شاعر است، مهندسی کلام را بلد است و چرا من از بنای زیبایی که بنا کرده استفاده نکنم.

● مثل هدیه‌ای که از خدا گرفته‌ای

خدا به هر کسی هدیه‌ای می‌دهد. هدیه‌ای که مثل یک کادو از دست خدا می‌گیرید. این هدیه برای افراد مختلف فرق دارد. به یک نفر زور بازو می‌دهد، به یک نفر مغز ریاضیات و به دیگری هم حافظه خوب. هدیه من قدرت کلام است. پس اگر من توانایی خوش‌بیان بودن داشته باشم، هدیه الهی است که پرورش یافته. البته عرصه هم خیلی مهم است. هر استعدادی برای پرورش یافتن نیاز به عرصه مناسب دارد. وقتی عرصه مناسب نباشد، استعداد هم دیده نمی‌شود. من این عرصه را در رادیو و تلویزیون یافتم. گرچه من از اول مجری خوبی بودم ولی معتقدم اگر تلویزیون بخواهد عرصه‌ای فراهم کند که هر کسی استعداد کلامی دارد بتواند استعدادش را عرضه کند، من نفر هزارم خواهم بود. در حقیقت هدیه الهی من با عرصه‌ای که کنارش بود توانست بروز پیدا کند.