گل همیشه بهار : Calendula officinalis

● نام انگلیسی: Pot marigold
● گیاهشناسی:
گیاهی علفی و یکساله است که منشاء آن مدیترانه و غرب آسیا گزارش شده و دارای ریشه مخروطی شکل و راست می باشد .
برگها باریک، بلند و کم و بیش کرکدار، فاقد …

نام انگلیسی:

Pot marigold

گیاهشناسی:

گیاهی علفی و یکساله است که منشاء آن مدیترانه و غرب آسیا گزارش شده و دارای ریشه مخروطی شکل و راست می باشد .

برگها باریک، بلند و کم و بیش کرکدار، فاقد دندانه و به صورت متناوب می باشند. رنگ برگها سبز روشن، گلها درشت (قطر کل ۷-۴ سانتی متر) می باشد. گلچه های زبانه ای در محورهای متحدالمرکز که تعداد آنها ۴ تا ۸ یا بیشتر است قرار می گیرند. رنگ گلها زرد یا نارنجی است. گلهای همیشه بهار در حضور نور باز و در شب بسته می شوند. میوه فندقه و قهوه ای رنگ و سطح آن ناصاف می باشد. طول دوره رویش ۲۱۰ - ۲۰۰ روز می باشد.

خواص دارویی و موارد مصرف:

در برخی از فارماكوپه ها گلهای همیشه بهار برای مداوای بیماریهای معده معرفی شده است و از مواد استخراج شده از گلهای این گیاه برای مداوای زخمهای پوستی، کرم تهیه می شود

مواد رنگی استخراج شده از گل همیشه بهار برای رنگ کردن مواد غذایی و برخی از چربیها کاربرد دارد. در صنایع آرایشی و بهداشتی مورد استفاده زیاد قرار می گیرد.

‌● پراکنش

در کشورهای آلمان، مجارستان، مصر، اتریش، اروپای شرقی، لهستان و سوئیس در سطوح وسیع کشت می شود.

نیازهای اکولوژیکی

در طول رویش به نور و گرمای زیاد نیاز دارد. این گیاه خشکی را تحمل میکند. بذور در دمای ۱۰-۸ درجه سانتی گراد و پس از ۵-۴ روز جوانه می زند. کشت این گیاه در مناطق با میانگین درجه حرارت ۱۸-۱۷ درجه سانتیگراد در خرداد و ۲۰-۱۹ درجه سانتیگراد در تیر- مرداد، موفق خواهد بود. درجه حرارتهای پایین را به خوبی تحمل کرده و حتی برای مدت محدودی قادر به تحمل درجه حرارتهای زیر صفر است. این گیاه به آب ایستایی حساس بوده و نیاز به خاکهایی با تهویه مناسب دارد. آبیاری زیاد در این گیاه مناسب نبوده و موجب گسترش بیماریهای قارچی می شود.