جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
سوء مصرف دارو و عوامل روانشناختی مرتبط
اینکه چه موقع میتوان راجع به سوء مصرف دارو سخن به میان آورد، همواره مورد بحث بوده است. در نظر گرفتن جنبههای تاریخی و فرهنگی مصرف دارو، چارچوب مناسبی برای مفاهیم فعلی اختلالهای مصرف مواد در اختیار میگذارد. اینکه چگونه یک جامعه مصرف داروی بخصوصی را مینگرد، تاثیر مهمی دارد بر اینکه چگونه وابستگی را تعریف کنیم. به طور سنتی برای اینکه تعیین شود آیا کسی به مادهای معتاد شده است، لازم است الگوی ناسازگارانه مصرف مواد در نظر گرفته شود. این الگوی ناسازگارانه موجب پریشانی و اختلال در زندگی فرد میشود. در فردی که به مادهای «معتاد» است، نشانههایی پدیدار میشوند:
۱- نیاز فرد برای رسیدن به وجد یا اثر مطلوب ناشی از دارو افزایش مییابد و اثر دارو در مصرف مداوم کم میشود.
۲- با عدم مصرف دارو نشانه ها و ناراحتی هایی در فرد بروز میکند.
۳- دارو به میزانی بیشتر یا طولانی تر از آنچه مشخص است مصرف میشود.
۴- فرد برای کنترل یا قطع مصرف ماده تلاش های ناموفقی دارد.
۵- مصرف مکرر ماده به مشکلات اجتماعی، یا میان فردی یا شغلی و حرفهای میانجامد. منظور از دارو هر نوع ماده شیمیایی است که میتواند دستگاه زیستی را تغییر دهد. داروها از طریق دستگاه گردش خون به مغز منتقل میشوند. قابل حل بودن در چربی عامل مهمیاست که دارو با چه سرعتی به مغز برسد. همه داروهای روان گردان آثار گوناگونی بر سیستم های انتقال دهنده دستگاه عصبی موجود در مغز دارند. در اثر مواجهه مکرر، بدن و مغز با حضور دارو سازگار میشوند. از طریق مکانیسم های تعادل حیاتی مغز میکوشد تا آثار دارو را جبران کند، و به همین دلیل پدیده «تحمل» ایجاد میشود. به این معنی که فرد به میزان بیشتری از ماده نیاز دارد تا به همان اثر قبلی دست پیدا کند. این به دلیل کاهش پاسخ به دارو در اثر مواجهه مکرر است. سال ها این اعتقاد وجود داشت که شخصیت به اصطلاح « اعتیادآور» وجود دارد.
به این معنا که سوء مصرف کنندگان مواد دارای ضعف های شخصیتی خاصی هستند. اگرچه پژوهشها چیزی به نام شخصیت اعتیادآور را نشان ندادند، اما برخی از اختلالهای روانپزشکی خاص با اختلالهای سوء مصرف مواد، ارتباط بالا نشان دادند. اختلال شخصیت ضد اجتماعی در بین مردان مبتلا به اختلال سوء مصرف مواد شایعترین اختلال روانپزشکی است. ویژگی اختلال شخصیت ضد اجتماعی، الگوهای رفتاری غیر مسئولانه، مخرب، و ضد اجتماعی است که در کودکی یا اوایل نوجوانی آغاز میشود و تا بزرگسالی ادامه دارد. دیدگاههای جدیدتری اعتیاد را بیانگر کمبودهای اساسی در رشد عاطفه خود میدانند. اختلال در رشد اولیه به ویژه در خصوص روابط با دیگران میتواند این آسیب پذیری را افزایش دهد. اگر فرد در طول سالهای اساسی رشد روابط مثبت کمی داشته باشد، برقرار کردن روابط صمیمانه در بزرگسالی برایش بسیار استرس زا میشود و ممکن است مصرف مواد برای رفع این استرس ها صورت بگیرد.
نویسنده : آذر نادری
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
اسرائیل ایران غزه روسیه مجلس شورای اسلامی نیکا شاکرمی روز معلم معلمان رهبر انقلاب مجلس بابک زنجانی دولت
یسنا هلال احمر قوه قضاییه آتش سوزی پلیس تهران بارش باران سیل شهرداری تهران آموزش و پرورش فضای مجازی سازمان هواشناسی
حقوق بازنشستگان بانک مرکزی دولت سیزدهم قیمت خودرو قیمت طلا قیمت دلار خودرو بازار خودرو دلار سایپا ایران خودرو کارگران
سریال تلویزیون نمایشگاه کتاب مسعود اسکویی عفاف و حجاب سینما سینمای ایران دفاع مقدس موسیقی
رژیم صهیونیستی جنگ غزه فلسطین حماس اوکراین نوار غزه چین ترکیه انگلیس ایالات متحده آمریکا یمن طوفان الاقصی
استقلال فوتبال علی خطیر پرسپولیس سپاهان باشگاه استقلال لیگ برتر ایران تراکتور لیگ برتر رئال مادرید لیگ قهرمانان اروپا بایرن مونیخ
هوش مصنوعی تلفن همراه گوگل اپل آیفون همراه اول تبلیغات اینستاگرام ناسا
فشار خون کبد چرب بیمه بیماری قلبی کاهش وزن دیابت داروخانه