دو روز در پاریس ٢ Days in Paris

زوجی نیویورکی ماریون عکاس فرانسوی تبار و جک دکوراتور داخلی آمریکایی تصمیم می گیرند تا با سفری در اروپا رابطه عاشقانه خود را جانی تازه ببخشند سفرشان به ونیز سرانجام خوشی پیدا نمی کنند و آن دو تصمیم می گیرند تا بخت شان را در پاریس بیازمایند

▪ نویسنده و کارگردان: ژولی دلپی.

▪ موسیقی: ژولی دلپی.

▪ مدیر فیلمبرداری: لوبومیر باچف.

▪ تدوین: ژولی دلپی.

▪ طراح صحنه: باربارا مارک.

▪ بازیگران: ژولی دلپی[ماریون]، آدام گولدبرگ[جک]، دانیل بروئل[لوکاس]، آلبر دلپی[ژینو، پدر ماریون]، ماری پی یه[آنا]، آلکسیا لاندیو[رز]، آدان خودوروسکی[ماتیو]، الکساندر ناهون[مانو].

▪ ٩٦ دقیقه. محصول ٢٠٠٧ فرانسه، آلمان.

▪ نام دیگر: Deux jours ? Paris، ٢ Tage Paris. برنده جایزه Coup de Coeur از جشنواره بین المللی فیلم های عاشقانه مون.

▪ ژانر: کمدی، درام، عاشقانه.

زوجی نیویورکی-ماریون عکاس فرانسوی تبار و جک دکوراتور داخلی آمریکایی- تصمیم می گیرند تا با سفری در اروپا رابطه عاشقانه خود را جانی تازه ببخشند. سفرشان به ونیز سرانجام خوشی پیدا نمی کنند و آن دو تصمیم می گیرند تا بخت شان را در پاریس بیازمایند. اما ترکیب والدین ماریون که نمی توانند انگلیسی حرف بزنند و دوست پسر عیاش سابق وی-یا بهتر بگوییم دوستان مرد سابق! ماریون و رفتار مشکوکش- جک را به طرف عکاسی از بناهای تاریخی پاریس سوق می دهد. و همین ها حکم بنزین بر آتش را دارد و رابطه آنها را بیشتر از سابق تخریب می کند. آیا این دو نفر موفق به نجات رابطه خود خواهند شد؟ آیا بار دیگر با هم عشق بازی خواهند کرد؟ یا ...

● چرا باید دید؟

والدین ژولی دلپی- متولد ١٩٦٩ پاریس- در کار نمایش بودند و خودش از ١٤ سالگی با بازی در فیلم کارآگاه ژان لوک گودار وارد سینما شد. بعد ها نقش های زیادی در محصولات اروپایی و امریکایی بازی کرد و برای ما ایرانی ها با فیلم سفید کیسلوفسکی تبدیل به چهره ای آشنا و هنرپیشه توانا گردید.

ولی تقریباً کمتر کسی می دانست که او در زمینه سینما در دانشگاه نیویورک درس خوانده و فیلمی پایان نامه ای هم به نام Blah Blah Blah/چرت و پرت در ١٩٩٥ ساخته که در جشنواره سندنس نیز به نمایش در آمده است. برای اطلاع دوستداران وی باید بگویم که ایشان نه فقط نویسندگی و کارگردانی کرده، بلکه تهیه کننده، آهنگساز، آوازخوان، دستیار فیلمبردار و انتخاب کننده بازیگر نیز بوده است. ابتدا به نظر می رسد که خواسته هر کاری را امتحان کند و از شاخه ای به شاخه دیگر پریده ،اما هدف اصلی اش کار در رشته نمایش و کسب تجربه های بیشتر بوده که در سه فیلمی که بعد از چرت و پرت کارگردانی کرده، کاملاً مشهود است.

اما عمده موفقیتش به خاطر بازی خوبش در فیلم هایی مثل Homo Faber، Mauvais sang،La Passion B?atrice و این اواخر محبوبیت زیادی برای فیلم پیش از غروب کسب کرده که در نوشتن فیلمنامه آن نیز با لینکلیتر همکاری کرده است.

دو روز در پاریس یک فیلم کوچک و در واقع شخصی و دوستانه است که او و یار غارش آدام گولدبرگ ساخته اند و ژولپی در نقش یک فیلمساز مولف همه کارهای عمده آن از جمله تهیه کنندگی اش را نیز بر عهده گرفته است. دو روز در پاریس به اختلاف های رفتاری آمریکایی و اروپایی ها-مخصوصاً فرانسوی ها- می پردازد و نگاه دو انسان متفاوت به مقوله سکس را تصویر می کند.

برای جک نیمه یهودی رفتار خانواده ماریون و خودش می تواند بسیار بی بندوبارانه باشد و از سویی بازیتاب بیگانه هراسی آمریکایی که حریم شخصی و محدود خانه را دور از اغیار می خواهد. همین آدم می تواند ادبیات فرانسه را دوست داشته باشد، ولی در دیدار از پاریس تنها قبری که زیارت می کند، گور جیم موریسون خواننده گروه دورز است.

همین اسم بعدها باعث مشکلاتی برایش می شود و حتی زمانی که مادر ماریون در پی توضیح این مسئله برمی آید که چرا پدر ماریون از شنیدن نام جیم موریسون برآشفته شده، به آشفتگی ذهنی وی دامن می زند. چون مادر ماریون نیز در جوانی با موریسون رابطه داشته و جک به این نتیجه می رسد که:

-مادرش هم مثل خودش هرجایی است....

جالب این که نقش والدین ماریون را نیز پدر و مادر واقعی دلپی[آلبر دلپی و ماری پی یه] بازی کرده اند. دلپی از شوخی با خود و ضعف بینایی اش نیز ابا نکرده-در اولین صحنه های فیلم نمای نقظه نظر ماریون را از می بینیم که انگار از پشت شیشه ای کثیف و گل اندود فیلمبرداری شده- و در صحنه ای به جک که قصد عشق بازی با وی را دارد و عینکش را از چشمانش برمی دارد، می گوید:"تو را نمی بینم. امکان داره تصور کنم که دارم با گریگوری پک عشقبازی می کنم!"

دو روز در پاریس می تواند برای عشاق این شهر نیز چهره دیگری از آن را به نمایش بگذارد، جایی که جک آن را جهنمی می یابد که امکان برقراری ارتباط یا دیگران تقریباً سخت است و عرق میهن پرستی فرانسوی می تواند تبدیل به نژاد پرستی وحشتناکی گردد[مانند صحنه مشاجره ماریون و راننده تاکسی]. برای کسانی نیز که تا امروز دلپی را به عنوان بازیگر می شناختند، دیدن توانایی های او در ساخت یک کمدی عاشقانه مدرن[با چاشنی کمدی سکسی از نوع فرانسوی اش] جذاب خواهد بود!