تنگناهای رژیم صهیونیستی

اگر مناطق اشغال فلسطین را به عنوان جغرافیایی سیاسی و مرزهای اسراییل در نظر بگیریم باز هم این رژیم به علت محدودیت شدید فضا و وسعت جغرافیایی, به شدت با کمبود و یا حتی فقدان «عمق استراتژیک» مواجه است و این برای رژیمی که ساختاری امنیتی و نظامی دارد و با انواع و اقسام تهدیدهای نظامی و امنیتی روبه رو است, موضوع ناخوشایندی است, لذا, اسرائیل در هر گونه برخورد و عملیات نظامی با مخالفان و دشمنانش, شدیدا آسیب پذیر است

بحران‌های دامنگیر رژیم غاصب صهیونیستی، عمدتا ناشی از واقعیت‌هایی است که در حوزه امنیتی (امنیت داخلی خارجی) این رژیم غیر قابل انکار است. مشکل اصلی و بنیادین اسرائیل، اختلافات و تعارضات دیرینه‌ای است که با فلسطینیان به عنوان صاحبان اصلی سرزمین‌های اشغالی، داشته و دارد، اما علاوه بر این، به اعتراف خود مقامات اسرائیلی و نیز تایید و تاکید کارشناسان سیاسی، اسراییل با مشکلات و تنگناهای امنیتی جدی و مخاطره‌آمیزی نیز مواجه است که هر کدام به تنهایی می‌توانند حتی حیات این رژیم جعلی و ساختگی را تهدید کنند.

تنگناهای مورد نظر را می‌توان به شرح ذیل عنوان کرد:

۱) اگر مناطق اشغال فلسطین را به عنوان جغرافیایی سیاسی و مرزهای اسراییل در نظر بگیریم باز هم این رژیم به علت محدودیت شدید فضا و وسعت جغرافیایی، به شدت با کمبود و یا حتی فقدان «عمق استراتژیک» مواجه است و این برای رژیمی که ساختاری امنیتی و نظامی دارد و با انواع و اقسام تهدیدهای نظامی و امنیتی روبه‌رو است، موضوع ناخوشایندی است، لذا، اسرائیل در هر گونه برخورد و عملیات نظامی با مخالفان و دشمنانش، شدیدا آسیب‌پذیر است.

۲) جمعیت کنونی اسراییل، آشکارا ناهمگون است، ساکنان مناطق اشغالی افرادی هستند که از نقاط مختلف جهان گرد هم آمده‌اند مهمترین نقطه اشتراک آنها، باور صهیونیستی است و این ناهمگونی جمعیتی از دید جامعه شناختی و علوم استراتژیک، نوعی تهدید است. فقدان هویت ملی، ضعف اشتراکات و نبود وحدت ملی، عامل تهدید کننده‌ای است که امنیت عمومی اسراییل را به شدت در خطر انداخته است.

۳) اگر چه بسیاری از کشورهای دنیا و حتی برخی دولت‌های عربی و اسلامی و نیز اکثر سازمان‌های بین‌المللی اسراییل را به عنوان یک کشور به رسمیت شناخته‌اند، اما به دلیل مخالفت‌های قابل توجه و روز افزونی که در جهان به ویژه در میان ملت‌های آزاده و مردم منطقه با به رسمیت شناختن کامل اسراییل دیده می‌شود، این رژیم هنوز نتوانسته است وجهه و جایگاه قابل قبولی در معادلات جهانی پیدا کند. این مخالفت‌ها از یک سو، ناشی از ضدیت با فلسفه تشکیل کشور اسراییل در منطقه حساس خاورمیانه است از سوی دیگر، معلول رفتارهای نابخردانه و خارج از عرفی است که اسراییل در طول سال‌های گذشته از خود به نمایش گذاشته است. به هر حال، این «بحران هویت» و موقعیت متزلزل و بی‌ثبات، از مولفه‌های تهدید امنیت اسراییل است.

۴) اسرائیلی‌ها صرفاً با هدف تحقق آرمان خود، یعنی بازگشت به «سرزمین موعود» به فلسطین مهاجرت کرده‌اند ولی، برداشت‌های متفاوت و تفسیرهای گوناگونی که سیاستمداران و سردمداران اسراییلی از پروتکل‌های صهیونیسم دارند، به اختلاف نظر جدی میان مقامات و احزاب سیاسی اسرائیل منجر شده است. کشمکش‌های شدید و پایان ناپذیری که در عرصه سیاسی این کشور، به خصوص میان دو حزب عمده اسراییل دیده می‌شود ناشی از همین تفسیرهای متفاوت است.

۵) اسراییل به رغم اقدامات جنایتکارانه و صرف هزینه‌های هنگفت و به خاک و خون کشاندن فلسطینیان بی‌دفاع و پیگیری راهبردهایی چون «طرح خاورمیانه بزرگ» «نقشه راه» «مذاکرات کمپ دیوید» تشکیل دولت خودگردان:.... نه تنها هنوز نتوانسته است مبارزات فلسطینیان به ویژه انتفاضه را سرکوب کند، بلکه در منطقه نیز با مشکلات دیگری دست به گریبان شده است که امنیت و موجودیت آن را هم به خطر انداخته است. مواردی چون اختلافات اسراییل با همسایگان بر سر موضوع آب رودخانه‌های مشترک، که همچنان لاینحل مانده است. مقاومت اسلامی لبنان، که ضمن مقاومت در برابر اشغال و تهاجم اسراییل، توانسته است هیمنه و ابهت پوشالی این رژیم را در جنگ ۳۳ روزه لگدکوب کند: ایران که به عنوان کشوری مستقل، قدرتمند و با ثبات که بر اساس مشی انقلابی و آموزه‌های دینی خود، نه تنها اسرائیل را به رسمیت نشاخته است، بلکه به کانون مخالفت و مبارزه با صهیونیسم و حمایت معنوی از مبارزان فلسطینی هم تبدیل شده است و سوریه که نه تنها از گروه‌های مبارز فلسطینی حمایت می‌کند بلکه بر سر موضوعاتی چون بلندی‌های جولان، با اسراییل اختلافات شدید مرزی دارد، از جمله مشکلاتی است که از بیرون، امنیت اسرائیل را به خطر انداخته‌اند.

محمدجعفر طالب‌پور