جمعه, ۵ بهمن, ۱۴۰۳ / 24 January, 2025
مجله ویستا

دنباله دار خبر از تغییر ایام می دهد


دنباله دار خبر از تغییر ایام می دهد

دنباله دار ها از جمله اجرامی هستند كه در طول تاریخ چندان محبوب نبوده اند در واقع در فرهنگ بسیاری از ملت ها آن را پدیده ای شوم و نفرت انگیز می دانستند, اعتقادی كه هنوز هم طرفدارانی دارد به نظر بسیاری از منجمان آماتور «دنباله دارها خیلی زیبا هستند آنها فقط مدت كمی میهمان آسمانند با این حال, دیدن آنها بسیار هیجان انگیز است » اما نظر شكسپیر در مورد آنها چندان شبیه این گفته ها نیست «دنباله دار خبر از تغییر ایام و دولت ها می دهد »

تا مدت ها دنباله دارها پیام هایی از سوی خدایان به حساب می آمدند. پیام هایی كه حاوی خشم و غضب آنان بر زمینیان گناهكار بود. به هر روی ظهور دنباله دارها در طول تاریخ تاثیری شگرف بر زندگی آدمیان داشته. كودكانی را قربانی كرده و باعث برافتادن حكومت ها شده است.كم كم این پیام های غضبناك آسمانی جای خود را به عقاید جدیدتر دادند. نظراتی مبنی بر اینكه دنباله دارها پدیده هایی مربوط به جو هستند و در داخل اتمسفر زمین ایجاد می شوند. اگرچه آنها عجیب تر از رعد و برق و توفان ها به نظر می رسیدند اما به همان میزان _ و بلكه بیشتر- ترسناك و مخاطره آمیز بودند.سال ها طول كشید تا سرانجام در قرن هفدهم تلاش های ادموند هالی نشان داد دنباله دارها اجرامی سماوی اند. اگرچه آنها با سیارات و ستارگان بسیار متفاوت بودند، اما همچون سیارات در مدارهایی به دور خورشید می گردند. مدارهایی كه معمولاً بیضوی، سهموی یا هذلولی هستند. این نوع مدار باعث می شود تا فاصله دنباله دار از خورشید در نقطه اوج مداری اش بسیار دور شود.هالی برای نخستین بار موفق شد تا مدار یك دنباله دار را محاسبه كند و از روی آن بازگشت دوباره دنباله دار را به درستی پیش بینی كند. امروزه می دانیم كه دنباله دار هالی تقریباً هر ۷۶ سال یك بار ظهور می كند. آخرین باری كه این دنباله دار به نزدیكی خورشید آمد به سال ۱۳۶۴ خورشیدی بازمی گردد و دیگر بار در سال ۱۴۴۰ (۲۰۶۱ میلادی) دیده خواهد شد. دنباله داری كه در طول تاریخ با هربار ظهور خود، موجی از وحشت و هیجان و البته گاه تغییراتی در سرنوشت فرمانروایانی چون نرون به وجود آورده است.كشف دنباله دارها تاثیر بسیار زیادی بر روی علوم مختلف و به خصوص ستاره شناسی گذاشت. محاسبه دقیق مدار دنباله دارها بهانه ای مناسب برای كشف روش های نوین ریاضی بود. همچنین به بهانه یافتن دنباله دارهای جدید نقشه های دقیقی از آسمان تهیه شد. فهرست اجرام غیرستاره ای كه مشهورترین آنها مسیه نام دارد و متعلق به ستاره شناسی فرانسوی است نیز به سبب اشتباه نگرفتن این اجرام با دنباله دارهای تازه پدید آمده است.كشف سیارات جدید نیز از الطاف حاشیه ای دنباله دارها است. هرشل تا مدت ها سیاره اورانوس نخستین سیاره در دوران جدید را دنباله داری نوظهور فرض می كرد. به هر جهت، دنباله دارها برخلاف تاثیری كه از لحاظ خرافات برروی زندگی زمینیان گذاشتند، عامل تحولی شگرف در علم نوین بوده اند.كشف دنباله دار اما كار ساده ای نبوده است. به جز روزگاران قدیم كه اغلب دنباله دارهای پرنور مورد توجه قرار می گرفت، یافتن اجرامی كه در ابتدای ورودشان به آسمان شب بسیار كم نور، محو و مه آلود هستند، كار بس دشواری است. در دوران جدید برای یافتن یك دنباله دار، باید رصدگر بسیار ماهری باشید، تمامی آسمان را به خوبی بشناسید و كمترین تغییری را نادیده نگیرید. دیدن یك جرم بسیار كم نور و شبح گون در میان خیل عظیم ستارگان آسمان كار راحتی نیست. با این وجود ما نسل به نسبت خوش شانسی بوده ایم كه در طول زندگی مان چند دنباله دار پرنور وجود داشته است. مشهورترین آنها دنباله دار هیل- باپ است كه توسط آلن هیل و زوج رصدگرش باپ رویت شد. هیل _ باپ در نوروز سال ۷۶ به راحتی با چشم غیرمسلح در غرب آسمان دیده می شد. از دنباله دارهای مشهور دیگر عصر ما دنباله دار شومیكر- لوی ۹ بود كه در هنگامه جام جهانی ۹۴ تكه تكه شد و در نیمه شبی به وقت ایران به سیاره مشتری برخورد. یا دنباله دار هیاكوتاكه كه در اسفند ۷۶ به اوج روشنایی رسید و در آسمان غوغایی به پا كرد. اما داستان كشف دنباله دار ها به پایان نرسیده است. اگر رصد گر دقیقی باشید، این احتمال وجود دارد كه شما هم روزی موفق به كشف یك دنباله دار شوید. یكی از رصدگران جوان ایرانی كه به تازگی دنباله داری را كشف كرده است علی كوهپایی است. علی كوهپایی دانش آموز پانزده ساله ای است كه در سال دوم دبیرستان مشغول تحصیل است. نخستین باری كه نام او در جامعه نجوم ایران مطرح شد، به ماراتن مسیه سال ۸۰ بازمی گردد. (در آخرین ماه هر سال، وضعیت آسمان به گونه ای است كه در طول یك شب می توان تمامی اجرام فهرستی را كه شارل مسیه تهیه كرده است، دید. در آن هنگام، در بسیاری از مناطق جهان منجمان آماتور باسابقه گرد هم می آیند و مسابقه ای برای دیدن تمامی این اجرام برگزار می شود كه به ماراتن مسیه مشهور است.) كوهپایی كه كوچكترین عضو آن گردهمایی بود_ این گردهمایی اكنون تبدیل به مهم ترین گردهمایی رصدی منجمان رصدگر ایران شده است _ با تسلط خوب خود بر اجرام كم نور آسمان باعث حیرت بسیاری شد.با این وجود، ماجرای كشف علی كوهپایی از جنس دیگری است. گرچه او تسلط بسیاری به آسمان شب دارد، اما برای كشف خود از آن تسلط استفاده چندانی نكرده است. عصر جدید و دنیای نویی كه در آن زندگی می كنیم، ماهیت بسیاری از چیزها را متحول كرده است. تنها راه كشف دنباله دار ها نیز آن راه سخت و دشوار و رصدهای بسیار، منظم، دقیق و... نیست. هرچند بسیاری _ از جمله علی - لذت و ارزش آن نوع از دنباله دارها را بسیار زیاد می دانند.

• اما به راستی دنباله دار چیست

دنباله دارها صخره های یخی كوچك و بسیار دوری هستند كه دورتادور منظومه خورشیدی را احاطه كرده اند. شاید نام گلوله های برفی كثیف تعبیر مناسبی برای اجرامی باشد كه از توده ای یخ _ یخ آب، دی اكسید كربن، متان و...- و گرد و غبار تشكیل شده اند. این صخره ها هر از گاهی به دلیلی مانند برخورد با یكدیگر به خاطر تفاوت سرعت چرخش در مدار، تاثیر گرانش سیارات غول پیكر منظومه مانند مشتری و زحل و حتی تحولات ستاره ای خارج از محدوده خورشید، به نرمی به درون منظومه خورشیدی می غلتند. بدین ترتیب سفری دور و دراز به دور خورشید آغاز می شود. با نزدیكی به خورشید یخ های این صخره ها بر اثر باد خورشیدی و گرمای مناطق داخلی به گاز تبدیل می شود و همچون دنباله ای به طول گاه هزاران كیلومتر در پشت هسته دنباله دار ظاهر می گردد.هرچه دنباله دار به خورشید نزدیك تر شود، دنباله بزرگ تر و واضح تری پدیدار می گردد. هرچند كه در ابتدای ظهور و به هنگامی كه دنباله دار كشف می شود، جرم بسیار كم نور و مه آلودی است... با این وجود این كه دنباله دار دقیقاً چه شكلی خواهد شد، به عوامل زیادی بستگی دارد.

• دنباله دارهایی متفاوت

در سال ۱۹۹۵ میلادی ماهواره ای بین المللی برای مطالعه خورشید به فضا پرتاب شد. «سوهو محصولی مشترك از دو آژانس فضایی ناسا و اسا است. این ماهواره كه در نقطه لاگرانژی زمین و در فاصله یك و نیم میلیون كیلومتری از ما قرار گرفته مجموعه ای از ابزارهای متنوع برای مطالعه خورشید با خود به همراه دارد. در واقع اصلی ترین وظیفه این ماهواره بررسی خورشید و مطالعه بر روی تحولات و فعالیت های آن است. از جمله كارهایی كه سوهو انجام می دهد مطالعه بر روی مغناطیس نقاط داغ، تپش خورشید، میزان لكه ها و... است.» به یمن وجود همین ماهواره است كه چند سالی است حتی در ایران نیز هر از گاهی خبر از افزایش فعالیت خورشید و در نتیجه اخلال در سیستم های مخابراتی و موبایل ها را از رسانه ها می شنوید. به گفته علی كوهپایی «از مجموع ابزارهای متنوعی كه سوهو با خود دارد، ابزاری به نام LASCO برای نسل جدید كاشفان دنباله دار اهمیت قابل توجهی دارد. سوهو با استفاده از لاسكو از خورشید در سه طول موج تصویربرداری و تاج نگاری می كند.» در كنارLASCO ابزار دیگری به نام SWAN نیز وجود دارد كه در آن هم می توان دنباله دار كشف كرد هرچند از ابتدای كار فضاپیمای سوهو تا به حال فقط ۵ دنباله دار در این تصاویر كشف شده است.اما مطالعه خورشید و دیدن تصاویر تاج خورشیدی نیست كه كاشفان دنباله دار را مجذوب تصاویر سوهو می كند. آنها در این تصاویر به دنبال اجرام كوچكی می گردند كه حالا دیگر به دنباله دارهای سوهو معروف هستند.«این دنباله دارها بسیار كم نور هستند. به همین دلیل نمی توانیم آنها را از روی زمین ببینیم. آنها خیلی كوچكند و برای درخشان شدن باید خیلی به خورشید نزدیك شوند.» در این حالت نیز نور شدید خورشید مانع از دیده شدن آنها در آسمان می شود. پس كار علی كوهپایی و علاقه مندانی كه دنباله دارهای سوهو را كشف می كنند، بررسی تصاویر سوهو برای یافتن این خرده سنگ های كوچك است. «ما منتظر می مانیم تا آنها به خورشید نزدیك شوند و LASCO از آنها عكس برداری كند. بعد با بررسی تصاویر LASCO دنباله دارها را كشف می كنیم.»دنباله دارها به صورت نقطه ای نورانی در این تصاویر دیده می شوند. نقاطی كه در عكس های متوالی بعدی جای خود را تغییر داده اند به نظر چندان دشوار نیست. اما ماجرا به همین جا ختم نمی شود.«بزرگترین مسئله برای كشف این نوع از دنباله دارها، اختلالات و خطاهایی است كه در این تصاویر وجود دارد. به خصوص نقاط نورانی ای كه مربوط به تابش كیهانی است. شما برای كشف یك دنباله دار باید به سرعت موقعیت آن را گزارش كنید. در این میان دشمن اصلی شما تابش های كیهانی ای است كه گاه بسیار شبیه به یك دنباله دار رفتار می كند.»علی كوهپایی می گوید: «گروه های دنباله داری. این سنگ ها همین طور نمی آیند. اگرچه دلیل این نوع رفتار هنوز به طور دقیق مشخص نیست. شاید هم دلیل خاصی وجود نداشته باشد. (حداقل این اطلاعات تا به حال انتشار نیافته اند) به هر حال از روی رصدهایی كه انجام شد (این موضوع از قبل پیش بینی نشده بود) و از بررسی تصاویر دنباله دارهایی كه از سال ۱۹۹۸ وارد محدوده دید سوهو شده بودند، به نظر می رسید بسیاری از این دنباله دارها مسیر خاصی را طی می كنند.


شما در حال مطالعه صفحه 1 از یک مقاله 2 صفحه ای هستید. لطفا صفحات دیگر این مقاله را نیز مطالعه فرمایید.