راهکار سلوکی

▪ طلبه جوان ۲۳ ساله از مرحوم علامه طباطبایی(ره) سئوال می کند؛ آیا می توانید مرا راهنمایی کنید تا عاشق خدا شوم، عاشق پیامبر شوم و عاشق اولیای خدا شوم؟ راه چیست و چاره کدام است؟
ـ …

طلبه جوان ۲۳ ساله از مرحوم علامه طباطبایی(ره) سئوال می کند؛ آیا می توانید مرا راهنمایی کنید تا عاشق خدا شوم، عاشق پیامبر شوم و عاشق اولیای خدا شوم؟ راه چیست و چاره کدام است؟

ـ مرحوم علامه طباطبایی(ره) در پاسخ به نامه این جوان طلبه در رساله لب اللباب صفحه ۳۶۸ می فرمایند: «... عرض کنم روشی که برای ما در همه حال و همه شرایط در حد ضرورت است، روش بندگی و به عبارت دیگر روش خداشناسی است و راه آن طبق آنچه از کتاب و سنت برمی آید. همانا یاد خدا و امتثال تکالیف عملی است، یعنی همان مراقبه و محاسبه است که در نامه اولی خدمتتان عرض شد. فعلاً به این ترتیب که هر صبح که از خواب بیدار می شوید تصمیم بگیرید که خدا را فراموش نخواهید کرد. آن گاه به طور استمرار خود را در برابر خدا تصور کنید و شب، وقت خواب به حساب کارهای روز بپردازید. اگر غفلتی شده استغفار کنید و توبیخ نفس و اگر نشده حمدی به خدا بکنید. و ضمناً برای تقویت ذکر تا چهل روز، روزی هزار مرتبه طرف صبح با توجه نام، کلمه طیبه «لااله الاالله» بگویید. «حال بندگی» که از این روش به دست می آید. الگو و مقیاس همه حالات زندگی است.»

والسلام علیکم- محمدحسین طباطبایی

توضیح اینکه عدد چهل و چهل روز، در میان اهل معنا دارای ویژگی های خاصی است. پیامبر اعظم(ص) چهل سالگی به رسالت مبعوث شد. میقات موسی(ع) چهل روز بود وهر کس چهل حدیث حفظ کند، خداوند او را در روز قیامت فقیه محشور فرماید. هر کس چهل روز اعمالش را برای خداوند خالص کند، حق تعالی چشمه های حکمت بر زبانش جاری کند. در میان اهل باطن و ریاضت شرعی، چله (چهل روز) نشینی مرسوم بوده است.

ذکر «لااله الاالله» آن است که به یاد محبوب باشی وخود را در حضورش احساس کنی و به فرمانش از دل و جان گردن نهی و از نافرمانیش در بیم و حذر باشی. امام صادق(ع) می فرماید: ذکر خداوند فقط، سبحان الله، الحمدلله، لااله الاالله و الله اکبر گفتن نیست، بلکه بدان معناست که هرگاه فرمان الهی بر تو وارد شد، به کاربندی و هرگاه نهی ای رسید، آن کار را ترک کنی (بحارالانوار، ج ۹۰، ص ۱۵۵) لکن برای تقویت حضور عندالله، در روایات به اذکار فراوانی توصیه شده که بنده بر زبان جاری و ساری سازد.