دوستت دارم ویتامین من

مصرف ویتامین ها آن قدر ضرورت دارد كه یكی از ویتامین شناسان بزرگ می گوید «اگر انسان ویتامین ها را مصرف نكند بیمار می شود اما اگر دیگر عناصر مورد نیاز خود را مصرف نكند, فقط دچار ناراحتی می شود » البته همین تأكید بر ضرورت مصرف ویتامین ها, تصورات اشتباهی را هم دربارهٔ آن ها به وجود آورده است

در اواخر دوران بربریت مدرن بود كه بیماری بری‌بری برای اولین بار توسط «فونك» ضربه فنی شد.

فونك با اعتقاد به اصل «از آب كره بگیر» توانست از پوستهٔ برنج، ماده‌ای كریستالی به‌دست بیاورد كه بیماری بری‌بری را «برو بیرون» می‌كند یعنی از بدن بیرون می‌كند. او نام این مادهٔ عجیب را «آمین حیاتی» (Vite amin) گذاشت و كلمهٔ ویتامین از همین‌جا گرفته شده است.

ویتامین‌ها عناصری هستند كه بدن برای انجام فعالیت‌های حیاتی خود به آن احتیاج دارد اما قادر به ساختن آن‌ها نیست و بنابراین باید آن‌ها را از طریق تغذیه به دست بیاورد.

مصرف ویتامین‌ها آن‌قدر ضرورت دارد كه یكی از ویتامین‌شناسان بزرگ می‌گوید: «اگر انسان ویتامین‌ها را مصرف نكند بیمار می‌شود؛ اما اگر دیگر عناصر مورد نیاز خود را مصرف نكند، فقط دچار ناراحتی می‌شود.» البته همین تأكید بر ضرورت مصرف ویتامین‌ها، تصورات اشتباهی را هم دربارهٔ آن‌ها به وجود آورده است.

مثلا عموم مردم فكر می‌كنند همهٔ ویتامین‌ها بر همهٔ بیماری‌ها و نارسایی‌ها تأثیر مثبت دارند. اتفاقا ‌در این مقاله، حرف اصلی این است كه فكر نكنید همهٔ ویتامین‌ها برای همهٔ بیماری‌ها و نارسایی‌ها مناسب‌اند. فكر كنید كه برای هر نوع نارسایی و بیماری، ویتامین هماهنگ با خودش كاربرد دارد و حتی فكر كنید بعضی از ویتامین‌های ناهماهنگ می‌توانند بعضی از اختلالات را تشدید كنند.

● حكایت كشف ویتامین‌ها و شكل‌گیری ویتامین درمانی:

لینوس پالینگ كه دو بار برندهٔ جایزه نوبل شده بود، در سال ۱۹۶۸ از روشی به نام «پزشكی اورتو ملكولر» سخن گفت. «اورتو» به معنی ایده‌آل و بهترین است. قدم اول او كه انعكاسی جهانی یافت، تأكیدش بر مصرف مقدار زیاد ویتامین ‍C برای جلوگیری از سرماخوردگی بود. این، تنها قدم اول بود.

در قدم‌های بعدی، درمانگران این روش، به درمان دیگر بیماری‌ها به وسیلهٔ ویتامین‌های مختلف پرداختند. از بیماری‌های جسمی گرفته تا اعتیادهای مختلف و حتی بیماری‌های روانی و عصبی. اورتوملكولرها برای شیوهٔ درمانی خود به چند دلیل استناد می‌كردند.

اول این كه رودهٔ بسیاری از انسان‌ها، به دلیل زندگی متمدن، در شرایطی قرار گرفته است كه قادر به جذب ویتامین‌ها نیست، بنابراین باید ویتامین‌ها را به صورت مصنوعی به خورد بدن داد.

دوم این كه مغز انسان برای عملكرد مطلوب خود به انواع ویتامین‌ها نیاز دارد و بسیاری از بیماری‌های روانی و ذهنی، به دنبال كمبود برخی از ویتامین‌ها به وجود می‌آیند. سومین دلیل هم این بود كه با تغییر میزان تراكم عناصر موجود در بدن انسان می‌توان به بیماران كمك كرد.

لازم به ذكر است كه در روش مگاویتامین، بر تجویز بعضی از ویتامین‌ها مانند ویتامین C و B۳ و در مواردی ویتامین A و B و E تأكید بیشتری می‌شود.

در این مقالهٔ كوتاه، سعی داریم شما را با كلیات‌ و نكات كاربردی‌تر و مهم‌تر «ویتامین درمانی» آشنا كنیم. در ویتامین درمانی برای هر بیماری و اختلالی تجویزی ویتامینی وجود دارد، اما در این‌جا نمی‌خواهیم به همهٔ بیماری‌ها و اختلالات اشاره كنیم و فقط بعضی از شایع‌ترین اختلالات را ذكر می‌كنیم.

● نسخه درمانی فوق العاده

آدم طاس باید ۵ بار بوق بزند و یك بار آی بكشد.

دردهای عصبی را با ویتامین «پ» فارسی (و نه انگلیسی) می‌شود تخفیف داد.

داروی فشارخون پایین «اسب» است.

بوی بد دهان را با «جیپس» می‌توان رفع كرد.

اگر كسی خستگی اعصاب داشته باشد، باید خود را با كلمهٔ «بد» كه توسط یك فرد لكنت‌دار تلفظ می‌شود درمان كند. نسخهٔ او «بببد» است. كسی كه می‌خواهد دوپینگ كند، كافی است با همین روش، كلمهٔ بس را بگوید، یعنی بگوید «بببس».

كسانی كه لاغرند و می‌خواهند وزن‌شان اضافه شود، دارویشان در الفبای انگلیسی است.

آدم چاق را باید لام سبیلش را كند.

كسی‌كه ریزش مو دارد، باید با سه سوت بگوید «ب» اما بع نگوید چون در شأن گوسفندهاست.

درمان «زكام» در «داس» است.

بی‌اشتهایی را با «سبد» می‌شود حل كرد و اشكال در رشد كردن را با «سِبد»

درمان قاعدگی دردناك به كمك «باده» صورت می‌گیرد.

یبوست را با «كاسب» می‌شود از بین برد.

اگر دندان‌هایتان فقر ویتامین دارد راه‌حل در «عدس» است، اما نه عدس خوردنی.

برای درمان آنژین باید اسب را مثل دو ساله‌ها تلفظ كرد و گفت «ابس» (نه اشب). بقیه را هم دیگر خودتان حدس بزنید.

● رمز گشایی

اصطلاحاتی كه در بالا ذكر شد، همه واقعی بودند. این اصطلاحات، تركیب ویتامینی درمان‌كننده را در مورد هر بیماری نشان می‌دهند.

بنابراین:

▪ ویتامین‌درمانی طاسی، این است: ویتامین‌هایB۱+B۲+B۳+B۶+B+I (یعنی ۵ بار بوق بزند یك بار آی بكشد.)

▪ دردهای عصبی: B۱۲+B۶+B۱ (وقتی سه تا ویتامین ب را با هم جمع كنی، یك ویتامین پ فارسی به دست می‌آید یعنی: ب+ب+ب = پ)

▪ فشارخون پایین: اسب (یعنی B۱، C، A)

▪ بوی بد دهان: جیپس (G.I.P.C)

▪ خستگی اعصاب: بببد (B۱. B۳. B۶. D)

▪ لاغری: A. B. C. D. E. F(منتها Bآن شامل B۱+۲+۳+۶+۱ است با این توضیح كه B۱۱، یعنی كارنیتین از آن اشتهاآورهاست.)

▪ چاقی مفرط C .E.B۱. I (و اختصاصاً برای اضافه چربی: J)

▪ ریزش مو: B۲. B۵. B۸(ببب)

▪ زكام: داس D.A.S

▪ بی‌اشتهایی: سبد یعنی۱۱+۸+۲. C. A. B ۱ D (مخصوصا اگر این سبد خوردنی پر از ویتامین B۱۱باشد، چون B۱۱معروف به ویتامین اشتهاست.)

▪ قاعدگی دردناك: باده (B۱+ ۳+۶ A. D .E)

▪ یبوست: كاسب (یعنی K A C B۱+۲+۳+۵+۶)

▪ فقط ویتامین دندان: عدس (A.D.C)

▪ آنژین: ابس (A+B۱+C)

▪ دردهای عصبی: B۱. B۶. B۱۲ (یعنی ویتامین پ فارسی چون ب+ب+ب می‌شود پ)

اشكال رشد (سِِِبد، همان سبد منتها با لهجه... آره یعنی B+A+D (كمپلكس). C+E

و اما ...... این بار رمزها را می‌گویم؛ اصطلاحات را خودتان پیدا كنید!

▪ پیری: B۳ و E

▪ فشار خون بالا: B۲. B۳. C۲. E. I. J. P. B۱ (كمی شبیه لاغری شد)

▪ خشكی و سختی پوست: A. B۱. B۲. C. C۲. P و كلا برای بیماری‌های پوستیB۳ (البته B۳ ضد اسهال هم هست)

▪ تب: A. C

▪ دوپینگ: C. B. B۶.B۳

▪ ضد تهوع: B۶(البته اگر تهوع شما ناشی از خوشی مسافرت هوایی یعنی در هواپیما باشد B۱مؤثر است.)

▪ ضعف تغذیه: Bكمپلكس

▪ كاهش حافظه: B۱+B۳

▪ ورم پلك: B۸. B۲. C. A

▪ سنگ كلیوی: E. B۱۳. B۶

▪ نفخ: B۱۳(چون بی‌اش ۱۳ است، فكر نكنید كه نحس است بلكه نحسی معده را از بین می‌برد)

▪ كار فكری زیاد: Bكمپلكس و C

▪ ویتامین‌ها،متخاصم و متح

اگر بدون توجه به اختلالات احتمالی و بدون داشتن بیماری خاص می‌خواستید ویتامین‌خواری كنید، باید به شما عرض كنم كه بعضی از ویتامین‌ها دوستان نابابی برای همدیگر هستند. اگر آن‌ها را با هم وارد بدنتان كنید، باید منتظر باشید كه كمی هم بی‌ادبی و بی‌تعادلی از خود نشان دهند...

از طرفی بعضی از ویتامین‌ها هم خیلی با همدیگر سازگار و صمیمی هستند. مثلا تركیب ویتامین‌های C+B۳+P یك گروه دوستی است كه برای همهٔ بزرگسالان توصیه می‌شود.

حالا اگر در این تركیب ویتامین J را جایگزین B۳ كنید، كارایی این گروه دوستی تغییر می‌كند و توانایی اصلی آن‌ها سم‌زدایی از كبد خواهد شد. گروه‌های سازگار و ناسازگار مختلفی بین ویتامین‌ها و مواد معدنی و كلا ریز عنصرها وجود دارد.

البته گروه‌های دوستی فقط در میان ویتامین‌ها با هم نیست بلكه چنین همخوانی‌هایی میان بعضی از ویتامین‌ها با بعضی از اسیدهای آمینه یا مواد معدنی هم وجود دارد. به عنوان مثال به گروه‌های دوستی زیر توجه كنید:

۱) ویتامین Aاثر بخشی بیشتری با كلسیم، فسفر، منیزیم و سلنیوم دارد.

۲) ویتامین B با كبالت، مس، آهن، منگنز و پتاسیم رفیق‌تر است.

۳) ویتامینC علاقهٔ بیشتری به كلسیم، مس، منیزیم، سلنیوم و سدیم دارد. وقتی با آن‌ها است، كارهای بیشتری از او برمی‌آید.

۴) ویتامین E كلسیم، آهن، منگنز، فسفر، پتاسیم، سلنیوم، سدیم و روی را به عنوان هم‌گروه‌هایش ترجیح می‌دهد و با آن‌ها بهتر می‌تواند كار كند.

● ویتامین، طبیعی یا مصنوعی

ویتامین‌ها به مقدار اندك در میوه‌ها و سبزی‌ها و دیگر غذاهای طبیعی وجود دارند. اما همین مقدار اندك، بسیار با اهمیت‌تر و تأثیرگذارتر از ویتامین‌هایی است كه به صورت مصنوعی تهیه می‌شوند. ویتامین‌های مصنوعی تأثیر گذارند، اما ممكن است پیامدهای منفی (هر چند ضعیف) را نیز به دنبال داشته باشند. بنابراین فقط وقتی از ویتامین مصنوعی استفاده كنید كه ویتامین طبیعی در دسترس نیست.

▪ نكته: اگر مجبور شدید از ویتامین مصنوعی استفاده كنید، بد نیست در جعبهٔ آن‌ها چند دانه برنج بگذارید، چون برنج با جذب رطوبت، مانع از مرطوب و تخریب شدن قرص‌های ویتامین می‌شود.

اگرچه هر گردی، گردو نیست ولی هر ویتی، ویتامین است.

فكر می‌كنید چند نوع ویتامین وجود دارد؟ بیشتر مردم جوابشان به این سؤال، ویتامین‌های A.B (از B۱ تا B۶و B۱۲)و E. D.B . ا ست. ولی جواب درست به این سؤال این است: خدا می‌داند چند نوع ویتامین وجود دارد اما تا زمان ما این ویتامین‌ها كشف شده:

چندتایی كه بالا گفتم به علاوهٔ PP .O. N. M. L. K. J. I. H. G. F، PH،U.T

از طرفی وقتی می‌شنویم ویتامین B۱تا B۱۲فكر نكنیم كه از B۱تا B۱۲ویتامین داریم. در واقع ویتامین‌های B معروف‌تر عبارت‌اند از: B۱ تاB۱۲. B۸. B۱۰ B۶ .

بنابراین عملا ویتامین B۹ و B۸ و B۷نداریم. اما تعدادی دیگر از ویتامین‌های Bداریم كه به دلیل ناتوانی در امر تبلیغات و نتیجتا مشهور نشدن، معرف حضور ما نیستند. مانند: BX. BT. BC. B۱۷. B۱۵. B۱۳

● دور نریزید

اگر می‌خواهید ویتامین‌های خود را از میوه‌ها و سبزیجات و غذاهای معمولی تهیه كنید (كه بهتر است همین كار را بكنید مگر این كه غذاهای طبیعی در دسترس نباشد) چند گفته را ناگفته نگذاریم:

▪ سبزیجات را بعد از شستن، مدت زیادی در آب نگه ندارید تا ویتامین آن‌ها «زیادی كم» نشود.

سالاد را همان موقعی كه می‌خواهید بخورید، درست كنید مخصوصا‌ گوجه‌فرنگی را.

▪ سبزی‌ها را با یك چاقوی تیز و تمیز و در عین حال، كاری، برش بزنید؛ چون ویتامین‌های AوC را در نتیجهٔ ناشی‌بازی هنگام خرد كردن، از دست می‌دهید.

▪ اگر نتوانستید میوه و سبزی را تازه‌تازه مصرف كنید، توجه داشته باشید سبزیجات و میوه‌جاتی كه فورا منجمد شده‌اند، عناصر حیاتی‌شان بیشتر از آن‌هایی است كه چند روز در یخچال مانده‌اند.

▪ سبزیجات منجمد شده را همان‌طور در حالت منجمد بپزید و سعی نكنید اول یخ آن را ذوب كنید.

غذاهای تازه منجمد شده كاملا بهترند، اما غذاهای منجمد هم كاملا از كنسرو شده بهتر هستند.

هر چه زمان پختن و آب غذاهای حاوی سبزی، كمتر باشد، تأثیرگذاری ویتامینی آن‌ها، مؤثرتر است.

▪ شیرهایی كه در بطری‌های بی‌رنگ هستند، در مقابل نور آفتاب ویتامین‌های A، D و B۲ خود را از دست می‌دهند. نان‌ها هم در برابر نور، مواد تغذیه‌ای خود را می‌بازند.

▪ موادی كه هنگام تهیه، برشته یا قهوه‌ای رنگ می‌شوند، ویتامین كمتری دارند. همچنین اگر به ویتامین C و B۱بیشتری احتیاج دارید، در غذای خودتان جوش شیرین نریزید.

▪ وقتی غذا را در ظروف مسی می‌پزید، ویتامین‌های E، C و اسید فولیك آن‌ها از بین می‌رود. در عوض ظروف آهنی می‌توانند آهن غذای شما را بیشتر كنند (شوخی نمی‌كنم) ولی ویتامین C را از بین می‌برند.

پریا حسامی