پارگی پرده گوش

پرده گوش که به آن پرده صماخ هم گفته می‌شود، به شکل پرده نازکی است که انتهای مجرای گوش را مسدود و گوش خارجی را از گوش میانی جدا می‌کند. این پرده از نظر هندسی مخروطی شکل است و وسط …

پرده گوش که به آن پرده صماخ هم گفته می‌شود، به شکل پرده نازکی است که انتهای مجرای گوش را مسدود و گوش خارجی را از گوش میانی جدا می‌کند. این پرده از نظر هندسی مخروطی شکل است و وسط آن کمی ‌فرورفته است.

مساحت آن حدود ۸۰ میلی‌مترمربع است. استخوان چکشی به پشت پرده گوش وصل می‌شود. وقتی امواج صوتی به پرده گوش می‌رسند، باعث حرکت آن شده و متعاقبا این حرکت از طریق استخوان چکشی و سپس ۲ استخوان دیگر گوش میانی به گوش داخلی رسیده و سلول‌های عصبی موجود در گوش داخلی این امواج صوتی را به جریان عصبی تبدیل می‌کنند. جریان عصبی از طریق عصب شنوایی به مغز مخابره شده و آنگاه ما قادر می‌شویم صدای وارده را بشنویم.

پرده گوش به دلایل متعددی ممکن است آسیب ببیند. مهم‌ترین دلایل عبارتند از:

ـ دستکاری گوش

ـ وارد شدن فشار ناگهانی منفی یا مثبت به پرده گوش

ـ عفونت گوش میانی

ـ ورود ذرات جوشکاری به داخل کانال گوش و برخورد آن به پرده گوش

اگر پرده گوش در معرض فشار ناگهانی مثبت یا منفی شدیدی قرار گیرد ممکن است دچار پارگی شود. در این مورد می‌توان از وارد آمدن سیلی به گوش، شیرجه زدن به قسمت‌های عمیق آب و قرار گرفتن در نزدیکی انفجار نام برد.

در مواری دیده می‌شود که وارد آمدن سیلی به گوش یک فرد باعث پارگی پرده گوش می‌شود. اگر شدت سیلی وارده به گوش زیاد باشد و سیلی کاملا روی لاله گوش وارد شود به نحوی که باعث شود هوای داخل کانال گوش کمپرس شود می‌تواند باعث پارگی پرده گوش شود. این پارگی در ابتدا دردناک است، اما بعد از دقایقی درد برطرف خواهد شد و تنها شکایت بیمار معمولا کاهش شنوایی و گرفتگی گوش است. معمولا این نوع پارگی و همین طور پارگی‌های ناشی از دستکاری گوش در عرض چند هفته خودبه‌خود جوش می‌خورد و عوارضی بر جای نمی‌گذارد مشروط بر این‌که تا هنگام جوش خوردن، گوش دچار عفونت نشود، لذا بهتر است که بیمار به منظور پیشگیری از عفونت از آنتی‌بیوتیک خوراکی استفاده کرده، از وارد شدن آب به داخل مجرای گوش جلوگیری کرده و از ریختن قطره دارویی به داخل کانال گوش اجتناب کند.

عفونت گوش میانی نیز یکی از دلایل مهم پارگی پرده گوش است. تجمع چرک در گوش میانی به تمام جداره‌های گوش میانی فشار وارد می‌کند. از آنجا که تمام جداره‌های گوش میانی به استثنای پرده گوش استخوانی است نهایتا این فشار می‌تواند پرده گوش را سوراخ کند. با سوراخ شدن پرده گوش و خروج ترشحات گوش میانی به درون کانال گوش، فشار از روی پرده گوش کاسته می‌شود و معمولا درد بیمار به سرعت کاهش می‌یابد. هرچند در مواردی که عفونت گوش میانی شدید و میزان پارگی پرده صماخ زیاد باشد ممکن است این سوراخ به طور دائمی ‌باقی بماند. ولی معمولا پارگی ناشی از عفونت حاد گوش میانی خودبه‌خود در عرض چند روز ترمیم می‌شود. بدیهی است درمان به موقع عفونت‌های گوش میانی برای پیشگیری از آسیب‌های بعدی پرده گوش اقدامی ‌ضروری است.

دکتر محمدحسن عامری

متخصص گوش، حلق و بینی