محبت به کودک

یکی از عوامل مهم در رشد و تربیت کودک، نیاز او به محبت است. بنابراین پدر، مادر و مربیان نباید از این مساله غافل شوند. برخورد مودبانه با کودک نقش بسیار مهمی در رشد شخصیت او دارد. متاسفانه …

یکی از عوامل مهم در رشد و تربیت کودک، نیاز او به محبت است. بنابراین پدر، مادر و مربیان نباید از این مساله غافل شوند. برخورد مودبانه با کودک نقش بسیار مهمی در رشد شخصیت او دارد. متاسفانه برخی والدین به این امر مهم بی‌توجه هستند و فکر می‌کنند کودک چون کوچک است متوجه نمی‌شود یا نمی‌فهمد به همین دلیل بخصوص در کلام، رعایت ادب را نسبت به فرزندان خود نمی‌کنند. در حالی که کودک بیش از افراد بزرگسال به این مساله حساس است.

کودکی که از محبت والدین به اندازه لازم برخوردار باشد احساس امنیت می‌کند، روانی شاد و دلی بانشاط دارد و خوش‌بین و خوش‌قلب است. این کودک اجتماعی‌ و دارای اعتماد به نفس می‌شود، خیرخواه و انسان‌دوست است و به فضایل انسانی احترام می‌گذارد. چنین کودکی از هوش عاطفی و خلاقیت بیشتری برخوردار است و رشد تحصیلی بالاتری دارد. او احساس محرومیت نمی‌کند و پیوسته امیدوار‌است. این کودک دارای سازگاری و سلامت روان است و مشکلات و تغییرات دوران بلوغ را بهتر می‌پذیرد و با آنها کنار می‌آید.

افراط و تفریط

کمبود محبت آثار زیادی همچون خشونت، تندخویی، لجبازی، بدبینی، زورگویی، حساس شدن، ناامیدی، خودخواهی، افسردگی، گوشه‌گیری و ناسازگاری را به دنبال خواهد داشت.

از سوی دیگر زیاده‌روی و کوتاهی در محبت کردن هم باعث عوامل مخربی در وی می‌شود. افراط در محبت به کودک آثاری چون نازپروردگی، لوس شدن، از خود راضی شدن، عدم شکیبایی، مغرور و متکبر شدن، تسلیم در برابر مشکلات و خودرای شدن را به همراه دارد.

۱۰ راه محبت به کودک

۱) در ۷ سال اول زندگی، همبازی کودک خود باشید. باید بدانید گذراندن اوقات با فرزندان مانند رفتن به پارک، کوه، مسافرت یا بازی کردن و درس خواندن با آنان نوعی ابراز محبت به کودک است.

۲) هنگام خواب فرزندانتان را ببوسید و حتما به آنها شب بخیر بگویید.

۳) به فرزندانتان سلام کنید و از توجه کردن به آنها حتی در موقع غذا خوردن غفلت نکنید.

۴) به شخصیت کودک احترام بگذارید و مانند یک بزرگسال با آنها رفتار کنید و به جای انتقاد، فرزندانتان را تشویق کنید.

۵) برای ابراز محبت به کودکان خردسال، آنان را در آغوش بگیرید، ببوسید و با آنها ارتباط فیزیکی برقرار کنید. همچنین با فرزندانتان بویژه در دوران نوجوانی مشورت کنید.

۶) در مقابل خطاهای کودک صبورانه رفتار کنید. هنگامی که عمل ناپسندی از کودک سر می‌زند، به جای سرزنش کودک، عمل او را نکوهش کنید. هرگز شخصیت کودک را سرزنش نکنید. به دور از چشم دیگران خطاهای فرزندانتان را به آنها گوشزد کنید.

۷) مقابل دیگران حتی دیگر افراد خانواده به شخصیت کودک احترام بگذارید و برای سخنان کودک ارزش قائل شده و شنونده خوبی باشید.

۸) به قولی که به کودک داده‌اید عمل کنید و از منحصر به فرد بودن فرزندتان ابراز خوشحالی و خوشبختی کنید.

۹) وقتی فرزندتان کار درستی انجام داد، احساس رضایت و خرسندی خود را با تایید و تشویق به او نشان دهید و سعی کنید نکات مثبت رفتار کودک را نزد دیگران بازگو کنید.

۱۰) به مناسبت روز تولد، رسیدن به تکلیف، اتمام دوره تحصیلی، قبولی دانشگاه و... با دعوت از دوستان صمیمی فرزندتان، جشن کوچکی برای او بگیرید و به او هدیه بدهید.